Μερικές από τις διαστημικές υπηρεσίες του κόσμου ετοιμάζονται για εμπορική δραστηριότητα στη Σελήνη.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ
Καθώς ο κόσμος προετοιμάζεται να στείλει ανθρώπους στη Σελήνη για πρώτη φορά από τη δεκαετία του 1960, οι χώρες ήδη σκέφτονται πώς να χρησιμοποιήσουν τους πόρους που θα βρουν στην επιφάνεια της Σελήνης.
Οι διαστημικές αρχές από την Ευρώπη, τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ιαπωνία και τον Καναδά χρησιμοποιούν την αποστολή Artemis II, που έχει προγραμματιστεί για τον Φεβρουάριο του 2026, ως το πρώτο βήμα προς μια μόνιμη κατασκήνωση στη Σελήνη – και τελικά, πιθανή ζωή στη Σελήνη.
Καθώς αυτές οι διαστημικές υπηρεσίες προετοιμάζονται για αυτόν τον στόχο, η έννοια της “οικονομίας της Σελήνης” αρχίζει να διαμορφώνεται.
Οι διαστημικές υπηρεσίες σε όλο τον κόσμο αρχίζουν να δημιουργούν αλυσίδες εφοδιασμού για να υποστηρίξουν διαστημικές αποστολές που δεν απαιτούν ταξίδια πίσω στη Γη και στοχεύουν σε μελλοντικούς οικισμούς στον δορυφόρο. Αυτή η αναπτυσσόμενη οικονομία εκτιμάται ότι θα αξίζει περίπου 170 δισεκατομμύρια δολάρια (145 δισεκατομμύρια ευρώ) τα επόμενα 20 χρόνια.
Αλλά τι σημαίνει αυτό και πώς θα μπορούσε να μοιάζει η βιομηχανία στη Σελήνη;
Τι είναι η οικονομία της Σελήνης;
Οι ΗΠΑ (DARPA) έχουν δηλώσει ότι υποστηρίζουν την ταχεία κλιμάκωση της οικονομικής δραστηριότητας στη Σελήνη την επόμενη δεκαετία από διεθνείς κυβερνήσεις, διαστημικές υπηρεσίες και ιδιωτικές εταιρείες.
Η πιθανή οικονομική δραστηριότητα στη Σελήνη θα μπορούσε να καθοδηγείται από τους τομείς των επικοινωνιών, της πλοήγησης, της μεταφοράς και της εφοδιαστικής για την περαιτέρω υποστήριξη διαστημικών αποστολών και ρομποτικής, σύμφωνα με έναν πρόσφατο οδικό χάρτη από το εκπαιδευτικό κέντρο της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ.
Αυτές οι βιομηχανίες θα υποστηρίξουν τις προσπάθειες εξόρυξης στη Σελήνη, η “άγκυρα” της μελλοντικής οικονομίας της Σελήνης από την οποία θα σχεδιαστούν άλλες βιομηχανίες, αναφέρει η έκθεση.
Η έκθεση ανέφερε το οξυγόνο που αποθηκεύεται στο σεληνιακό ρεγόλιθο, το χαλαρό στρώμα βράχου που καλύπτει την επιφάνεια του δορυφόρου και βρίσκεται στην ατμόσφαιρα, ως χρήσιμο πόρο.
Προηγούμενη έρευνα έχει δείξει ότι ο ρεγόλιθος περιέχει μερικά από τα μέταλλα που χρειάζονται για να αναπτυχθούν φυτά στη Σελήνη, τα οποία η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία (ESA) λέει ότι θα είναι κρίσιμα για οποιονδήποτε μακροπρόθεσμο οικισμό στη Σελήνη.
Η Σελήνη είναι επίσης μια σημαντική πηγή Ηλίου-3, ενός στοιχείου που θα μπορούσε να δημιουργήσει ασφαλέστερη πυρηνική ενέργεια σε έναν αντιδραστήρα σύντηξης επειδή δεν είναι ραδιενεργό, σύμφωνα με την ESA.
Το Πολυτεχνείο του Παρισιού λέει ότι το Ήλιο-3 θα μπορούσε επίσης να έχει επιπτώσεις για τη Γη σε τομείς όπως η κβαντική πληροφορική, η απεικόνιση MRI και η κρυογενική, που είναι η μελέτη του πώς υλικά αντέχουν σε εξαιρετικά χαμηλές θερμοκρασίες.
Η Εθνική Υπηρεσία Αεροναυτικής και Διαστήματος (NASA), η αμερικανική διαστημική υπηρεσία, έχει ήδη ορίσει το 2030 ως προθεσμία για έναν αντιδραστήρα σύντηξης στη Σελήνη, με την Κίνα και τη Ρωσία να εργάζονται από κοινού για έναν αντίστοιχο για το 2035, σύμφωνα με το Reuters.
Σύμφωνα με την έκθεση από το εκπαιδευτικό κέντρο της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ, οι επιστήμονες θα χρησιμοποιούν τελικά μια μέθοδο που ονομάζεται in situ χρήση πόρων (ISRU), την πρακτική της χρήσης τοπικών πόρων για να υποστηρίξουν την εξόρυξη στη Σελήνη και άλλες βιομηχανίες αντί να βασίζονται σε υλικά που έρχονται από τη Γη.
Ωστόσο, η έκθεση ανέφερε ότι ο κόσμος απέχει πολύ από αυτή την οικονομία, επειδή υπάρχουν ακόμα πολλές προκλήσεις για την εργασία πάνω και γύρω από τη Σελήνη.
Για παράδειγμα, η μακρά νύχτα της Σελήνης, που διαρκεί περίπου 14 ημέρες σε ορισμένα μέρη της επιφάνειάς της, θα καθιστούσε περίπλοκη την υποστήριξη αποστολών εξόρυξης πόρων και επικοινωνιών για τους χειριστές στη Γη μέσω πηγών ενέργειας όπως τα ηλιακά πάνελ.
Επίσης, σημειώθηκε ότι η σεληνιακή σκόνη στην ατμόσφαιρα της Σελήνης, σε συνδυασμό με τον μερικές φορές λιωμένο ρεγόλιθο που ρέει κάτω από την επιφάνεια, θα μπορούσε να δυσκολέψει τους εξορύκτες να το εξάγουν και να δημιουργήσουν το υγρό οξυγόνο που απαιτείται για τη διατήρηση της ζωής στον δορυφόρο.
Σε τι εργάζεται η Ευρώπη;
Η ESA συζητά για την εξόρυξη των πόρων της Σελήνης από το 2019, όταν υπέγραψε αρχικό συμβόλαιο ενός έτους με την ArianeGroup για την έρευνα στρατηγικών εξόρυξης ρεγόλιθου.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δήλωσε στο όραμά της τον Ιούνιο για την “Ευρωπαϊκή Διαστημική Οικονομία” ότι θα υποστηρίξει επίσης την έρευνα που αναπτύσσει επιστημονικά όργανα, ρομποτική και εξαγωγή δειγμάτων στην εξόρυξη στη Σελήνη.
Ανέφερε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση ασχολείται επίσης με την “οικονομία της τροχιάς,” που σημαίνει οτιδήποτε συμβαίνει εντός της τροχιάς της Γης, όπως η ανάπτυξη δορυφόρων και η αποθήκευση δεδομένων στο διάστημα.
Η ΕΕ εργάζεται επίσης στην αποστολή In-Space Operations and Services 4 Infrastructure (ISOS4I), η οποία στοχεύει να παρέχει κατ' απαίτηση υπηρεσίες στο διάστημα σε εταιρείες και φορείς της ΕΕ σε μελλοντικές αποστολές. Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει ανεφοδιασμό και επαναφόρτιση διαστημικών σκαφών, αφαίρεση και ανακύκλωση δορυφόρων και εξόρυξη πόρων, σύμφωνα με παρουσίαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δήλωσε ότι η αποστολή ISOS4I θα καταστήσει επίσης δυνατή την “ανάπτυξη μεγάλων, μη επανδρωμένων διαστημικών πλατφορμών που καθοδηγούνται από τη ρομποτική, τον αυτοματισμό και την τεχνητή νοημοσύνη”.
Οι εν πτήσει υπηρεσίες θα υποστηρίξουν επίσης τον στόχο της ESA να στείλει ρομποτικές αποστολές στη Σελήνη, τον Άρη και άλλα ουράνια σώματα.
Οι επιχειρήσεις στο διάστημα θα μπορούσαν να υποστηρίξουν την εξόρυξη αστεροειδών για πόρους όπως νερό, Ήλιο-3 και “μέταλλα,” σύμφωνα με ένα έγγραφο της ΕΕ φέτος που εξηγεί την πιλοτική αποστολή.
Η αποστολή ISOS4I προγραμματίζεται για το 2030, αλλά δεν θα είναι πλήρως λειτουργική μέχρι το 2035, ανέφερε η Επιτροπή σε μια έκθεση.