Εκδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν σε πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες με αφορμή τη χριστιανική γιορτή του Πάσχα, η οποία τιμά την Ανάσταση του Ιησού Χριστού μετά τη Σταύρωσή Του.
Οι χριστιανοί γιόρτασαν την Κυριακή του Πάσχα σε όλο τον κόσμο για να τιμήσουν την Ανάσταση του Ιησού Χριστού.
Το Πάσχα θεωρείται η πιο σημαντική γιορτή στο χριστιανικό λειτουργικό ημερολόγιο. Φέτος, σε ένα σπάνιο περιστατικό, η γιορτή έπεσε την ίδια ημέρα τόσο για τους καθολικούς όσο και για τους ορθόδοξους χριστιανούς, για πρώτη φορά από το 2017.
Το Πάσχα έγινε δεκτό με αγάπη στην Ευρώπη, με πολλές μεγάλες πρωτεύουσες να διοργανώνουν εκδηλώσεις και φεστιβάλ για να τιμήσουν τη χαρμόσυνη θρησκευτική περίσταση.
Στο Βατικανό, ο Πάπας Φραγκίσκος βγήκε από την ανάρρωσή του την Κυριακή του Πάσχα για να ευλογήσει τους χιλιάδες ανθρώπους που βρίσκονταν στην πλατεία του Αγίου Πέτρου και να τους χαρίσει μια αιφνιδιαστική περιήγηση με το παπικό αυτοκίνητο στην πλατεία.
Η απροσδόκητη εμφάνιση του Ποντίφικα, ο οποίος έδινε μάχη με μια πολύπλοκη διπλή πνευμονία που οδήγησε σε εβδομάδες νοσηλείας, προκάλεσε έντονες επευφημίες και χειροκροτήματα από τους θεατές.
Ο Προκαθήμενος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας σταμάτησε σε πολλές περιπτώσεις για να ευλογήσει τα μωρά που του έφεραν, μια σκηνή που ήταν συνηθισμένη στο παρελθόν, αλλά αδιανόητη μόλις πριν από λίγες εβδομάδες, καθώς ο 88χρονος Φραγκίσκος πάλευε για τη ζωή του.
«Αδελφοί και αδελφές, Καλό Πάσχα!» είπε ο Φραγκίσκος, με τη φωνή του να ακούγεται πιο δυνατή απ' ό,τι μετά τη νοσηλεία του στο νοσοκομείο.
Στη Γαλλία, ο εμβληματικός παρισινός καθεδρικός ναός της Παναγίας των Παρισίων πραγματοποίησε την Κυριακή τον πρώτο οικουμενικό πασχαλινό του εορτασμό από τότε που άνοιξε ξανά για το κοινό τον Δεκέμβριο.
Ο γοτθικός ναός ήταν κλειστός για το κοινό για πέντε χρόνια προκειμένου να υποβληθεί σε εργασίες αποκατάστασης μετά από πυρκαγιά που κατέστρεψε τις δομές του το 2019, προκαλώντας σχεδόν την πλήρη καταστροφή του.
Υπό την προεδρία του Αρχιεπισκόπου Παρισίων Λοράν Ούλριχ, η συγκέντρωση συγκέντρωσε ηγέτες και πιστούς από διάφορα χριστιανικά δόγματα για μια κοινή στιγμή προσευχής, ενότητας και περισυλλογής κάτω από τους πρόσφατα ανακαινισμένους γοτθικούς θόλους του μακραίωνου καθεδρικού ναού.
Η γιορτή τιμήθηκε επίσης στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ο βασιλιάς Κάρολος Γ' και η βασίλισσα Καμίλα έλαβαν ένα μικρό μπουκέτο λουλούδια από δύο μικρά παιδιά, καθώς έφευγαν από το πρεσβυτέριο του παρεκκλησίου του Αγίου Γεωργίου στο Ουίνδσορ το πρωί της Κυριακής, αφού παρακολούθησαν την πασχαλινή λειτουργία.
Με το βασιλικό ζεύγος συμμετείχαν στη λειτουργία ο πρίγκιπας Εδουάρδος και η σύζυγός του Σοφί, δούκισσα του Εδιμβούργου, ο πρίγκιπας Άντριου και η πρώην σύζυγός του Σάρα Φέργκιουσον, δούκισσα του Γιορκ, η βασιλική πριγκίπισσα Άννα και η πριγκίπισσα Βεατρίκη με τον σύζυγό της Εντοάρντο Μαπέλι Μότσι.
Εξάλλου, εορτασμοί πραγματοποιήθηκαν επίσης στην Κωνσταντινούπολη. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος Α΄, πνευματικός ηγέτης των ορθόδοξων χριστιανών, χοροστάτησε στην πασχαλινή λειτουργία στον ναό του Αγίου Γεωργίου την Κυριακή.
Πίεση για κοινή ημερομηνία του Πάσχα
Για περισσότερα από 400 χρόνια, η Καθολική και η Ορθόδοξη Εκκλησία χρησιμοποιούν διαφορετικούς τρόπους για τον προσδιορισμό της ημερομηνίας του Πάσχα.
Ο Πάπας Φραγκίσκος και ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος πιέζουν για μια μόνιμη κοινή ημερομηνία του Πάσχα, παρά την παρατεταμένη δυσπιστία μεταξύ των δογμάτων.
Οι διαφορές στην παράδοση και στα ημερολογιακά συστήματα - Ιουλιανό έναντι Γρηγοριανού - κρατούσαν επί μακρόν τις ημερομηνίες του Πάσχα χωριστά. Οι προσπάθειες προς την κατεύθυνση της ενότητας, που υποστηρίζονται από το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών, στοχεύουν στη γεφύρωση των διαφορών.
Αξίζει να σημειωθεί πως η Ορθόδοξη Εκκλησία της Φινλανδίας είναι η μοναδική Ορθόδοξη Εκκλησία που χρησιμοποιεί το Γρηγοριανό ημερολόγιο για τον υπολογισμό του Πάσχα, γιορτάζοντας την Ανάσταση μαζί με τους Προτεστάντες, την πλειονότητα δηλαδή των Φινλανδών χριστιανών.
Η ιδέα ενός κοινού Πάσχα συζητείται από τη δεκαετία του 1960, με το ενδιαφέρον να κορυφώνεται συχνά όταν οι εορτασμοί συμπίπτουν. Το βασικό εμπόδιο ήταν πάντοτε η υπόνοια ότι η μία πλευρά θα έπρεπε να υποχωρήσει.