Ισότητα των δύο φύλων; «Αναβάλλεται» επ’ αόριστον στον κόσμο

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Ισότητα των δύο φίλων. Εν έτει 2018, παραμένει άγνωστη λέξη στα περισσότερα κράτη του κόσμου, ενώ αυτά που είναι πρωτοπόρα στον τομέα αυτό, συνεχίζουν να υστερούν και να αφήνουν να υπάρχουν συμπεριφορές που αυξάνουν την ανισότητα ανδρών και γυναικών, αγοριών και κοριτσιών.

Σύμφωνα με την μελέτη του Plan International, καμιά χώρα στον κόσμο δεν βρίσκεται στο δρόμο για να πετύχει ουσιαστική ισότητα των δύο φύλων μέχρι το 2030, όπως αυτή καθορίζεται από τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ, τη συμφωνία που υπέγραψαν οι ηγέτες όλου του κόσμου το 2015. Η συμφωνία αυτή, η οποία είναι γνωστή ως** Ατζέντα 2030** περιλαμβάνει ζητήματα που έχουν να κάνουν ανάμεσα στα άλλα με τη φτώχεια, την εκπαίδευση, την κλιματική αλλαγή, την κοινωνική δικαιοσύνη, το περιβάλλον, τη διαχείριση του νερού και της ενέργειας.

Ο Plan International είναι ένας διεθνής ανθρωπιστικός οργανισμός ανάπτυξης που ιδρύθηκε το 1937 και ασχολείται με τα δικαιώματα των παιδιών και με θέματα ισότητας των κοριτσιών σε περισσότερες από 70 χώρες. Η ανάλυσή του παρουσιάζεται τώρα με αφορμή το Παγκόσμιο Φόρουμ στο Νταβός, με στόχο να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου στους πρόσωπα που επηρεάζουν τις πολιτικές σε όλη την υφήλιο.

Είναι χαρακτηριστικό ότι σε όλες τις κοινωνίες, αγόρια και κορίτσια είναι εκτεθειμένα σε συμπεριφορές, κανόνες, στάσεις και προσδοκίες που διαφοροποιούν τα δύο φύλα και τις συμπεριφορές τους, από τη στιγμή που γεννιούνται. Αυτές οι συμπεριφορές έχουν κυρίως αρνητικό αντίκτυπο στα κορίτσια και τις γυναίκες. Η μελέτη υπογραμμίζει μάλιστα ότι ακόμη και οι χώρες που βρίσκονται στην κορυφή σε θέματα ισότητας, χρειάζεται να κάνουν ακόμη τεράστια βήματα για πολλά χρόνια για να την πετύχουν στην ουσία, μετά το ορόσημο του 2030.

Τα ευρήματα της μελέτης είναι σοκαριστικά:

Κανόνες και συμπεριφορές που διευρύνουν τη ανισότητα μεταξύ των δύο φύλων

Στη Γερμανία, το 32% των ανδρών θεωρούν ότι είναι δικαιολογημένο ένας άνδρας να χτυπά τη γυναίκα του ή τη σύντροφό του, σε συγκεκριμένες περιπτώσεις. Το ίδιο πιστεύουν και αρκετές γυναίκες: το 16% των Ελβετίδων και το 13% των Αμερικανίδων. Κι αυτό συμβαίνει σε τρεις χώρες που είναι στις πρώτες θέσεις παγκοσμίως σε θέματα ισότητας, οι οποίες εφαρμόζουν πολιτικές και νόμους στο τομέα της εργασίας, της εκπαίδευσης και της κοινωνίας που απαγορεύουν τις φυλετικές διακρίσεις και ενισχύουν την γυναικεία παρουσία σε όλα τα πεδία δράσης.

Παρόλα αυτά, ακόμη όμως και σ’ αυτές τις χώρες, υπάρχουν φυλετικές διακρίσεις κατά των γυναικών, οι οποίες υφίστανται σεξουαλική βία, περιορίζονται στο σπίτι ή δεν αποκτούν παρόμοιες γνώσεις με τα αγόρια και τους άνδρες. Άρα, ακόμη και αυτά τα κράτη πρέπει να διευρύνουν τη σκόπευσή τους και να υιοθετήσουν πιο αποτελεσματικές πολιτικές.

Οι καταπιεστικοί φυλετικοί κανόνες που κυριαρχούν σε όλους τον κόσμο έχουν να κάνουν:

-με το ότι οι άνδρες έχουν τον πρώτο λόγο στις σχέσεις και στο σεξ και οι γυναίκες πρέπει να υποτάσσονται στη θέλησή τους, ανεξάρτητα από τις δικές τους επιθυμίες. Το ποσοστό επί του συνόλου των γυναικών που έχουν υποστεί φυσική ή σεξουαλική βία είναι: 57% στην Αυστραλία, 55% στις ΗΠΑ και 50% στη Δανία.

-Με την αντίληψη ότι οι άνδρες έχουν μεγαλύτερο δικαίωμα στην εργασία από ότι οι γυναίκες, κάτι που οδηγεί σε μεγάλα φυλετικά χάσματα όσον αφορά τον δείκτη απασχόλησης ανδρών και γυναικών. Το 20% των Γερμανών πιστεύουν ακόμη και σήμερα, ότι επειδή οι δουλειές σπανίζουν, έχουν μεγαλύτερο δικαίωμα σ’ αυτές σε σχέση με τις Γερμανίδες.

-με την ιδέα ότι το νοικοκυριό είναι ευθύνη των γυναικών μόνο. Στο Βέλγιο, το 81% των γυναικών μαγειρεύουν και κάνουν δουλειές του σπιτιού σε καθημερινή βάση σε σχέση με το αντίστοιχο 33% των ανδρών.

-Με το στερεότυπο ότι η τεχνολογία και η επιστήμη είναι προνομιακό πεδίο των ανδρών. Στη Φινλανδία, μόνο το 23% των φοιτητών σε σχολές επιστημών, τεχνολογίας, μηχανικών και μαθηματικών είναι γυναίκες. Το ποσοστό των γυναικών που εργάζονται στους τομείς της πληροφορικής, των τηλεπικοινωνιών, των μαθηματικών και της μηχανικής στη γειτονική Σουηδία με το ζόρι αγγίζει το 25%.

Το χάσμα ανάμεσα στα δύο φύλα διευρύνεται

Το χάσμα όμως φαίνεται να διευρύνεται, ιδίως στις 56 αναπτυσσόμενες χώρες, όπου λειτουργεί ο οργανισμός Plan International. Πέρσι, τα στοιχεία αναδεικνύουν τη διεύρυνση αυτού του φάσματος για πρώτη φορά, από τότε που υπάρχουν στοιχεία. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς, για να κλείσει αυτή η ψαλίδα θα χρειαστούν 83-100 χρόνια!

Γι’ αυτό ο οργανισμός ζητά από τους ηγέτες από το χώρο της πολιτικής, της οικονομίας και των επιχειρήσεων που θα πάρουν μέρος στο Νταβός:

-να αναλάβουν συγκεκριμένες πρωτοβουλίες και να θεσπίσουν άμεσα μέτρα για να ενισχύσουν τη γυναικεία παρουσία σε όλα τα πεδία

-να γίνουν πιο αυστηροί απέναντι σε συμπεριφορές που σχετίζονται με την παρενόχληση, τη βία ή την ανισότητα

-να υιοθετήσουν ειδικά προγράμματα και να απαγορεύσουν συμπεριφορές, πολιτικές που βασίζονται σε βλαπτικά στερεότυπα

-να δημιουργήσουν ένα ισότιμο επιχειρηματικό περιβάλλον, όπου δεν θα γίνονται προαγωγές με βάση το φύλο των εργαζόμενων

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

-να ενισχύσουν πρωτοβουλίες που αφορούν τους άνδρες και την ανατροφή των παιδιών τους.