Οι Ευρωπαίοι δωρητές πιστεύουν ότι οι ΗΠΑ υπό τον Τραμπ θα συνεχίσουν να απεμπλέκονται από την υποστήριξη του Κιέβου, γεγονός που περιπλέκει τη συγκέντρωση χρημάτων για τους Ευρωπαίους προκειμένου να καλύψουν τα έξοδα
Η δημιουργία ενός ειδικού δικαστηρίου που θα συσταθεί για να δικάσει εγκλήματα επιθετικότητας σε βάρος της Ουκρανίας αντιμετωπίζει δημοσιονομικές δυσκολίες, δήλωσαν στο Euronews πολλές πηγές που γνωρίζουν το θέμα, υπογραμμίζοντας τις προκλήσεις για τα ευρωπαϊκά έθνη να διατηρήσουν τις οικονομικές τους δεσμεύσεις χωρίς την υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών.
Το ειδικό δικαστήριο συμφωνήθηκε διμερώς από το Συμβούλιο της Ευρώπης και τον Πρόεδρο της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι τον Ιούνιο και θα χρειαστεί χρηματοδότηση από πολλούς εταίρους για να προχωρήσει αποτελεσματικά.
Οι Ευρωπαίοι δωρητές ανησυχούν τώρα ότι οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν την πολιτική της αποδέσμευσής τους από τα πολυμερή όργανα, περιπλέκοντας τις προσπάθειές τους για τη συγκέντρωση κεφαλαίων.
Αν και το Συμβούλιο της Ευρώπης αποτελείται επισήμως από 46 μέλη, οποιαδήποτε χώρα το επιθυμεί μπορεί να συμμετάσχει στο Ειδικό Δικαστήριο.
Το Euronews ρώτησε τις αμερικανικές αρχές αν η κυβέρνηση Τραμπ θα ενδιαφερόταν να συμμετάσχει, χωρίς να λάβει απάντηση κατά τη στιγμή της δημοσίευσης.
Με λιγότερα κονδύλια που προέρχονται από την Ουάσινγκτον για την Ουκρανία, η ίδια η εφαρμογή του δικαστηρίου κινδυνεύει, δήλωσαν στο Euronews τρεις πηγές που γνωρίζουν το θέμα υπό τον όρο της ανωνυμίας, καθώς το ζήτημα εξακολουθεί να συζητείται ιδιωτικά.
Οι Ευρωπαίοι κατανοούν ότι θα πρέπει να κάνουν δύσκολες επιλογές σχετικά με το ποια έργα θα χρηματοδοτήσουν, με δεδομένο πως το μεγαλύτερο μέρος της οικονομικής, ανθρωπιστικής και στρατιωτικής βοήθειας που σχετίζεται με την Ουκρανία πέφτει στους ώμους τους, καθώς οι ΗΠΑ αποσύρονται.
Το Συμβούλιο της Ευρώπης παρουσίασε αρχικά ένα σχέδιο προϋπολογισμού το οποίο περιλαμβάνει συνολικές λειτουργικές δαπάνες που συνδέονται με το δικαστήριο ύψους περίπου 75 εκατομμυρίων ευρώ ετησίως, σύμφωνα με τρεις πηγές που γνωρίζουν το θέμα.
Η πρόσθετη χρηματοδότηση για τις εγκαταστάσεις και την ασφάλεια θα αυξήσει περαιτέρω το κόστος. Το δικαστήριο θα φιλοξενηθεί στην Ολλανδία.
Η ΕΕ θα πρέπει να παράσχει 10 εκατομμύρια ευρώ ως συνεισφορά της ετησίως, σύμφωνα με άτομα που γνωρίζουν το ζήτημα και μίλησαν στο Euronews.
Η Ευρώπη αντιμετωπίζει δύσκολες επιλογές χρηματοδότησης
Οι ευρωπαϊκές χώρες της G7, δηλαδή η Γαλλία, η Γερμανία, η Ιταλία και το Ηνωμένο Βασίλειο είναι βασικοί δωρητές του Συμβουλίου της Ευρώπης. Σε αυτό το στάδιο, δεν είναι σαφές εάν θα συμμετάσχουν στην ετήσια χρηματοδότηση του δικαστηρίου και δεν συμμετέχουν ενεργά ούτε στο σχέδιο, σύμφωνα με τέσσερις πηγές που γνωρίζουν το θέμα.
Το Euronews επικοινώνησε με τις κυβερνήσεις της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ιταλίας, του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για σχόλια, χωρίς να λάβει απάντηση μέχρι τη στιγμή της δημοσίευσης.
"Το Συμβούλιο της Ευρώπης δεν έχει να κάνει κανένα σχόλιο σε αυτό το στάδιο. Οι συζητήσεις με τα κράτη - μέλη συνεχίζονται", δήλωσε εκπρόσωπος στο Euronews.
Ο λόγος πίσω από το Ειδικό Δικαστήριο
Το Συμβούλιο της Ευρώπης, είναι ένας διακυβερνητικός οργανισμός με έδρα το Στρασβούργο, ο οποίος προωθεί τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και το κράτος δικαίου σε 46 κράτη - μέλη.
Περιλαμβάνει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και αποτελεί ξεχωριστό θεσμό από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η δημιουργία του δικαστηρίου ζητήθηκε συγκεκριμένα από Ουκρανούς αξιωματούχους για να συμπληρώσει το έργο του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (ΔΠΔ). Το τελευταίο δεν μπορεί να διώξει το έγκλημα της "διεξαγωγής" πολέμου, αλλά εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Για να ξεκινήσει τις εργασίες του, το δικαστήριο πρέπει να συγκεντρώσει ένα ελάχιστο αριθμό συμμετεχουσών χωρών.
Στην περίπτωση της Ουκρανίας, ο αριθμός αυτός δεν έχει καθοριστεί ακόμη, σύμφωνα με μια πηγή.
Ο ελάχιστος αριθμός είναι συνήθως 16, αν και στην περίπτωση της Ουκρανίας θα πρέπει να συμμετάσχουν περισσότερες χώρες, σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες. Οι πηγές εξήγοσαν ότι το θέμα δεν είναι μόνο ο αριθμός, αλλά και η σημασία και η επιρροή των συμμετεχόντων στις διεθνείς σχέσεις.