Όλοι γνωρίζουμε πολύ καλά τα πλεονεκτήματα της σύμπραξη και του να μοιράζεσαι ιδεές. Το Real Economy εξετάζει το πώς η σύμπραξη ως πολιτική μπορεί να
Όλοι γνωρίζουμε πολύ καλά τα πλεονεκτήματα της σύμπραξη και του να μοιράζεσαι ιδεές. Το Real Economy εξετάζει το πώς η σύμπραξη ως πολιτική μπορεί να αναζωογονήσει την ευρωπαϊκή οικονομία.
Αυτή την εβδομάδα το Real Economy ξεκινά από το Στρασβούργο, όπου εξετάζουμε το πώς η σύμπραξη και η συνεργασία μπορούν να δημιουργήσουν νέα δυναμική για την ευρωπαϊκή οικονομία.
Κατά τη διάρκεια της εκπομπής η ευρωπαία επίτροπος για την Περιφερειακή Πολιτική αναφέρεται στο πώς η σύμπραξη μπορεί να οδηγήσει σε απτά οικονομικά αποτελέσματα για όλους μας. Παράλληλα, παρουσιάζεται το πώς μία πόλη, όπως το Λίβερπουλ, που έχει μείνει λίγο πίσω, προσπαθεί μέσω συμπράξεων να ανακτήσει λίγη από την παλιά της δόξα.
Λίγο «λάδωμα στις αρθρώσεις, η συνεργασία του ασθενούς αλλά και τα χρήματα μπορούν να αλλάξουν την πορεία της ευρωπαϊκής οικονομίας.
Κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει με τον εξής τρόπο:
1. Οι ευρωπαϊκές χώρες αρχικά σχεδιάζουν το που θέλουν να επενδύσουν, χρησιμοποιώντας τα διαθέσιμα κεφάλαια.
2. Για να το κάνουν αυτό, μιλούν με εκπροσώπους από διαφορετικές ομάδες και πόλεις, από την κοινωνία και από τον ιδιωτικό τομέα.
3. Οι χώρες στη συνέχεια υποβάλλουν μία Συμφωνία Σύμπραξης μετά από αυτή τη συνεργασία, σχετικά με το τι χρειάζεται σε εθνικό επίπεδο, προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, που προσθέτει ενδεχομένως περισσότερες ιδέες.
4. Αυτό όλο μετατρέπεται σε νομικό συμβόλαιο, αφού εγκριθεί και υιοθετηθεί.
5. Οι αποφάσεις για τις επενδύσεις, γίνονται στη συνέχεια επιχειρησιακά σχέδια, καθώς ξεκινούν να έρχονται τα κεφάλαια.
6. Αυτά τα προγράμματα είναι οι Πράξεις που είχαν Προτεραιότητα για Επένδυση στη Συμφωνία Σύμπραξης στις οποίες συνεισέφεραν όλοι και μπορεί να είναι μεταξύ χωρών, περιφερειών και πόλεων με όλους τους μετόχους να συνεργάζονται μεταξύ τους.
Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, συνεδριάζουν οι εκπρόσωποι των πολιτών. Ανάμεσά τους βρίσκονται και οι εκπρόσωποι μιας πόλης, της οποίας οι πολίτες και η κυβέρνηση έχουν αρπάξει την ευκαιρία της σύμπραξης. Αυτό έχει οδηγήσει σε πολλές τοπικές συνεργασίες. Πρόκειται για το Λίβερπουλ.
Το λιμάνι της πόλης ήταν ένα πραγματικό «εμπορικό εργοστάσιο» κατά τη διάρκεια του 18ου και του19ου αιώνα.
Ωστόσο, μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα, το λιμάνι και οι βιοτεχνίες ήδη παρήκμαζαν. Κατά τη διάρκεια της ύφεσης στη Βρετανία τη δεκαετία του 70΄ η οικονομία είχε καταστραφεί.
Για δεκαετίες στο Λίβερπουλ πίστευαν ότι οι ημέρες οικονομικής δύναμης ανήκουν αυστηρά στο παρελθόν. Αλλά τώρα γίνονται αλλαγές και όχι μόνο επιφανειακές. Με σχέδια ανάπτυξης προσπάθειες των πολιτών και φυσικά συνεργασίες.
Η αναγέννηση τα τελευταία 25 χρόνια, από ιδιωτικά και δημόσια κεφάλαια, έχει συμβάλλει στη δημιουργία οικονομικής υποδομής ώστε οι επιχειρήσεις να πετύχουν.
Σχεδόν 12 δις ευρώ, μέσω του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης και το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο πηγαίνουν στη Βρετανία κάθε επτά χρόνια. Τα 220 εκατομμύρια από αυτά δίνονται στο Λίβερπουλ.
Η Τοπική Εταιρική Σύμπραξη είναι το σημαντικότερο εργαλείο του δήμου του Λίβερπουλ για να φέρνει μαζί επιχειρήσεις, τοπικούς ηγετικούς παίκτες και θεσμούς έτσι ώστε να προχωρήσει η οικονομία μπροστά.
«Έχεις όλους τους σημαντικότερους παίκτες να δουλεύουν μαζί για αρκετά χρόνια ώστε να ανακαλύψουν: ποια είναι τα δυνατά μας σημεία και τα ανταγωνιστικά μας πλεονεκτήματα; Σε τι είμαστε πολύ καλοί σε εθνικό και διεθνές επίπεδο; Που έχουμε δυνατότητες διεθνώς; Και φυσικά ποια στρατηγική να ακολουθήσουμε», λέει ο Μάρκ Μπάσνετ, συμμετέχων στην Τοπική Εταιρική Σύμπραξη.
Το λιμάνι είναι στην καρδιά της στρατηγικής. Έχει μία νέα αποβάθρα, κατασκευασμένη ώστε να μπορεί να δέχεται τα μεγαλύτερα πλοία παγκοσμίως. Όταν θα ανοίξει αναμένεται να αλλάξει εντελώς τις προοπτικές της Βρετανίας.
Στο αναζωογονημένο κέντρο της πόλης, οι πρωτοβουλίες για την ώθηση της ανάπτυξης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων έχουν γεννήσει μία πληθώρα νέων επιχειρήσεων, που δεν θα ήθελαν να βρίσκονται πουθενά αλλού.
Ο Γκάρι Κάρνι, είναι ο συνιδρυτής αυτού που ο ίδιος ονομάζει «ανεξάρτητο πολυκατάστημα. Δίνει μία ευκαιρία στους μικρούς τοπικούς λιανοπωλητές να παρουσιάσουν τα προϊόντα τους σε ευρύτερο κοινό.
Η εταιρεία του ξεκίνησε με ένα δάνειο από το επενδυτικό ταμείο Merseyside Special, το οποίο υποστηρίζεται από τοπικά, εθνικά και ευρωπαϊκά κεφάλαια. Τώρα το κατάστημα είναι γεμάτο με μία πολύ μεγάλη γκάμα προϊόντων.
«Η αντίδραση του κόσμου είναι πολύ υποστηρικτική. Νομίζω ότι ο καθένας βλέπει την αξία σε αυτό που κάνουμε και αυτό φαίνεται στο πόσο γρήγορα γεμίζει το μαγαζί», τονίζει ο Κάρνι.
Παρά την αυξημένη παραγωγικότητα και τις αυξημένες επιχειρηματικές ευκαιρίες του Λίβερπουλ, η περιοχή παραμένει μία από τις πιο φτωχές στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η αντιμετώπιση αυτού του φαινομένου από την Τοπική Εταιρική Σύμπραξη αποτελεί την πρώτη προτεραιότητα.
«Ξεκινάς με τη δημιουργία της κατάλληλης οικονομικής υποδομής, όπου υπάρχουν δουλειές για ανθρώπους, που είχαν αυτή τη φιλοδοξία. Τώρα πρέπει να φτάσουμε σε όλα τα μέρη της κοινωνίας μας», επισημαίνει ο Μπάσνετ.
«Η σύμπραξη έχει σχέση με τη συμμετοχή όλων. Γιατί δεν μπορούμε να αποφασίζουμε από τις Βρυξέλλες τι χρειάζονται ο χώρες μέλη, οι περιφέρειες και οι περιοχές χρειάζονται. Νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό να συνεργαζόμαστε γιατί τώρα βρισκόμαστε σε μία χρονιά κατά την οποία σχεδιάζονται, επιλέγονται και τίθενται σε εφαρμογή όλα τα σχέδια και όλες οι επενδύσεις για τα επόμενα επτά χρόνια. Πολλές χώρες είχαν πολλά προβλήματα από την αρχή γιατί έχουν να κάνουν με πολιτικές που είναι πραγματικά περίπλοκες. Στην τελευταία προγραμματική χρονιά είχα την ανησυχία τα κράτη μέλη θα απορροφούσαν κονδύλια απλά για να απορροφήσουν. Αν συνεργαστούν όλοι, επιχειρηματίες, τοπικές αρχες θα μπορούν να σχεδιάσουν αυτό που είναι καλύτερο για την περιοχή τους για τα επόμενα 7 με 10 χρόνια. Έχουμε περιοχές, όπου επενδύουμε πολλά αλλά δεν βλέπουμε οικονομική ανάπτυξη ή δημιουργία θέσεων απασχόλησης. Σε άλλες βλέπουμε αποτελέσματα πολύ ξεκάθαρα. Δεν υπάρχει ευρωπαϊκή περιφέρεια που να μην ωφελείται από ευρωπαϊκά κεφάλαια. Από την Ολλανδία, τη Γερμανία και τη Γαλλία. Ήμουν στο Βερολίνο για παράδειγμα και αισθάνθηκα πολύ υπερήφανη για το πως αντιμετωπίζουν το προσφυγικό. Ήμουν επίσης στα αστικά προάστια του Παρισιού που αναγεννώνται. στην περιοχή. Επομένως, ενθαρρύνω πολύ τα κράτη μέλη μας να χρησιμοποιήσουν τα κονδύλια για τέτοιου είδους σχέδια», υπογραμμίζει η ευρωπαία επίτροπος, Κορίνα Κρέτου.
Όταν μία στρατηγική ή μία ιδέα φαίνεται ότι θα πετύχει, η επιλογή των καλύτερων πρακτικών της καθώς και η κοινοποίηση και η μετάφραση τους σε διάφορες πόλεις, περιοχές ακόμα και χώρες, μπορεί ενδεχομένως να αναδημιουργήσει αυτή την επιτυχία και αλλού. Η κάμερα του Real Economy, έφτασε μέχρι την Πορτογαλία.
Τι έχουν κοινό αυτές οι πόλεις; Είναι όλες «πόλεις άφιξης», βρίσκονται δηλαδή στην πρώτη γραμμή του μεταναστευτικού ζητήματος. Έχουν ενώσει τις δυνάμεις τους για να βρουν λύσεις απέναντι σε αυτήν την πρόκληση. Πώς; με τη συνεργασία, που είναι επίσης και το κλειδί του ευρωπαϊκού προγράμματος Urbact. Το πρόγραμμα δίνει στις πόλεις τη δυνατότητα να μοιραστούν και να βελτιώσουν πολιτικές. Είναι η πρώτη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στην πόλη Αμαντόρα.
«Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τα πάντα. Εδώ έχουμε την ευκαιρία να μοιραστούμε τις πραγματικότητές μας καθώς και νέους τρόπους για να προσεγγίζουμε τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε καθημερινά», λέει η δήμαρχος της Αμαντόρα.
Το Urbact είναι ένα εργαλείο της πολιτικής συνοχής, που συγχρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, τα 28 κράτη μέλη, τη Νορβηγία και την Ελβετία. Ο συνολικός προϋπολογισμός για την περίοδο 2014-2020 είναι 96,3 εκατομμύρια ευρώ.
«Χρηματοδοτούμε αυτές τις διεθνικές συναλλαγές, χρηματοδοτούμε την έρευνα, που θα βοηθήσει κάθε χώρα να δημιουργήσει και να εφαρμόσει τοπικά σχέδια δράσης», δηλώνει η Σελίν Εθουίν του Urbact.
Στην πρώτη συνάντηση της συνάντησης του δικτύου των «Πόλεων Άφιξης», οι εκπρόσωποι πείσθηκαν ότι οι συνεργασίες μπορούν να πετύχουν εκεί που οι άλλες στρατηγικές αποτυγχάνουν.
Κινητικότητα, ανεργία νέων και πράσινες τεχνολογίες είναι οι τομείς, όπου το Urbact έχει τα καλύτερα αποτελέσματα από την έναρξη του προγράμματος το 2006. Σήμερα η προσφυγική κρίση έχει βάλει και το μεταναστευτικό στην ατζέντα του δικτύου.
«Αυτή τη χρονιά περισσότεροι από μισό εκατομμύριο άνθρωποι έχουν διασχίσει τη Μεσόγειο, αναζητώντας προστασία στην Ευρώπη. Μέσα σε μόλις τρεις μήνες από τον Απρίλιο μέχρι τον Ιούνιο, για πρώτη φορά περίπου 213.000 άτομα κατέθεσαν αίτηση ασύλου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Μία υπόθεση που απαιτεί κεφάλαια, πολιτικές και οργάνωση», μεταδίδει η απεσταλμένη του euronews, Μόνικα Πίνα.
Το Κέντρο Υποδοχής Προσφύγων στη Μπομπαντέλα, στα προάστια της Λισαβώνας, δημιουργήθηκε το 2006 για 42 ανθρώπους. Τώρα φιλοξενεί 76 πρόσφυγες είκοσι διαφορετικών εθνικοτήτων. Η χώρα περιμένει ακόμα περισσότερους το Νοέμβριο.
Υπολογίζεται ότι περίπου το 70% του ευρωπαϊκού πληθυσμού, ζουν σε αστικές περιοχές, με πάνω από 5,000 κατοίκους. Δημιουργούν την εθνική ανάπτυξη αλλά παράλληλα αντιμετωπίζουν υψηλούς κινδύνους ανισοτήτων και αποκλεισμού. Γι’ αυτό και οι πόλεις είναι βασικοί ωφελούμενοι του Urbact.
«Είναι κάτι που θα έλεγα στις χώρες μέλη, στις περιοχές και στις διοικητικές αρχές, να μην προσθέτουν νέους κανονισμούς, αυτοί που έχουν ήδη είναι αρκετά περίπλοκοι, γιατί πρέπει να διασφαλίσουν τον έλεγχο των χρημάτων. Και αν προσθέσεις σε εθνικό επίπεδο κάποιες άλλες προϋποθέσεις, επίσης δεν είναι καλό. Δεν θέλω να βλέπω πια μικρομεσαίες επιχειρήσεις να τα παρατούν γιατί βρίσκουν τις διαδικασίες πολύ περίπλοκες, πολύ μακροσκελείς και πολύ γραφειοκρατικές. Οι άνθρωποι που δραστηριοποιούνται στον τομέα αυτό, γνωρίζουν πολύ καλά τ είναι απαραίτητο. Επομένως, θα ήθελα να προσκαλέσω όλους να έρθουν με τις ιδέες τους, γιατί την επόμενη χρονιά θα ξεκινήσουμε να σκεφτόμαστε πως θα είναι η Πολιτική Συνοχή μετά το 2020 και πρέπει να μάθουμε όλοι από τα παθήματα μας. Πρώτα απ’ όλα, βασιζόμαστε πολύ στους εθνικούς ελεγκτές αλλά έχουμε επίσης ελεγκτές από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Έχουμε μηδενική ανοχή, απέναντι στην απάτη. Και επίσης νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό να δουλέψουμε με τη Διεθνή Διαφάνεια. Σε αυτό πρέπει να συμφωνήσουν όλες οι χώρες. Τα χρήματα μας, τα χρήματα της Πολιτικής Συνοχής δεν πειράζονται. Αν είναι ένα μεγάλο σχέδιο και τα χρήματα από την επενδυτική τράπεζα δεν είναι αρκετά, μπορούμε να σκεφτούμε το συνδυασμό των κεφαλαίων. Αλλά δεν υπάρχει σύγκρουση. Αλλά αντίθετα δουλεύουν χέρι χέρι μαζί», καταλήγει η επίτροπος Κρέτου.