Το επικίνδυνο «παιχνίδι» της παράνομης διέλευσης των συνόρων

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Το Shadow Game είναι μια σκληρή ταινία που εκτυλίσσεται στους δρόμους της Ευρώπης, ιδίως στα σύνορα μεταξύ των κρατών της.

Για μήνες ακολούθησαν οι παραγωγοί της ταινίας νέους μετανάστες οι οποίοι, εξαιτίας του πολέμου ή της φτώχειας στις πατρίδες τους, προσπαθούν να φτάσουν στην Ευρώπη με οποιοδήποτε τρόπο, διακινδυνεύοντας συχνά ακόμα και τη ζωή τους.

Η ταινία κέρδισε το Βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα που πραγματοποιήθηκε στη Γενεύη. Η Εφη Μπλανκεβορτ, παραγωγός και σκηνοθέτης της ταινίας από την Ολλανδία, αναφέρει:

«Ξεκινήσαμε να δουλεύουμε για την ταινία συναντώντας πολλούς νέους, παιδιά που κινούνταν. Ακούσαμε πολύ τον όρο "το παιχνίδι", "συνεχίζουμε το παιχνίδι", "το επόμενο παιχνίδι μου θα είναι έτοιμο σύντομα". Αναρωτηθήκαμε σε τι αναφέρονται. Και ανακαλύψαμε ότι χρησιμοποιούν αυτόν τον όρο για να περιγράψουν αυτήν την παράνομη διέλευση των συνόρων. Κατά κάποιον τρόπο για αυτούς είναι ένα παιχνίδι, μπορείς είτε να κερδίσεις είτε να χάσεις. Νομίζω ότι τους βοηθά αυτή η προσέγγιση, αλλά είναι φυσικά ένα πολύ επικίνδυνο "παιχνίδι"».

Συρία, Αφγανιστάν... Αυτά τα παιδιά και οι έφηβοι έχουν αφήσει τη χώρα τους, ορισμένα ακόμα και τις οικογένειές τους, για να αναζητήσουν ένα καλύτερο μέλλον, αλλά η ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική δεν τους επιτρέπει να διασχίζουν τα σύνορα νόμιμα. Οι δύο σκηνοθέτες της ταινίας προσπαθούν να μας φέρνουν στην καθημερινότητά τους, μερικές φορές με εικόνες που τραβούν οι ίδιοι οι νέοι, με τα κινητά τους τηλέφωνα.

Αλλά στα σύνορα, το παιχνίδι συχνά σταματά και τα παιδιά καταλήγουν σε καταλισμούς όπου μπορεί να περιμένουν επ 'αόριστον. Η έτερη σκηνοθέτης της ταινίας Ελς φαν Ντριελ αναφέρει: 

«Μερικές φορές απελπιστήκαμε πραγματικά και εμείς οι ίδιοι βλέποντας την κακή κατάσταση στην οποία ήταν, αλλά το εννοώ όταν λέω ότι αναπτύξαμε αισθήματα αγάπης μαζί τους. Μοιραζόμαστε επίσης τη νεότητά τους, είναι τόσο καθολικό το μήνυμα που περνάνε, είναι τόσο ταλαντούχοι μερικοί, ελπίζοντας ένα καλύτερο μέλλον για τον εαυτό τους. Και ίσως είναι και λίγο αφελείς επειδή έχουν όλες αυτές τις προσδοκίες για την Ευρώπη που πιθανώς δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα».

Η ταινία πρόκειται να προβληθεί στις ευρωπαϊκές κινηματογραφικές αίθουσες εντός της άνοιξης, εφόσον φυσικά αυτές καταφέρουν να ανοίξουν ξανά, ανάλογα με την εξέλιξη της πανδημίας.