Το γαλλικό ντοκιμαντέρ «Γιατί να περιμένουμε;» εστιάζει στην καθημερινή ζωή ενός χωριού που προσπαθεί να αποκτήσει ενεργειακή και διατροφική αυτονομία.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ
Πόσες φορές, ακούσατε όταν προτείνατε κάτι καινούργιο, να σας λένε αυτό είναι απίθανο, είναι Ουτοπία;
Αυτές οι κουβέντες ακούστηκαν στο δημαρχείο του χωριού Ungersheim στην βορειοανατολική Γαλλία πολλές φορές. Αλλά αυτό δεν εμπόδισε τους ανθρώπους από το να προχωρήσουν.
Το γαλλικό ντοκιμαντέρ «Γιατί να περιμένουμε;» εστιάζει στην καθημερινή ζωή ενός χωριού, που αλλάζει, που προσπαθεί να αποκτήσει ενεργειακή και διατροφική αυτονομία.
Στις αρχές του 2000, ο δήμαρχος του χωριού, που βρίσκεται στην Αλσατία, έθεσε μια λίστα με 21 στόχους. Μία από τις προτεραιότητες ήταν η δημιουργία μιας φάρμας για παραγωγή προϊόντων, χωρίς εντομοκτόνα, που να εφοδιάζει τον τοπικό πληθυσμό και την καντίνα του σχολείου. Το πρόγραμμα προσέφερε δουλειά σε ανέργους.
Αυτό το πολιτικοποιημένο ντοκιμαντέρ της Μαρί-Μονίκ Ρομπέν δείχνει στον θεατή ότι το μυστικό αυτού χωριού που είναι σε μετάβαση είναι η αλληλεγγύη. Πολλοί από τους κατοίκους του, όταν τους ρώτησαν τη γνώμη τους, απάντησαν ότι είναι πιο ευτυχισμένοι, πιο δραστήριοι και δεν αισθάνονται τόσο μόνοι.
Ένα άλλο φιλόδοξο σχέδιο του χωριού ήταν η κατασκευή ενός εργοστασίου παραγωγής ενέργειας από φωτοβολταϊκά πάνελ, έτσι ώστε να μειωθεί η εξάρτηση από το πετρέλαιο.
Η σκηνοθέτιδα έχει υιοθετήσει ένα πολύ απλό και άμεσο στυλ κινηματογράφησης. Σ’ αυτό το φιλμ, δεν υπάρχει κάποιος χαρισματικός ήρωας, κανένα ιδεαλιστικό όραμα της κοινωνίας. Οι θεατές βλέπουν μόνο ανθρώπους που έχουν αποφασίσει να πάρουν τη μοίρα στα χέρια τους. Γι’ αυτό και ο τίτλος «Γιατί να περιμένουμε;». Μια ταινία που σου προσφέρει φρέσκο αέρα.