To Κίεβο υποστηρίζει ότι μόνο ο Πούτιν επωφελείται από την συνέχιση του πολέμου, τονίζοντας παράλληλα ότι πλέον ο πόλεμος έχει παγκόσμια διάσταση, δεν αφορά μόνο την Ουκρανία αλλά και την Ευρώπη, τις Ηνωμένες Πολιτείες και την ίδια τη διεθνή τάξη
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ
Οι συνομιλίες μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας για εκεχειρία και τερματισμό του πολέμου συνεχίστηκαν αμείωτα τους τελευταίους δύο μήνες σε μια περίοδο που οι ρωσικές επιθέσεις στις πόλεις της Ουκρανίας φαίνεται να έχουν ενταθεί. Oι ΗΠΑ πιέζουν για άμεση λύση, η Ουκρανία δηλώνει έτοιμη, η Ρωσία δεν ανοίγει τα χαρτιά της. Και παραμένει το κρίσιμο ερώτημα σε σχέση με το μέλλον της αμερικανικής στήριξης προς το Κίεβο, ένα ζήτημα που απασχόλησε ιδιαίτερα και το Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών.
«Νομίζω ότι οι ΗΠΑ δεν θέλουν να βάλουν άλλα και αυτό γινόταν σαφές ακόμη και υπό τον Τζο Μπάιντεν. Πολύς σκεπτικισμός υπάρχει στις ΗΠΑ μετά από δύο μακροχρόνιους πολέμους που ξεκίνησαν οι ΗΠΑ στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, αλλά που δεν πήγαν σύμφωνα με το σχέδιο. Αυτή λοιπόν η αμφιβολία υπήρχε πριν από τον Ντόναλντ Τραμπ. Νομίζω ότι το ερώτημα είναι αν οι ΗΠΑ θα διατηρήσουν τη βασική υποστήριξη, συμπεριλαμβανομένου του Starlink από τον Ίλον Μασκ και ούτω καθεξής, και θα επιτρέψουν σε άλλες χώρες να καλύψουν το κενό», λέει στο euronews η επικεφαλής του Chatham House, Μπρόουνεν Μάντοξ, υποστηρίζοντας παράλληλα ότι συγκεκριμένες ευρωπαϊκές χώρες έχουν την πρόθεση να καλύψουν το κενό που θα αφήσει ενδεχομένως η Ουάσινγκτον στην υποστήριξη της Ουκρανίας.
Σχολιάζοντας την προσέγγιση της αμερικανικής πρότασης για τερματισμό του πολέμου, η κ. Μάντοξ θεωρεί ότι πρόκειται για μια πρόταση που δεν περιλαμβάνει συγκεκριμένες αρχές, όπως είναι η προάσπιση της αρχής της κυριαρχίας, η υποστήριξη της αρχής ότι οι πολίτες μπορούν να αποφασίζουν για τη δική τους κυβέρνηση. «Υποστηρίζει την αρχή της προσπάθειας τερματισμού των πολέμων, και αυτό δεν είναι κακό από μόνο του, γιατί η αιματοχυσία γεννά πικρία και δυσκολεύει την επίλυσή της σύγκρουσης, αλλά συνολικά ήταν μπερδεμένη και χωρίς σαφείς αρχές».
Δεδομένης της ευρείας αμερικανικής συναίνεσης σχετικά με τη στρατηγική υπεροχή στον Ινδοειρηνικό και τη σχέση με την Κίνα, η μοίρα της Ουκρανίας δεν μπορεί να αφήσει αδιάφορο όποιον βρίσκεται στην εξουσία στην Ουάσιγκτον. Και αυτό γιατί αν η Ρωσία κερδίσει, η στρατηγική πρόκληση που θέτει η Κίνα γίνεται ακόμη μεγαλύτερη.
«Σίγουρα χρειάζεται μια επιτυχία και στη γεωπολιτική. Μετά το Αφγανιστάν, μετά την Καμπούλ, μετά από κάποιες άλλες ελλείψεις θα έλεγα, η Αμερική δεν μπορεί απλώς να χάσει την Ουκρανία, δεν μπορεί απλώς να πουλήσει την Ουκρανία στη Ρωσία. Και επίσης νομίζω ότι οι Αμερικανοί γνωρίζουν όλο και περισσότερο ότι η συμμαχία μεταξύ Ρωσίας και Κίνας είναι ακόμα ισχυρή, ότι η Ρωσία δεν θα αλλάξει πλευρά. Είναι ένα σενάριο επιστημονικής φαντασίας», τονίζει μιλώντας στο euronews o Σλάβομιρ Σιερακόβσκι, κοινωνιολόγος, πολιτικός αναλυτής και ερευνητής στο German Council on Foreign Relations.
Αν και η κατάσταση στο πεδίο των μαχών για την Ουκρανία παραμένει δύσκολη, η Ρωσία έχει πολύ λίγα να δείξει συγκριτικά με το τίμημα που έχει πληρώσει. Από τον Δεκέμβριο του 2022, έχει κατακτήσει μόνο 3.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα ουκρανικού εδάφους, μια περιοχή παρόμοια σε μέγεθος με το Λουξεμβούργο.
«Από όσο γνωρίζω, και μίλησα με τον υπουργό Εξωτερικών της Ουκρανίας, από την πλευρά της Ουκρανίας, δεν υπάρχει πραγματικά πολλή απαισιοδοξία επειδή η Ουκρανία συμφωνεί για όρους ειρήνης. Άρα η πίεση τώρα είναι στη Ρωσία. Οι Ουκρανοί περιμένουν. Οι Ουκρανοί δεν τα πάνε πολύ άσχημα στην πρώτη γραμμή. Ξέρετε αν η Ουκρανία παρήγαγε περίπου δύο εκατομμύρια drones πέρυσι, θέλει να παράγει τώρα τέσσερα εκατομμύρια. Είναι σημαντικό. Επίσης, αυτό που ξέρω από τον κ. Σιμπίχα είναι ότι την επόμενη χρονιά, η Ουκρανία μπορεί να αποκτήσει ακόμη και το βαλλιστικό όπλο της ή ακόμα και τους ουκρανικούς Patriots», συμπληρώνει ο Σιερακόφσκι.
To Κίεβο υποστηρίζει ότι μόνο ο Πούτιν επωφελείται από την συνέχιση του πολέμου, τονίζοντας παράλληλα ότι πλέον ο πόλεμος έχει παγκόσμια διάσταση, δεν αφορά μόνο την Ουκρανία αλλά και την Ευρώπη, τις Ηνωμένες Πολιτείες και την ίδια τη διεθνή τάξη.