Η υποβοηθούμενη θανάτωση ενδέχεται να νομιμοποιηθεί για τους ανθρώπους στην Αγγλία και την Ουαλία, εάν ένα νέο νομοσχέδιο περάσει από το βρετανικό κοινοβούλιο.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ
Η Βουλή των Κοινοτήτων του Ηνωμένου Βασιλείου θα συζητήσει για την ευθανασία για πρώτη φορά μετά από σχεδόν μια δεκαετία, αφού προηγούμενες δικαστικές προσφυγές για την αλλαγή της καθολικής απαγόρευσης απέτυχαν.
Η βουλευτίς των Εργατικών Κιμ Λεντμπίτερ θα παρουσιάσει ένα νέο νομοσχέδιο, το οποίο θα παραχωρεί σε ανίατα άρρωστους ανθρώπους στην Αγγλία και την Ουαλία έναν τρόπο να επιτρέπουν στους γιατρούς να τους βοηθούν να πεθάνουν. Ωστόσο, οι λεπτομέρειες δεν θα δημοσιοποιηθούν παρά αργότερα μέσα στον μήνα, πριν από την ψηφοφορία στο Κοινοβούλιο.
Ο πρωθυπουργός Κιρ Στάρμερ έχει υποσχεθεί ότι οι νομοθέτες θα έχουν "ελεύθερη ψήφο", πράγμα που σημαίνει ότι δεν θα είναι υποχρεωμένοι να ψηφίσουν, πειθαρχώντας σε κομματική γραμμή. Ο Στάρμερ είχε υποστηρίξει ένα νομοσχέδιο του 2015 για την υποβοήθηση του θανάτου και δήλωσε ότι "υπάρχουν λόγοι για την αλλαγή του νόμου".
"Δεν τίθεται απολύτως κανένα ζήτημα να πιέζονται άτομα με αναπηρία ή άτομα με ψυχικές ασθένειες που δεν είναι ανίατα άρρωστα να βάλουν τέλος στη ζωή τους", ανέφερε η Λεντμπίτερ.
Πρόσθεσε ότι είναι "σημαντικό να αποκτήσουμε τη σωστή νομοθεσία, με τις απαραίτητες προστασίες και διασφαλίσεις".
Το δικαίωμα στην επιλογή
Το νομοσχέδιο της Λεντμπίτερ είναι πιθανό να είναι παρόμοιο με ένα νομοσχέδιο για την υποβοήθηση του θανάτου που εισήχθη στη Βουλή των Λόρδων νωρίτερα φέτος και το οποίο δεν προχώρησε.
Η μη εκλεγμένη Βουλή των Λόρδων μελετά και τροποποιεί τη νομοθεσία που ψηφίζεται από την εκλεγμένη Βουλή των Κοινοτήτων. Ενώ τα νομοσχέδια μπορούν να προέρχονται από τους Λόρδους, σπάνια γίνονται νόμος.
Το νομοσχέδιο που εισήχθη στη Βουλή των Λόρδων περιορίζει την υποβοηθούμενη θανάτωση σε ενήλικες με έξι ή λιγότερους μήνες ζωής και απαιτεί άδεια από το Ανώτατο Δικαστήριο, αφού έχει υπογραφεί δήλωση από δύο γιατρούς, μεταξύ άλλων κριτηρίων.
Οι υποστηρικτές της ευθανασίας/υποβοηθούμενης θανάτωσης λένε πως το μόνο που ζητούν είναι το δικαίωμα στην επιλογή. Σημειώνουν ότι ελλείψει νόμιμου τρόπου να στη Βρετανία, πολλοί πάνε στην Ελβετία, όπου η υποβοηθούμενη θανάτωση είναι νόμιμη για τους αλλοδαπούς.
Οι αντίπαλοι της υποβοηθούμενης θανάτωσης, ωστόσο, λένε ότι δεν υπάρχει τρόπος να αλλάξει ο νόμος χωρίς να τεθούν σε κίνδυνο ευάλωτοι άνθρωποι.
Πώς λειτουργεί η υποβοηθούμενη αυτοκτονία;
Η υποβοηθούμενη αυτοκτονία - κατά την οποία οι ασθενείς λαμβάνουν ένα θανατηφόρο κοκτέιλ που συνταγογραφείται από γιατρό - είναι νόμιμη στην Αυστραλία, το Βέλγιο, τον Καναδά, το Λουξεμβούργο, την Ολλανδία, τη Νέα Ζηλανδία, την Πορτογαλία, την Ισπανία, την Ελβετία και σε ορισμένα μέρη των ΗΠΑ, με τους κανονισμούς σχετικά με τα κριτήρια που πληρούν τις προϋποθέσεις να διαφέρουν ανάλογα με τη δικαιοδοσία.
Η Ναόμι Ρίτσαρντς, ανθρωπολόγος που ειδικεύεται στον θάνατο στο Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης, δήλωσε ότι ο αριθμός των ανθρώπων που θα μπορούσαν να κάνουν χρήση της υποβοηθούμενης θανάτωσης, εάν νομιμοποιηθεί στη Βρετανία, θα ήταν αρκετά περιορισμένος, εκτός εάν το κοινό πίεζε για ευρύτερη πρόσβαση.
Ο Trudo Lemmens, καθηγητής δικαίου και πολιτικής υγείας στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο, δήλωσε ότι η πρώτη προτεραιότητα της Βρετανίας θα πρέπει να είναι η αντιμετώπιση των ανισοτήτων στην υγειονομική περίθαλψη σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο.
"Αυτό που έχουμε δει είναι ότι οι άνθρωποι ζητούν ιατρική βοήθεια στο θάνατο επειδή αισθάνονται ότι είναι βάρος για τους άλλους", δήλωσε ο Lemmens, αναφερόμενος στον Καναδά μετά τη νομιμοποίηση της υποβοηθούμενης θανάτωσης το 2016.