Το έργο του Τσαϊκόφσκι «Ευγένιος Ονιέγκιν», πρόσφατα παρουσιάστηκε στο Μόναχο από την Όπερα της Βαυαρίας. Τον πρωταγωνιστικό ρόλο της δυστυχισμένης
Το έργο του Τσαϊκόφσκι «Ευγένιος Ονιέγκιν», πρόσφατα παρουσιάστηκε στο Μόναχο από την Όπερα της Βαυαρίας.
Τον πρωταγωνιστικό ρόλο της δυστυχισμένης Τατιάνας ενσαρκώνει η λετονή σοπράνο Κριστίνε Οπολάις: όμορφη, έντονη, τολμηρή, πάνω από όλα όμως γνήσια, μίλησε στην κάμερα του euronews για αυτήν την εμπειρία.
«Δεν είμαι η Τατιάνα. Όχι… Δεν είμαι η Τατιάνα…. Δεν είμαι αυτό το είδος της ήρεμης, ντροπαλής γυναίκας. Για την ακρίβεια, ποτέ δεν βρέθηκα σε τέτοια κατάσταση στην ζωή μου. Φυσικά ήμουν κι εγώ ερωτευμένη όταν ήμουν δεκατεσσάρων, δεκαπέντε, αλλά κάθε εβδομάδα νόμιζα ότι θα διαρκούσε για πάντα… Όμως τελικά δεν ήταν έτσι. Είναι δύσκολο να συγκρίνω τον εαυτό μου με την Τατιάνα. Αλλά θα έλεγα ότι σήμερα, που έχω παιδί και είμαι παντρεμένη, καταλαβαίνω πολύ καλύτερα την Τατιάνα…», λέει Κριστίνε Οπολάις.
Αποφασιστική γυναίκα και παθιασμένη καλλιτέχνης, η Κριστίνε παραδέχεται ότι είναι άνθρωπος των άκρων. «Έτσι γεννήθηκα! Είμαι του “όλα ή τίποτα”. Αυτό βεβαίως δεν είναι καλό. Ένας μέσος δρόμος είναι πάντοτε κάτι καλύτερο, αλλά πάντα βρίσκομαι σε αναζήτηση αυτού του μέσου δρόμου, χωρίς να τον έχω βρει ακόμα!», λέει ο λετονή σοπράνο.
Σε αυτή την παραγωγή, η πραγματικότητα και η φαντασία μπερδεύονται στο μυαλό του βασικού άρρενα χαρακτήρα του έργου, ο οποίος είναι στοιχειωμένος από ομοφυλοφιλικές φαντασιώσεις.
«Είμαι πολύ παθιασμένη. Αυτό είναι κάτι που κουβαλάω πάντα μαζί μου. Από το πρώτο δευτερόλεπτο που ανεβαίνω στην σκηνή, τρέμω… Κάθε παράσταση είναι για μένα σαν να είναι η τελευταία μου παράσταση. Έτσι, κάθε φορά ανεβαίνω στην σκηνή με αυτήν την φιλοσοφία, σαν να είναι η τελευταία μου φορά», λέει η Κριστίνε Οποράις.
Και σε σχέση με την παράσταση του Μονάχου προσθέτει: «Στο Μόναχο χρειάζεται να δουλέψω αρκετά σκληρά για να εξασφαλίσω την αγάπη του κοινού, αλλά είμαι τόση χαρούμενη όταν αυτό το καταφέρνω! Είμαι πολύ χαρούμενη επειδή είναι σα να είσαι η νικήτρια! Πάντα αισθάνομαι σα να κερδίζω τις καρδιές τους. Και αυτό είναι κάτι το ξεχωριστό…».