Το τέλος της ΕΣΣΔ: Η μέρα που άρχισε η αντίστροφη μέτρηση

Το τέλος της ΕΣΣΔ: Η μέρα που άρχισε η αντίστροφη μέτρηση
Από Euronews
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button
Αντιγραφή/Επικόλληση το λινκ του βίντεο πιο κάτω:Copy to clipboardCopied

1990.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

1990.Το Τείχος του Βερολίνου έχει ήδη πέσει. Η σοβιετική οικονομία είναι σε άθλια κατάσταση και η ΕΣΣΔ έχει αρχίσει να «ραγίζει». Στις 11 Μαρτίου, η Λιθουανία διακηρύσσει την ανεξαρτησία της. Ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ θέλει να δώσει πνοή στο καθεστώς, μέσω μεταρρυθμίσεων, αλλά χωρίς να παραιτηθεί από τον κομμουνισμό και την ενότητα. Την ίδια ώρα ο Μπορίς Γέλτσιν με την σημαία της δημοκρατικής παράταξης εκλέγεται πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας, που αντιπροσωπεύει το 76% των εδαφών και το 52% του σοβιετικού πληθυσμού.

Η μέρα που όλα αλλάζουν

Δευτέρα, 19 Αυγούστου 1991. Έκπληκτοι οι κάτοικοι της Μόσχας και άλλων μεγάλων πόλεων της Ρωσίας βλέπουν τεθωρακισμένα του Kόκκινου Στρατού της ΕΣΣΔ στους δρόμους. Τα σοβιετικά μέσα ενημέρωσης μεταδίδουν ανακοίνωση της Kρατικής Επιτροπής Έκτακτης Ανάγκης, η οποία πληροφορεί τους πολίτες ότι ο πρόεδρος της Σοβιετικής Ένωσης Μιχαήλ Γκορμπατσόφ έχει ήδη αντικατασταθεί για «λόγους υγείας» από τον αντιπρόεδρο Γκενάντι Γιανάεφ και ότι η αχανής χώρα έχει κηρυχθεί για έξι μήνες σε «κατάσταση ανάγκης».

360 άρματα μάχης, τεθωρακισμένα οχήματα και 4.000 στρατιώτες εισβάλλουν στο κέντρο της Μόσχας. Το πραξικόπημα είναι σε εξέλιξη. Μια χούφτα συντηρητικών αναλαμβάνει τα ηνία της χώρας. Στόχος τους είναι να σταματήσουν την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, για την οποία, κατά τους πραξικοπηματίες , είναι υπεύθυνη η περεστρόικα και το γκλάσνοστ του Γκορμπατσόφ.

Αυτή είναι η ημέρα που όλα αλλάζουν. Επισήμως, ο Γκορμπατσόφ βρίσκεται για διακοπές στην Kριμαία, στην πραγματικότητα όμως κρατείται από ένοπλους φρουρούς στην κατοικία του. Το πραξικόπημα όμως δίνει μια απρόβλεπτη ώθηση στη δημοκρατία που οι ίδιοι οι πραξικοπηματίες ούτε προέβλεψαν ούτε υπολόγισαν. Το πλήθος βγαίνει στους δρόμους και διαδηλώνει.

Διαδηλώσεις και ο Γέλτσιν στο άρμα

Ο Μπορίς Γέλτσιν είχε εκλεγεί με καθολική ψηφοφορία, στις 12 Ιουνίου 1991, πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας και από την πρώτη στιγμή είχε κατεβεί στους δρόμους μαζί με άλλους πολίτες. Η εικόνα του Γέλτσιν πάνω στο άρμα ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο. Μέσα σε λίγες μόνο ώρες το πραξικόπημα παραπαίει. Είχαν προηγηθεί συγκρούσεις κατά τη διάρκεια της νύχτας και η αποστολή στρατευμάτων στη Μόσχα για την καταστολή των διαδηλώσεων.

Στις 22 Αυγούστου, ο Γκορμπατσόφ επιστρέφει στη Μόσχα για να αναλάβει και πάλι τα καθήκοντά του.Τίποτα όμως δεν είναι το ίδιο. Το φιλόδοξο σχέδιο μεταρρύθμισης είχε επιπτώσεις πολύ πέρα από αυτό που ο ίδιος ήθελε. Στον απόηχο του πραξικοπήματος, η «αυτοκρατορία ραγίζει».

Στις 17 Μαρτίου 1991 είχε διεξαχθεί ένα δημοψήφισμα για τη διατήρηση της ενότητας της Σοβιετικής Ένωσης, στο οποίο η πλειοψηφία του πληθυσμού ψήφισε υπέρ της στις 9 από τις 15 δημοκρατίες. Η Συνθήκη της Νέας Ένωσης σχεδιάστηκε το καλοκαίρι του 1991 και 8 δημοκρατίες συμφώνησαν να μετατρέψουν τη Σοβιετική Ένωση σε μια πολύ χαλαρότερη ομοσπονδία.

Στις 3 Δεκεμβρίου του 1991, οι πρόεδροι της Ρωσίας, της Ουκρανίας και της Λευκορωσίας κήρυξαν τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και εγκαθίδρυσαν την Κοινοπολιτεία των Ανεξάρτητων Κρατών. Στις 21 Δεκεμβρίου, επιβεβαίωσαν τη διάλυσή της με την υπογραφή του Πρωτοκόλλου Alma-Ata.

O Γκορμπατσόφ αναγκάστηκε να αποδεχτεί το αποτέλεσμα και στις 25 Δεκεμβρίου παραιτήθηκε από την προεδρία της Ένωσης και παρέδωσε τις εξουσίες του στον Γέλτσιν. Μέσα σε λίγους μήνες ένα καθεστώς που όλος ο πλανήτης θεωρούσε ακλόνητο κατέρρευσε.

Στις 26 Δεκεμβρίου του 1991 το Ανώτατο Σοβιέτ, αναγνώρισε την πτώχευση και κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και αυτοδιαλύθηκε. Το ήδη έρημο σοβιετικό κοινοβούλιο συνεδρίασε για τελευταία φορά για να κηρύξει και επίσημα τον «θάνατο» της πάλαι ποτέ κραταιάς Σοβιετικής Ένωσης.

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Μόσχα: 25 χρόνια μετά, το πραξικόπημα στη Σοβιετική Ένωση έχει σχεδόν ξεχαστεί

Ρωσία: Δέκα χρόνια από την προσάρτηση της Κριμαίας

Ρωσία: Νοσταλγοί του Λένιν τίμησαν τα 100 χρόνια από τον θάνατο του ηγέτη της Σοβιετικής Ένωσης