Αυτή η ετήσια παράδοση, γνωστή ως "αγρυπνία για τον Pachencho", περιλαμβάνει ένα τοπικό πρόσωπο που, ενώ είναι εν ζωή, γίνεται το επίκεντρο μιας εικονικής κηδείας.
Με καύσιμο το ρούμι, ο Herrera ανέβηκε σε ένα φέρετρο, το οποίο γιορτάστηκε με τύμπανα, τρομπέτες και χορό.
Παρά την οικονομική κρίση της Κούβας, η κοινότητα διατήρησε την παράδοση, συνδυάζοντας τη γιορτή και την πνευματικότητα σε μια μοναδική επίδειξη ζωής και θανάτου.