Στον «Γιο του Σαούλ» η Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας

Στον «Γιο του Σαούλ» η Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας
Από Euronews
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button

Η Έλεν Μίρεν δεν μπορούσε να κρύψει τη χαρά της στην κυριακάτικη απονομή των Χρυσών Σφαιρών, όταν ανακοίνωσε τον νικητή στην κατηγορία καλύτερη

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Η Έλεν Μίρεν δεν μπορούσε να κρύψει τη χαρά της στην κυριακάτικη απονομή των Χρυσών Σφαιρών, όταν ανακοίνωσε τον νικητή στην κατηγορία καλύτερη ξενόγλωσση ταινία.

Το βραβείο πήγε στην ουγγρική ταινία «Ο γιος του Σαούλ» του Λάζλο Νέμες.

Η ταινία φωτίζει ένα άγνωστο κεφάλαιο του Ολοκαυτώματος. Αφορά τους Εβραίους, που δούλευαν για τους Γερμανούς στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Είναι αυτοί που παρελάμβαναν τους νεοαφιχθέντες συμπατριώτες τους, τους ξεχώριζαν και ήταν δίπλα τους, δίνοντάς τους οδηγίες, μέχρι να μπουν στο θάλαμο αερίων.

Όταν τελείωναν με την μία φουρνιά, καθάριζαν το χώρο, περιμένοντας το επόμενο γκρουπ. Ο Σαούλ, ο πρωταγωνιστής αυτού του πολύ σκληρού φιλμ, είναι ένας από αυτούς. Είναι πειθήνιο όργανο της γερμανικής διοίκησης. Όλα αλλάζουν όταν νομίσει ότι αναγνωρίζει ανάμεσα στους νεκρούς, τον γιο του. Θέλει να τον θάψει κανονικά και όχι να τον στείλει με τους άλλους στον ομαδικό τάφο.

Ο σκηνοθέτης της ταινίας επισήμανε:

«Το Ολοκαύτωμα μας έδειξε το τέρας που κρύβουν οι άνθρωποι. Είναι μια πιθανότητα, μπορεί να συμβεί ξανά και ξανά. Είναι μια διαρκής πιθανότητα. Γενοκτονίες εξακολουθούν να συμβαίνουν. Δεν έχουν σταματήσει. Πρέπει λοιπόν να κοιτάξουμε μέσα στην ανθρώπινη ψυχή και το σινεμά μπορεί να το κάνει αυτό με έναν πολύ διεισδυτικό τρόπο».

Η ταινία κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στις Κάννες πέρσι το Μάιο και είναι το μεγάλο φαβορί για το Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας.

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Όλο το πρόγραμμα του 26ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για παιδιά και νέους

Έλληνες και Κύπριοι σκηνοθέτες στα Διαγωνιστικά Τμήματα του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

«Μέντιουμ» & «Ο Τελευταίος Ταξιτζής»: Δύο διαφορετικές ιστορίες ενηλικίωσης στο Φεστιβάλ Θεσ/νίκης