Οικονομία και μετανάστευση και πάλι οι βασικοί παράγοντες
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΑπό τη Σουηδία έως την Ιταλία και από την Ισπανία έως τη Σλοβακία, σχεδόν παντού στην Ευρώπη, τα ακροδεξιά, εθνικιστικά κόμματα ενισχύθηκαν την τελευταία πενταετία.
Ο νέος ακροδεξιός εθνικισμός έχει ως κυρίαρχο αφήγημα την επανάκτηση της ανεξαρτησίας των εθνών τους. Βασικός τους αντίπαλος: οι Βρυξέλλες.
Ο Ιταλός Ματέο Σαλβίνι, η Γαλλίδα Μαρίν Λε Πεν αλλά και άλλοι ακροδεξιοί ηγέτες από την Ολλανδία, την Αυστρία, τη Δανία, τη Γερμανία, τη Φινλανδία και την Εσθονία ενώνουν δυνάμεις προσπαθώντας να γίνουν οι τρίτη μεγαλύτερη πολιτική δύναμη στο Ευρωκοινοβούλιο.
Ο Σαλβίνι, επί 14 χρόνια ευρωβουλευτής, είναι ο μόνος ακροδεξιός ηγέτης από τα ιδρυτικά μέλη της ΕΕ που κατάφερε να κερδίσει εθνικές εκλογές και να συμμετέχει στην κυβέρνηση.
Η δυναμική του είναι μεγάλη και ταξιδεύει στην Ευρώπη χτίζοντας συνεχώς νέες συμμαχίες ή φιλίες από την Πολωνία με τον Γιάροσλαβ Κατζίνσκι μέχρι την Ουγγαρία και τον Βίκτορ Όρμπαν.
Οι Βρυξέλλες όμως δεν είναι ο μόνος κοινός αντίπαλος των ακροδεξιών εθνικιστών. Το αφήγημά τους περιλαμβάνει μάχες κατά των μεταναστών, κατά των ποσοστώσεων για τη συμμετοχή των γυναικών στην πολιτική, κατά των γάμων των ομοφυλοφύλων ακόμα και κατά των χορτοφάγων.
Και αν ο ακροδεξιός εθνικισμός αναβιώνει επικίνδυνα σε πολλές χώρες, υπάρχουν κάποιες λίγες που έμειναν ανεπηρέαστες από αυτή την τάση.
Γιατί;
Δείτε το ρεπορτάζ.