Μαριέλα Νέστορα: «Αυτό είναι»... μια πρόσκληση σε ένα παιχνίδι συνύπαρξης

Μαριέλα Νέστορα: «Αυτό είναι»... μια πρόσκληση σε ένα παιχνίδι συνύπαρξης
Από Γιώργος Μητρόπουλος
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

«Αυτό είναι, όχι άλλο, μόνο αυτό». Αυτός είναι ο παράξενος τίτλος της performance που παρουσιάζει η Μαριέλα Νέστορα και η ομάδα χορού Yelp Danceco, στις 8 & 9 Ιουλίου, στην Πειραιώς 260, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών. Ο παράξενος τίτλος συνοδεύει, πλαισιώνει κατά κάποιον τρόπο έναν ιδιότυπο κήπο.

Εκεί μας περιμένουν τρεις χορευτές και τρεις μη χορευτές για να μας συστήσουν αυτό το περίεργο σύμπαν, που αποτελείται από κατακερματισμένες σκηνές-στιγμές. Στόχος της χορογράφου να σκεφτούμε τη σχέση μας με τον κόσμο, με το περιβάλλον, με τον εαυτό μας. Η πρόθεσή της να δούμε τον χορό αλλιώς. Γι’ αυτό το λόγο έχει δημιουργήσει ένα χορευτικό και διανοητικό «γήπεδο» και το προσφέρει στους θεατές αλλά και τους συντελεστές της παράστασης να το κάνουν ό,τι θέλουν. Μπορούν να μπουν σ’ αυτό το χώρο από πολλές διαφορετικές πόρτες και να βγουν από ακόμη περισσότερες.

Συναντήσαμε την Μαριέλα Νέστορα, λίγο πριν την πρεμιέρα της παράστασής της και συζητήσαμε γι’ αυτό το έργο.

- «Αυτό είναι, όχι άλλο, μόνο αυτό». Δηλαδή;

Δεν μπορείς να πεις, ο τίτλος της παράστασής μας είναι ευφάνταστος. Είναι μια φράση του Σαίξπηρ, που ούτε θυμάμαι πλέον από ποιο έργο προέρχεται. Είναι ένα αστείο για την εποχή μας, που είναι όλα εν εξελίξει και κάπως ασαφή. Παράλληλα, είχα την επιθυμία να στήσω ένα έργο, που φτιάχνουμε κατά ένα τρόπο στο μυαλό μας και δεν έχει να κάνει με αυτό που βλέπουμε μπροστά στα μάτια μας. Ξεκίνησα με αυτό το impossible task, που ακούγεται και ως αστείο: να κάνεις κάτι που δεν υπάρχει. Όλα άρχισαν τον Μάιο του 2015. Χρειάστηκαν αρκετά στάδια έρευνας για να πάρει την τωρινή του μορφή. Το παρουσιάσαμε σε μια πρώιμη μορφή πέρσι στο φεστιβάλ του Ελαιώνα. Από την αρχή είδαμε λοιπόν ότι η πρόθεσή μας λειτουργεί στο θεατή. Έβλεπε εικόνες, του έρχονταν συνειρμοί, λέξεις, προτάσεις. Έτσι προχωρήσαμε.

- Άρα δουλέψατε μαζί με τους θεατές κατά ένα τρόπο για να βγει το επιθυμητό αποτέλεσμα; Στηριχθήκατε στο βίωμα του θεατή και στην επικοινωνία μαζί του;

Ναι! Γι’ αυτό και όλο έγινε σε στάδια. Ήταν ένα κανονικό work in progress. Προχωρήσαμε την έρευνα και είχαμε την χαρά να μας στηρίξει σ’ αυτή την προσπάθεια το Κέντρο Μελέτης Χορού Ντάνκαν, που είναι το μοναδικό τέτοιο κέντρο που έχουμε στην Ελλάδα. Κατά τη διάρκεια της παράστασης, ο θεατής δημιουργεί ο ίδιος ένα έργο μέσα του. Αυτή τη σκέψη την προέβαλα, την επέκτεινα και σε τρεις άλλους ανθρώπους, που παίρνουν μέρος στην παράσταση, ως θεατές-δρώντες. Δηλαδή πέρα από τις τρεις χορεύτριες, στο έργο συμμετέχουν και τρεις άλλοι συντελεστές που ουσιαστικά είναι η επέκταση του θεατή, η προβολή του πάνω στη σκηνή. Αν δηλαδή ένας εν δυνάμει δημιουργικός θεατής έπαιρνε πραγματικά όλη την ελευθερία να επικοινωνήσει και να μπει σε διάλογο με το έργο, θα περπατούσε και θα μπορούσε να γυρνάει γύρω από τη σκηνή και θα εξέφραζε τις σκέψεις του γι’ αυτό που βλέπει. Αυτό κάνουν οι τρεις εν δυνάμει θεατές. Πρόκειται για τη θεωρητικό χορού Μπετίνα Παναγιωτάρα, που κάνει ερωτήσεις σε σχέση με τη δομή και το περιεχόμενο του έργου, την Χριστίνα Κατσάρη, που είναι εικαστικός και κάνει ένα live VJing στη διάρκεια της παράστασης, μια visual performance και τέλος την Άννα Παγκάλου, η οποία δουλεύει με τη φωνή της.

- Ποιος είναι ο κεντρικός άξονας αυτού του έργου;

Όπως και σε όλα τα προηγούμενα έργα μου, κεντρικός άξονας είναι ο χρόνος. Με απασχολεί αυτή η έννοια τόσο σε χορογραφικό, όσο και σε φιλοσοφικό επίπεδο. Και πάρα πολύ και στη ζωή μου. Είναι η εμμονή μου νομίζω. Δουλέψαμε λοιπόν στην παράσταση με ένα κείμενο του Αλέξανδρου Μιστριώτη που έχει να κάνει με τη σχέση του ανθρώπου με το χρόνο. Σκέφτηκα λοιπόν πώς θα ήταν αν ήμουν εγώ πάνω στη σκηνή να διαβάζω το κείμενο. Να είμαι εγώ που μιλάω και όχι το κείμενο. Έτσι εξελίχτηκε η ιδέα με τον δημιουργικό θεατή, που συνδιαλέγεται κατά τη διάρκεια της παράστασης με το έργο.

- Δεν φοβάσαι μήπως ο θεατής μπερδευτεί από αυτή την πολλαπλότητα των ερεθισμάτων και δεν μπορέσει να τα συνθέσει σε σχέση με το χορό και αυτά που τον πλαισιώνουν;

Έχω δύο απαντήσεις στην ερώτησή σου. Η επιθυμία μου ήταν να κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου και να τον προσκαλέσω να βγει από την συμβατική, γνωστή του θέση, χωρίς να τον μετακινήσω ουσιαστικά. Γι’ αυτό και δεν έκανα μια χορευτική εγκατάσταση, στην οποία ο θεατής θα κινείται μέσα ή γύρω της. Επιθυμώ την νοητική και συναισθηματική του μετακίνηση, με αφετηρία την παράσταση. Αυτό είναι ένα μεγαλύτερο και πιο δύσκολο στοίχημα. Από την αρχή του έργου γίνεται σαφές στον θεατή ότι δεν μπορεί να αποκωδικοποιήσει όλο αυτό που βλέπει, με ένα συμβατικό τρόπο. Όλα τον προτρέπουν να σκεφτεί, να μπει σε μια άλλη φάση κατανόησης και πλαισίωσης της εμπειρίας που θα έχει την επόμενη ώρα της ζωής του. Τώρα, όσον αφορά τους τρεις δημιουργικούς θεατές που βλέπουμε στη σκηνή, η πρόκληση ήταν πολύ μεγάλη, γιατί και μένα με ανησυχούσε το τελικό αποτέλεσμα πρόσληψης. Ήταν ένας μικρός εφιάλτης, καθώς έπρεπε να δημιουργήσω μια λεπτομερέστατη παρτιτούρα, όπου ο καθένας ήξερε ακριβώς τι κάνει, που και πώς αλληλεπιδρά με τους υπόλοιπους συντελεστές και τα σκηνικά αντικείμενα. Μοιάζει δηλαδή με την παρτιτούρα που έχει ο μαέστρος μπροστά του, πριν ξεκινήσει η συναυλία. Η σύνθεση όλων αυτών των μερών ήταν πολύ απαιτητική. Ήταν η πρώτη φορά που δούλεψα με αυτόν τον τρόπο και ειλικρινά ενθουσιάστηκα, καθώς μου άνοιξε νέους δρόμους σκέψης. Δημιουργούνται νέοι χώροι ανάμεσα σ’ αυτές τις δημιουργικές συνιστώσες και αυτό είναι συναρπαστικό.

- Όποιος έχει παρακολουθήσει κάποιο από τα έργα που έχεις κάνει στο παρελθόν, σίγουρα μπορεί να επισημάνει ότι υπάρχει μια εκλεπτυσμένη αισθητική, μια συγκεκριμένη θεματολογία και ένας εγκεφαλικός τρόπος προσέγγισης του χορού. Υπάρχει, θα έλεγα, ένα ορισμένο «επίπεδο πολυπλοκότητας». Και αυτή η παράσταση κινείται στην ίδια φιλοσοφία;

Σ’ αυτό το έργο αποφάσισα να μου κάνω την χάρη, να μου δώσω τη χαρά, την ευκαιρία και την ελευθερία να δοκιμάζω πράγματα, γιατί έτσι. Έδωσα στον εαυτό μου το χώρο να εκφραστεί με έναν άλλο τρόπο: να εκφραστεί μέσα από το παιχνίδι και τον ελεύθερο συνειρμό. Είναι σαν να δηλώνω διαρκώς «Για να δούμε τι θα γινόταν αν…». Αυτό το έργο, κατά τη γνώμη μου, έχει περισσότερο χιούμορ, από οποιαδήποτε άλλη παράσταση έχω κάνει. Είναι ένα χιούμορ παράδοξο. Και σε επίπεδο αισθητικής, έχω απομακρυνθεί από το «στυλ» μου: αποφάσισα να δουλέψω με πολύ «φτωχά» υλικά. Οι παλιότερες επιλογές που έκανα, ήταν επειδή έχω αυτό το κόλλημα, με ενδιαφέρει πάρα πολύ ο χορός να μιλήσει για πράγματα, που δεν του το έχουν ότι μπορεί να μιλήσει.

- Για τι δηλαδή μπορεί να μιλήσει;

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Η προσωπική μου σταυροφορία είναι ότι ο χορός δεν είναι μόνο για να μιλάει για σχέσεις, για το σώμα, για το συναίσθημα. Μπορεί να μιλήσει και γι’ άλλα πράγματα. Και όταν μιλήσει γι’ αυτά τα πράγματα δεν είναι για να γίνει full blast conceptual γαλλική σκηνή, όπου δεν κουνιέται κανένας. Αυτή είναι η περιοχή που μου αρέσει να δουλεύω. Με ενδιαφέρει πολύ το σώμα να γίνει σκέψη. Είναι ένα και δυστυχώς εμείς τα έχουμε χωρίσει. Αυτή είναι η σταυροφορία μου. Παλιότερα για να μπορέσω να μεταδώσω ότι ο τόπος του έργου που βλέπουμε είναι ένας τόπος νοητικός, η αισθητική μου, έχεις δίκιο, είχε αυτό το πιο εκλεπτυσμένο στοιχείο, το high aesthetics, που λέμε. Το πρόβλημα είναι ότι πολλές φορές το αποτέλεσμα ήταν αρκετά ψυχρό και απόμακρο. Οπότε αυτή τη φορά, επέλεξα να δουλέψω με διαφορετική αισθητική, χωρίς όμως αυτό σημαίνει ότι έχω απομακρυνθεί τελείως από το παλιό ύφος μου. Υπάρχει μια πολύ σημαντική μετακίνηση. Νομίζω λοιπόν ότι θα αποτελέσει ένα έργο αναφοράς στη ζωή μου, γιατί αισθάνομαι ότι έχει γίνει μια μεγάλη μετατόπιση του είναι μου.*

- Τι είναι αυτό που θέλεις να εισπράξει ο θεατής;

Αυτό που ενδιαφέρει εμένα να βλέπω όταν πηγαίνω σε παραστάσεις είναι κάτι που θα κινητοποιήσει το πνεύμα και το σώμα μου. Αυτό ελπίζω να συμβεί στους θεατές στη δική μας παράσταση: να μπουν σε μια διαδικασία ελεύθερων συνειρμών με αφετηρία αυτό που ξεδιπλώνεται μπροστά τους. Ο δικός μου στόχος, εκεί που εγώ ήθελα να οδηγήσω τα πράγματα είναι στη σχέση του ανθρώπου με τη φύση. Γι’ αυτό και έχω στο μυαλό μου έναν ιδιότυπο κήπο με την ευχή να καταφέρει ο καθένας μας να φτάσει σε ένα βαθμό μεγαλύτερης συνειδητότητας, από αυτή που έχουμε σήμερα. Για μένα αυτό επιτυγχάνεται όταν ενώνεσαι με τη φύση. Δυστυχώς δεν έχουμε απομακρυνθεί απλά από τη φύση. Βρισκόμαστε πλέον εκτός φύσης. Δεν με ενδιαφέρει το περιβαλλοντικό κομμάτι, αλλά κυρίως το υπαρξιακό, που έχει να κάνει με το πώς αντιλαμβάνεσαι τον εαυτό σου και τον κόσμο. Την υψηλή συνειδητότητα να μπορείς να προσλαμβάνεις διάφορα πράγματα, να είσαι ελεύθερος και ανεξάρτητος, την πετυχαίνεις, κατά τη γνώμη μου, όταν είσαι ένα με τη φύση. Πρέπει να μπορείς να δεις τον εαυτό σου, ως μέρος της φύσης και ως μέρος του κόσμου. Αυτή είναι η κατάληξη του έργου.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

- Η αρχή του ποια είναι όμως; Ποια είναι η δική σου πρόθεση;

Η πρόθεσή μου απέναντι στο θεατή είναι ουσιαστικά μια πρόσκληση να δει χορό αλλιώς. Θέλω να έχει μια εικόνα του έργου που να καλύπτει 360 μοίρες. Θέλω να απομακρυνθώ, όσο το δυνατόν μπορώ, από τον χορό ως κινητικό, οπτικό, ενεργειακό προϊόν στη σκηνή και τον θεατή – καταναλωτή που κάθεται ήσυχα στην καρέκλα του και μασουλάει. Η ευχή μου είναι να σκεφτούμε μαζί, να αφουγκραστούμε λίγο παραπάνω τι συμβαίνει γύρω μας.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

«Aυτό είναι, όχι άλλο, μόνο αυτό»

Χορογραφία: Μαριέλα Νέστορα

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Περφόρμερ: Νικολέτα Καρμίρη, Ιωάννα Αποστόλου, Βιτόρια Κωτσάλου, Μπετίνα Παναγιωτάρα, Χριστίνα Κατσάρη, Άννα Παγκάλου

Σκηνικά, Κοστούμια: Μαρία Παπαδοπούλου

Βοηθός Σκηνογράφου: Τζίνα Ηλιοπούλου

Φωτισμοί: Αλέκος Γιάνναρος

Βίντεο: Χριστίνα Κατσάρη

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Τεχνική υποστήριξη βίντεο: Λουίζος Ασλανίδης

Κείμενα: Αλέξανδρος Μιστριώτης, Mamaza, Paul Valery

Μουσική: Bernier Messier, Edith Piaf, Sibelius, ilios, Mahler

Μουσική προετοιμασία, Αγωγή λόγου: Άννα Παγκάλου

Με την υποστήριξη του Κέντρου Έρευνας χορού Ντάνκαν

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Στις 8 Ιουλίου μετά την παράσταση ακολουθεί συζήτηση με το κοινό.

Παρασκευή 8 & Σάββατο 9 Ιουλίου στις 9μ.μ.

Φεστιβάλ Αθηνών – Πειραιώς 260

Εισιτήρια-Πληροφορίες για την παράσταση

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Έρευνα: Πώς καταλαβαίνουν οι σκύλοι την ανθρώπινη γλώσσα;

Ελλάδα: Σεισμός 5,7 ρίχτερ ανοιχτά της Ηλείας - Αισθητός και στην Αττική

Πορτογαλία: Ο Λουίς Μοντενέγκρο παρουσίασε την κυβέρνησή του