Βενιζί: Ένα γαλλικό χωριό-σημείο αναφοράς για την ενεργειακή μετάβαση

Σε συνεργασία με The European Commission
Βενιζί: Ένα γαλλικό χωριό-σημείο αναφοράς για την ενεργειακή μετάβαση
Πνευματικά Δικαιώματα euronews
Από Claudio Rosmino
Κοινοποιήστε το άρθρο
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button
Αντιγραφή/Επικόλληση το λινκ του βίντεο πιο κάτω:Copy to clipboardCopied

Χρησιμοποιεί για τη θέρμανση των δημόσιων κτιρίων ροκανίδι αντί για πετρέλαιο

Πώς ένα μικρό χωριό μπορεί να γίνει σημείο αναφοράς για την ενεργειακή μετάβαση; Το Βενιζί είναι μια κοινότητα με λιγότερους από 1000 κατοίκους, στην Βουργουνδία. Καθώς βρίσκεται στο κέντρο μιας μεγάλης δενδρόφυτης περιοχής, ο δήμαρχος αποφάσισε να χρησιμοποιήσει για τη θέρμανση των δημόσιων κτιρίων αντί για πετρέλαιο, ροκανίδι.

Αυτό βοηθά στην εξοικονόμηση χρημάτων αλλά και σε χαμηλότερο περιβαλλοντικό αποτύπωμα. Το καινούργιο λεβητοστάσιο έχει μειώσει στο μισό το κόστος θέρμανσης και έχει πετύχει να μειώσει τις εκπομπές CO2 κατά 63 τόνους κάθε έτος. Ο Σιλβέν Κουαρέν είναι ο δήμαρχος του χωριού: _«_Είναι ένας παλιός κόσμος που εκσυγχρονίστηκε. Στο παρελθόν, ζεσταινόμασταν με ξύλα. Σήμερα κάνουμε το ίδιο αλλά με μια πολύ προηγμένη τεχνολογία. Είναι ένας διαφορετικός τύπος ενέργειας, μια άλλη μορφή θέρμανσης που βασίζεται στην υπάρχουσα εγκατάσταση. Η μετατροπή της ενέργειας από πετρέλαιο σε ξύλο μας προσφέρει μια οικονομία που αποδίδει, ακόμη και αν λάβουμε υπόψη το επενδυτικό κόστος».

Η τεχνολογική μετάβαση προς μια πιο καθαρή και ανανεώσιμη πηγή ενέργειας κόστισε περίπου 277 χιλιάδες ευρώ. Το έργο χρηματοδοτήθηκε εν μέρει από την Ευρωπαϊκή Πολιτική Συνοχής.

Το ροκανίδια που τροφοδοτούν τον λέβητα προέρχονται από 8.000 στρέμματα κοινοτικού δάσους, το οποίο ελέγχεται από τις περιβαλλοντικές αρχές. Είναι κυρίως φυτεμένες εκτάσεις που προσφέρουν ξύλο, νεκρά δέντρα ή δέντρα που έχουν κοπεί για λόγους ασφάλειας, όπως αυτά εδώ κοντά στον επαρχιακό δρόμο: «Οι ετήσιες ανάγκες της κοινότητας σε ροκανίδια είναι 80 τόνοι. Γενικά τα ξύλα κόβονται τον χειμώνα και τον Μάιο-Ιούνιο θρυμματίζονται και τοποθετούνται σε μια καλύβα, που χρησιμοποιείται για τα αποξηράνουμε, ώστε να τα χρησιμοποιήσουμε στη συνέχεια. Τα αφήνουμε 3-4 μήνες για να ξεραθούν και μετά μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε για τη θέρμανση της κοινότητας» αναφέρει ο Τιερί Μπριγκεμάν, δασονόμος στην κοινότητα».

Για να έχουν καλύτερη απόδοση, κόβουν τα ξύλα σε μικρά ομοιόμορφα κομμάτια. Η κοινότητα του Βενιζί έχει μάλιστα άμεσο όφελος από αυτή τη δραστηριότητα, καθώς ντόπιοι επιχειρηματίες επεξεργάζονται το ξύλο. Η ενεργειακή μετάβαση έχει δημιουργήσει έναν ολοκληρωμένο κύκλο επιχειρηματικής δραστηριότητας και παράλληλα προστατεύεται και το περιβάλλον: «Τα απόβλητα που παράγονται από τον λέβητα, δηλαδή οι στάχτες, χρησιμοποιούνται στο κομπόστ. Ό,τι παίρνουμε από τη φύση στο τέλος επιστρέφει σ’ αυτήν» τονίζει ο Ζαν-Πιερ Γκαλουά, διευθυντής δημοσίων έργων στην κοινότητα.

Το βασικό δίκτυο προσφέρει θέρμανση στο δημαρχείο, σε ένα διπλανό δημόσιο κτίριο με κατοικίες και σε δύο σχολεία. Ένα άλλο δίκτυο θερμαίνει το πολιτιστικό κέντρο που βρίσκεται στην άκρη του χωριού.

Κοινοποιήστε το άρθρο