Το φεστιβάλ κινηματογράφου του Κάρλοβι Βάρι γιορτάζει φέτος τα 50 χρόνια του. Αποτελεί το σημαντικότερο κινηματογραφικό γεγονός της Ανατολικής
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΤο φεστιβάλ κινηματογράφου του Κάρλοβι Βάρι γιορτάζει φέτος τα 50 χρόνια του. Αποτελεί το σημαντικότερο κινηματογραφικό γεγονός της Ανατολικής Ευρώπης και φέτος δίνει μεγάλη βαρύτητα στους νέους σκηνοθέτες με επτά κινηματογραφιστές να κάνουν το ντεμπούτο τους στο διαγωνιστικό πρόγραμμα.
Ανάμεσα στις 13 ταινίες που διαγωνίζονται για την Κρυστάλλινη Σφαίρα είναι το φιλμ «Heil» του Γερμανού Ντίτριχ Μπρίγκεμαν. Πρόκειται για μια σατιρική κωμωδία που δεν αφήνει τίποτε ασχολίαστο: τους νεοναζιστές, τους αντιφασίστες, τα media, την αστυνομία και την κυβέρνηση.
Είναι η πέμπτη ταινία του σκηνοθέτη, η οποία έκανε την διεθνή της πρεμιέρα το Σάββατο 4 Ιουλίου:
«Είχαμε αυτό το σκάνδαλο το 2011 στη Γερμανία. Αποκαλύφθηκε μια ιστορία με τρεις νεοναζιστές που στα τέλη της δεκαετίας του ’90 δολοφονούσαν κόσμο και έβαζαν βόμβες. Οι αρχές δεν μπόρεσαν ποτέ να τους πιάσουν. Όλο αυτό έσκασε το 2011 και έγινε τεράστια συζήτηση. Όλα όσα έγιναν είναι τόσο παράλογα και τόσο γελοία. Είναι μια σάτιρα που δεν μπορούσα να μην την κάνω ταινία». ««
Στο «Heil» βλέπουμε μια συμμορία Νεοναζί να απαγάγει έναν αφρο-γερμανό συγγραφέα, που παθαίνει αμνησία, μετά από ένα χτύπημα που δέχτηκε στο κεφάλι. Τον μετατρέπουν σε όργανό τους και τον βγάζουν στην τηλεόραση για να κάνει προπαγάνδα υπέρ της ιδεολογίας τους. Η ομάδα αναχωρεί για την Πολωνία για να ξεκινήσει μια εισβολή.
«Πάντα ήθελα να κάνω μια τρελή κωμωδία. Μου αρέσει πολύ. Μου αρέσουν οι Μόντι Πάιθον και αυτού του είδους το χιούμορ. Είχα αυτή την ιδέα για πολύ καιρό στο μυαλό μου και μαζί με την ιστορία της ταινίας σκέφτηκα ότι ήταν κάτι που μπορούσα να ταιριάξω: την αγάπη μου για το είδος της τρελής κωμωδίας και αυτό το πολιτικό ζήτημα που με απασχολούσε όλη την ώρα» εξηγεί ο Μπρίγκεμαν.
Η Έβα Νόιμαν από την Ουκρανία επέστρεψε φέτος στο φεστιβάλ με την τρίτη της ταινία που έχει τίτλο «Song of Songs». Η δράση εκτυλίσσεται σε ένα εβραϊκό οικισμό στις αρχές του 20ου αιώνα. Ποιητικές σκηνές αποτυπώνουν την ζωή εκεί. Η ταινία βασίζεται στο έργο του συγγραφέα Σόλεμ Αλάιχεμ.