«Πρόκειται για μια ολέθρια ασθένεια που μοιάζει παράλογη, γιατί ποτέ δεν περιμένεις να έρθει» δήλωσε ο Άλεν Λίμαν που πάσχει από διαβήτη. «Ο διαβήτης
«Πρόκειται για μια ολέθρια ασθένεια που μοιάζει παράλογη, γιατί ποτέ δεν περιμένεις να έρθει» δήλωσε ο Άλεν Λίμαν που πάσχει από διαβήτη.
«Ο διαβήτης είναι η ασθένεια που προκαλεί μεγαλύτερο κόστος στην κοινωνία από οποιαδήποτε άλλη ασθένεια. Οι επιπλοκές του διαβήτη είναι πολύ σοβαρές» δήλωσε η Σέππο Κοπσάλα, Βιομηχανική Μηχανικός & Διευθύνων Σύμβουλος της «Optomed».
«Εγκεφαλικό, τύφλωση, έμφραγμα του μυοκαρδίου, ανικανότητα, νεφρική ανεπάρκεια, καρδιακή ανεπάρκεια, πληγές στα πόδια και ακρωτηριασμοί» δήλωσε ο ενδοκρινολόγος, Μάρτιν Στρίγκενστελ του διαβητικού κέντρου «Steno».
«Ο αριθμός των ασθενών έχει πολλαπλασιαστεί επί 30 μέσα στα τελευταία 5 χρόνια» σύμφωνα με τον Μισέλ Πινγκέτ, ενδοκρινολόγο του κέντρου CHU στο Στρασβούργο.
«Ο διαβήτης είναι η μόνη μη μεταδοτική ασθένεια για την οποία χρησιμοποιούμε τον όρο επιδημία» υποστηρίζει η Σεβερίν Σιγκρίστ, Επιστημονικός Διευθυντής του CEED, του Ευρωπαϊκού Κέντρου για τη μελέτη του Διαβήτη.
«Ο διαβήτης είναι ένας από τους βασικούς εχθρούς της δημόσιας υγείας στην Ευρώπη. Σύμφωνα με ορισμένες μελέτες, αυτή η ασθένεια επηρεάζει έως και 62 εκατομμύρια ανθρώπους, σχεδόν το 18% του πληθυσμού της Ευρώπης. Έχοντας επίγνωση της κατάστασης, οι ερευνητές εργάζονται όλο το 24ωρο για να ανακαλύψουν νέες θεραπείες. Στόχος είναι η ακριβής και έγκαιρη ανίχνευση, αλλά κυρίως η πρόληψη της νόσου» μεταδίδει ο απεσταλμένος μας στο Δουβλίνο, Χουλιάν Λόπεζ Γκόμεζ.
Άσκηση εναντίον διαβήτη
«Ο διαβήτης είναι ένας από τους βασικούς εχθρούς της δημόσιας υγείας στην Ευρώπη. Σύμφωνα με ορισμένες μελέτες, αυτή η ασθένεια επηρεάζει έως και 62 εκατομμύρια ανθρώπους, σχεδόν το 18% του πληθυσμού της Ευρώπης. Έχοντας επίγνωση της κατάστασης, οι ερευνητές εργάζονται όλο το εικοσιτετράωρο για να ανακαλύψουν νέες θεραπείες. Στόχος είναι η ακριβής και έγκαιρη ανίχνευση, αλλά κυρίως η πρόληψη της νόσου» μεταδίδει ο απεσταλμένος μας στο Δουβλίνο, Χουλιάν Λόπεζ Γκόμεζ.
Ήταν μια ακόμη γεμάτη ημέρα στο γυμναστήριο του City University στο Δουβλίνο. Άτομα που κινδυνεύουν να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 2, συμμετέχουν σε έρευνα που στόχο έχει να διαπιστώσει αν η άσκηση καθυστερεί και εμποδίζει την εκδήλωση της νόσου.
«Ουσιαστικά εδώ με έφεραν τα προβλήματα που αντιμετωπίζω με την καρδιά μου. Όμως ανακάλυψα ότι με την άσκηση ελέγχω πολύ καλύτερα τον διαβήτη μου και αυτό είναι πολύ σημαντικό. Πραγματικά πιστεύω, πως αν δεν ερχόμουν σε αυτό το πρόγραμμα, τώρα θα ήμουν σοβαρά άρρωστος. Ίσως να είχα πεθάνει. Νομίζω πως η υγεία μου θα είχε επιδεινωθεί τόσο πολύ, που τώρα θα βρισκόμουν στο κρεβάτι μη μπορώντας να κουνηθώ»
σημειώνει ο εθελοντής Ντες Νιξ.
Οι επιστήμονες αυτού του ευρωπαϊκού προγράμματος παρακολουθούν τους εθελοντές. Οι ερευνητές υποστηρίζουν πως τακτική άσκηση και υγιεινός τρόπος ζωής μπορούν να εμποδίσουν την εξέλιξη της νόσου, ακόμα σε άτομα υψηλού κινδύνου.
«Οι ασθενείς χάνουν σωματικό βάρος και λίπος. Εμείς μπορούμε να βελτιώσουμε την φυσική τους κατάσταση. Έχουμε δει μεγάλη βελτίωση στα επίπεδα της γλυκόζης, η οποία προφανώς αποτελεί σημαντικό παράγοντα κινδύνου για την ανάπτυξη διαβήτη τύπου 2» υποστηρίζει ο Ντόναλ Γκόρμαν του City University του Δουβλίνου.
Το συμπέρασμα δεν ήταν έκπληξη για τον Κριστιάν και την Λόν.
Εδώ, στη Δανία και οι δύο τους διαγνώστηκαν με διαβήτη τύπου 2. Πηγαίνουν συχνά στην κλινική για να μοιραστούν τις εμπειρίες τους με τους νεοδιαγνωσθέντες ασθενείς.
Λένε πως ο υγιεινός τρόπος ζωής, κρατάει μακριά μας την ασθένεια.
«Ήμουν 18 ετών όταν διαγνώστηκα με διαβήτη τύπου 2. Θυμάμαι πως την αποκαλούσαν η «παλιά ασθένεια του ανθρώπου». Όμως εγώ δεν σκεφτόμουν τον εαυτό μου ως γέρο. Ήμουν ένας κανονικός άνθρωπος που είχε κάτι επιπλέον» υποστηρίζει ο Κριστιάν Πέτερσεν.
«Όταν έγινε η διάγνωση, έπαθα σοκ. Δεν ήξερα τι να κάνω. Οι γιατροί μου είπαν να τρώω λιγότερο και να αθλούμαι. Ξεκίνησα να κολυμπάω. Αλλά πολλές φορές, δεν έκανα τίποτα απολύτως. Ήταν πολύ δύσκολο για μένα» σύμφωνα με την Λόν Λίντμποργκ.
Πρόκληση παραμένει ο εντοπισμός των ανθρώπων που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο να αναπτύξουν διαβήτη, γιατί εκείνοι πρέπει να προσέχουν περισσότερο.
«Το έργο μας στοχεύει στην διερεύνηση των βαθύτερων επίπεδων της βιολογίας του διαβήτη τύπου 2. Θέλουμε να δούμε αν μπορούμε να ανιχνεύσουμε την ασθένεια στις εξετάσεις αίματος. Ουσιαστικά προσπαθούμε να δούμε αν μπορούμε να προβλέψουμε την ασθένεια, αλλά και να πούμε ναι, αυτό το πρόσωπο είναι σε υψηλό κίνδυνο και πρέπει να παρακολουθείται ή αν αυτό το πρόσωπο δεν κινδυνεύει σημαντικά» δήλωσε στην κάμερα του euronews, ο Τζον Νόλαν, επικεφαλής της έρευνας και συντονιστής του διαβητικού κέντρου «Steno».
Οι επιστήμονες εργάζονται για τον εντοπισμό νέων δεικτών της νόσου, εκτός από τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα. Μετά απο 3 χρόνια εργαστηριακών αναλύσεων οι ερευνητές νιώθουν δικαιωμένοι.
«Για παράδειγμα έχουμε επικεντρωθεί σε λιπίδια και λίπη. Πράγματι εντοπίσαμε αρκετά μεμονωμένα μόρια που μπορούν να προβλέψουν την εκδήλωση της νόσου» δήλωσε ο Ματέζ Ορέσικ, βιοφυσικός του διαβητικού κέντρου «Steno».
«Η Ιατρική κινείται από μια πιο γενική προσέγγιση σε μια πολύ πιο εξατομικευμένη προσέγγιση. Η ελπίδα μου είναι ότι η έρευνά μας θα βοηθήσει πραγματικά τους ανθρώπους με διαβήτη ή άτομα που βρίσκονται σε κίνδυνο ανάπτυξης της νόσου» δήλωσε στην κάμερα του euronews, ο Τζον Νόλαν, επικεφαλής της έρευνας και συντονιστής του διαβητικού κέντρου «Steno».
Πώς ανιχνεύεται ο διαβήτης
«Στο Ούλου, στη Φινλανδία, οι επιστήμονες έχουν αναπτύξει ένα σύστημα που επιτρέπει την έγκαιρη ανίχνευση της νόσου με τη βοήθεια των ποδιών» μεταδίδει ο απεσταλμένος μας Χουλιάν Λόπεζ Γκόμεζ.
Αυτό το ερευνητικό εργαστήριο αναζητεί νέους τρόπους ανίχνευσης του διαβήτη. Οι ερευνητές εδώ πιστεύουν ότι ο διαβήτης μπορεί να διαγνωστεί με στενή παρακολούθηση των ματιών και του δέρματος. Περίπου το 30% των ασθενών με διαβήτη αναπτύσσουν δερματικά προβλήματα, ιδίως στα πόδια. Έτσι, οι επιστήμονες προσάρμοσαν μια κάμερα για την ανίχνευση του διαβήτη που εντοπίζει και μελετά τα τραύματα στα πόδια.
«Έχει πέντε αισθητήρες με megapixels. Έχει τους δικούς μας αλγόριθμους απεικόνισης. Γι’ αυτό το ειδικό πρόγραμμα τροποποιούμε τον φωτισμό της κάμερας» δήλωσε η Σέππο Κοπσάλα, Βιομηχανική Μηχανικός & Διευθύνων Σύμβουλος της «Optomed»
Ο οπτικός εξοπλισμός συνδυάστηκε με υπερήχους και όργανα θερμικής τεχνολογίας που δίνουν στους γιατρούς τη δυνατότητα να εντοπίσουν σημάδια της ασθένειας και έτσι να εμποδίσουν την ενδεχόμενη αναπηρία των ασθενών τους.
«Τα διαφορετικά χρώματα ενισχύουν διαφορετικά χαρακτηριστικά στο δέρμα του ασθενή. Με την τεκμηρίωση όχι μόνο των έγχρωμων εικόνων, αλλά και με την χρήση όλων των χρωμάτων, όπως κόκκινο, μπλε και πράσινο, είμαστε σε θέση να επισημάνουμε τις αλλαγές με μεγαλύτερη ακρίβεια και με κάθε λεπτομέρεια» δήλωσε η Σέππο Κοπσάλα, Βιομηχανική Μηχανικός & Διευθύνων Σύμβουλος της Optomed.
«Και τέλος, πώς βελτιώνουμε τις υπάρχουσες θεραπείες; Εδώ στο Στρασβούργο, στη Γαλλία, οι ερευνητές εργάζονται σκληρά για να βρουν τη θεραπεία στον διαβήτη τύπου 1. Το βιοτεχνητό πάγκρεας είναι το μυστικό όπλο τους» μεταδίδει ο απεσταλμένος μας Χουλιάν Λόπεζ Γκόμεζ.
Ο Άλεν ζει με διαβήτη τύπου 1. Το πάγκρεας του δεν παράγει αρκετή ινσουλίνη, την ορμόνη που ρυθμίζει τα επίπεδα σακχάρου.
«Διαγνώστηκα με διαβήτη κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής μου θητείας. Ήμουν 24 ετών. Ήταν πριν από 36 χρόνια. Ήταν κατά τη διάρκεια ενός τεστ ούρων. Είχα πάρα πολύ σάκχαρο στο αίμα. Κατά κάποιο τρόπο, ο κόσμος γύρω μου κατέρρευσε» θυμάται ο Άλεν Λίμαν που πάσχει από διαβήτη
Όπως και άλλοι ασθενείς με διαβήτη τύπου 1, ο Άλεν εξαρτάται από καθημερινές ενέσεις ινσουλίνης για τον έλεγχο των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα του. Μια αποτελεσματική θεραπεία, που όμως έχει σημαντικούς περιορισμούς.
«Πρέπει να δώσουμε αυτή την ινσουλίνη στον ασθενή, λίγο ή πολύ όπως το πάγκρεας θα έκανε, αν συνέχιζε να δουλεύει. Γνωρίζουμε ότι το πάγκρεας δημιουργεί μεγάλη ποσότητα ινσουλίνης κατά τη διάρκεια κάθε γεύματος, ώστε να αποθηκεύεται η γλυκόζη ενώ τρώμε. Αντιθέτως, δημιουργεί λιγότερη ινσουλίνη ανάμεσα στα γεύματα, ειδικά τη νύχτα» σύμφωνα με τον Μισέλ Πινγκέτ, ενδοκρινολόγο του κέντρου CHU στο Στρασβούργο.
Οι επιστήμονες προσπαθούν να αναπτύξουν βιοτεχνητό πάγκρεας. Οι ερευνητές εισάγουν στο σώμα του ασθενή μία βιοσυμβατή κυτταρική μεμβράνη που παράγει ινσουλίνη.
«Η ζάχαρη είναι σε θέση να περάσει μέσα από την ημι-διαπερατή μεμβράνη. Στη συνέχεια δηλώνει την παρουσία της στα κύτταρα που είναι αποθηκευμένα στο εσωτερικό της μεμβράνης. Τα κύτταρα είναι σε θέση να δημιουργήσουν την απαραίτητη ποσότητα ινσουλίνης, ώστε να επανέλθει το κανονικό επίπεδο του σακχάρου στο αίμα» υποστηρίζει ο βιολόγος Ρίτσαρντ Μπουάουν.
Η κυτταρική θεραπεία έχει το πλεονέκτημα ότι είναι αυτόνομη.
Το σύστημα αυτοενεργοποιείται όταν τα επίπεδα γλυκόζης αυξάνονται.
«Πραγματικά πρέπει να βρούμε μόρια που θα μας βοηθήσουν να βελτιστοποιήσουμε την παρουσία οξυγόνου στο εσωτερικό του βιοτεχνητού παγκρέατος. Βέβαια πρέπει να αντιμετωπίσουμε και άλλα θέματα. Κανένα όμως δεν είναι τόσο σημαντικό. όσο η έλλειψη οξυγόνου στο εσωτερικό της μεμβράνης» παραδέχεται η Ελίζα Μάιλαρντ – Πεντρασίνι, βιολόγος του CeeD – Ευρωπαϊκού Κέντρου για την μελέτη του διαβήτη.
Οι επιστήμονες εκτιμούν πως η έρευνά τους είναι μια πιθανή εναλλακτική στις μεταμοσχεύσεις παγκρέατος.
«Ακόμα κι αν είχαμε στη διάθεσή μας όλο το πάγκρεας του κόσμου που ενδεχομένως χρειάζεται για μεταμοσχεύσεις, θα μπορούσαμε να θεραπεύσουμε μόνο 0,01% των ασθενών που ζουν με διαβήτη τύπου 1. Το ποσοστό αυτό αντιπροσωπεύει μόλις το 10% του συνολικού πληθυσμού των ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη. Γι ‘αυτό και θα μπορούσε να βοηθήσει μόνο ένα πραγματικά μικρό αριθμό ασθενών. Έτσι αποφασίσαμε να υιοθετήσουμε μια φυσιολογική, κυτταρική προσέγγιση που μπορεί να είναι χρήσιμη για όλους τους ασθενείς» δήλωσε η Σεβερίν Σιγκρίστ, Επιστημονικός Διευθυντής του CEED, του Ευρωπαϊκού Κέντρου για τη μελέτη του Διαβήτη.
Οι ερευνητές αναμένουν πως το βιοτεχνητό πάγκρεας θα γίνει πραγματικότητα το 2019.
«Είναι σαφές, πως αυτός είναι ο δρόμος. Αυτή η ασθένεια δεν θεραπεύεται σε απόλυτο βαθμό. Όμως, με αυτό το σύστημα μπορούμε να εξασφαλίσουμε μια μακροχρόνια, εύκολη θεραπεία για τους ασθενείς. Μια θεραπεία που θα μπορεί να είναι ασφαλής και χωρίς παρενέργειες» σύμφωνα με τον Μισέλ Πινγκέτ, ενδοκρινολόγο του κέντρου CHU στο Στρασβούργο.
Ασθενείς και άτομα υψηλού κινδύνου ελπίζουν πως οι επιστημονικές ανακαλύψεις στους τομείς πρόληψης, ανίχνευσης και θεραπείας θα βελτιώσουν την ποιότητα της ζωής τους.
«Η άσκηση σε κάνει να νιώθεις καλύτερα, από κάθε άποψη. Σίγουρα βελτιώνουμε την εμφάνιση μας, αλλά νιώθουμε και διαφορετικά. Επίσης χάνουμε λίγο βάρος και αυτό είναι πλεονέκτημα. Είναι απλά εξαιρετικό!» υποστηρίζει η εθελόντρια Μπάρμπαρα Καχίλ.
«Μου πήρε περίπου 10 χρόνια για να μάθω πως να ελέγχω τον διαβήτη. Σήμερα τρέχω πολύ, γυμνάζομαι πολύ» δήλωσε η Λον Λιντμποργκ.
«Τρέχω. Παίζω. Κάνω αθλητισμό. Είτε το πρωί ή το απόγευμα, ακόμα και τη νύχτα. Η νόσος δεν βάζει κανένα όριο στην ζωή μου. Απλά μην αισθάνεστε οποιονδήποτε περιορισμό» δήλωσε ο Άλεν Λίμαν που πάσχει από διαβήτη.
Αν θέλετε περισσότερες πληροφορίες για το θέμα, παρακαλούμε επισκεφθείτε τις παρακάτω ιστοσελίδες:
www.dexlife.eu
www.skindetector.eu
www.biosid-eu.org