«Speechless»: Ο γυναικείος λόγος πρωταγωνιστής σε παράσταση χορού

«Speechless»: Ο γυναικείος λόγος πρωταγωνιστής σε παράσταση χορού
Από Γιώργος Μητρόπουλος
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button

Η Σοφία Μαυραγάνη παρουσιάζει τη νέα της χορογραφική δουλειά στο Θέατρο Τέχνης 2-5 Ιουνίου

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Ποια είναι η θέση των γυναικών στο δημόσιο χώρο; Έχουν μικρότερη συμμετοχή από τους άνδρες; Εκφράζονται; Ο λόγος τους είναι σημαντικός; Μπορούν να έχουν θέση στη σύγχρονη κοινωνικοπολιτική προβληματική; Πώς ακούμε σήμερα τον λόγο των γυναικών που ταξιδεύει μέσα στο χρόνο; Υπάρχει χώρος για φεμινισμό σήμερα;

Αυτά είναι μόνο μερικά από τα ζητήματα με τα οποία καταπιάνεται η Σοφία Μαυραγάνη, στη νέα της παράσταση «Speechless», που παρουσιάζεται 2-5 Ιουνίου, στο Θέατρο Τέχνης, της οδού Φρυνίχου. Ένα χρόνο, μετά την documenta14, και την παράστασή της «Lady R.», που είχε να κάνει με το τελευταίο γραπτό κείμενο της Ρόζα Λούξεμπουργκ, το οποίο η Χαρά Κότσαλη εκφωνούσε δημόσια, η δημιουργός επιστρέφει σ’ αυτό το θεματικό πλαίσιο με μια παράσταση χορού στα όρια θεάτρου και μουσικής.

Μαργαρίτα Νικητάκη

Η παράσταση εμπνέεται από δημόσιους λόγους, διακηρύξεις, άρθρα και κείμενα, φέρνοντας στο φως την θραυσματική και ανεπίσημη φωνή των γυναικών που ταξιδεύει από τα βάθη των αιώνων μέχρι τις μέρες μας. Ένας ποιητικός χειμαρρώδης λόγος που ξετυλίγει επί σκηνής το νήμα της γυναικείας αφήγησης.

Με αφετηρία, τα σωζόμενα γραπτά της μοναχής Χίλντεγκαρντ του Μπίνγκεν του 11ου αιώνα μ.Χ. που καταγράφει πρώτη θέματα γυναικείας σεξουαλικότητας καθώς και την εμπειρία του γυναικείου οργασμού, το πόνημά της Κριστίν ντε Πιζάν, «Η πόλη των κυριών» με το οποίο μπαίνει επισήμως για πρώτη φορά τον 14ο αιώνα ο θεμέλιος λίθος για την φεμινιστική ρητορική, τις διαλέξεις της Βιρτζίνια Γουλφ σε νεαρές φοιτήτριες λογοτεχνίας και τον λόγο μάχιμων έγχρωμων Αμερικανίδων γυναικών του 19ου αιώνα, το «Speechless» ανατέμνει τη ραχοκοκαλιά των πρώιμων φεμινιστικών λόγων, αγγίζοντας ζητήματα που εξακολουθούν μέχρι σήμερα να καίνε.

Μαργαρίτα Νικητάκη

Συζητήσαμε με την Σοφία Μαυραγάνη τα ζητήματα που την απασχολούν στην καινούργια της χορογραφική παραγωγή.

-Ποια ζητήματα θέλεις να φωτίσεις, μέσα από τα κείμενα που χρησιμοποιείς ως αφετηρία στην παράστασή σου;

Από τα κείμενα-αφετηρία της παράστασης επιλέχτηκαν κάποια αποσπάσματα με τρόπο διαισθητικό, κάποιες φορές παρορμητικό και σίγουρα αυθαίρετο. Στόχος ήταν να φτιαχτεί ένας νέος λόγος που ενώ αποτελείται αποκλειστικά από λέξεις που διατυπώθηκαν χρόνια πριν, παραμένει επίκαιρος και διεισδυτικός σήμερα. Τα θέματα που αγγίζει είναι η σχέση της γυναίκας με το θεό ή καλύτερα η σχέση του θεού με τη γυναίκα, ζητήματα γυναικείας σεξουαλικότητας, χειραφέτησης, του δικαιώματος στην εκπαίδευση. Για να είμαι ειλικρινής βέβαια αυτό που προσπαθώ να παρουσιάσω δεν είναι ένας άλλος λόγος, αλλά ένας άλλος τρόπος. Ένας τρόπος να ειπωθούν τα λόγια, ώστε να προκαλέσουν έναν άλλο τρόπο πρόσληψης και αφομοίωσής τους. Ο θεατής δε χρειάζεται να παρακολουθήσει το κείμενο με τη λογική. Το στοίχημα θα κερδηθεί αν ο θεατής δει το κείμενο στο σώμα και το βιώσει ως ρυθμό, μουσική.

-Γιατί Speechless; Πιστεύεις ότι οι γυναίκες δεν έχουν φωνή;

Ο τίτλος «εξυπηρετεί» μια σειρά συνειρμών. Ναι, πιστεύω ότι οι γυναίκες στο σύνολο τους έχουν μιλήσει δημόσια πολύ λιγότερο. Πρόσφατα μου λέγανε για μια παλιά εγκυκλοπαίδεια που υπάρχει, την εγκυκλοπαίδεια της γυναίκας που είναι γραμμένη αποκλειστικά από άντρες. Speechless, γιατί πολλές από τις σκέψεις που ειπώθηκαν τότε είναι ικανές να μας αφήσουν άφωνους. Speechless γιατί πιστεύω στη δύναμη που κρύβεται στην ησυχία. Speechless γιατί η Χαρά Κότσαλη, ο Γιώργος Κοτσιφάκης και η Σάνια Στριμπάκου κάνουν κάτι τόσο δύσκολο που μας αφήνουν άφωνους.

Μαργαρίτα Νικητάκη

-Πώς βλέπεις εσύ τη γυναικεία χειραφέτηση σήμερα; Πρέπει να γίνουν βήματα και σε ποιον τομέα? Ο φεμινισμός δεν έχει κλείσει τον κύκλο του;

Ένας από τους λόγους που ασχολήθηκα με αυτό το θέμα είναι για να καταλάβω λίγο καλύτερα το σήμερα. Νομίζω είμαστε σε μετάβαση, αλλά όπως λένε και οι «ειδικοί», είναι δύσκολο να προσδιορίσεις κάτι όντας μέσα σε αυτό. Στις αρχές του 19ου αιώνα πάντως, στο «Ένα δικό σου δωμάτιο» η Βιρτζίνια Γουλφ είπε: «Είναι ολέθριο για μια γυναίκα ... να μιλάει έχοντας με οποιονδήποτε τρόπο συνείδηση του ότι είναι γυναίκα. Και όταν λέω ολέθριο δεν είναι τρόπος του λέγειν, γιατί οτιδήποτε έχει γραφτεί κάτω από αυτή τη συνειδητή προκατάληψη είναι καταδικασμένο σε θάνατο. Παύει να πλουτίζεται».

-Συνεργάζεσαι δεύτερη φορά με την Μάρθα Μαυροειδή. Πώς δουλέψατε;

Αυτή είναι στη πραγματικότητα η πέμπτη φορά που συνεργαζόμαστε και σίγουρα όχι η τελευταία. Η Μάρθα είναι ένας τρομερός συνδυασμός συγκέντρωσης, διαύγειας, αποτελεσματικότητας και ανεξάντλητου χιούμορ που κάνει κάθε νέα συνεργασία πιο απολαυστική από τη προηγούμενη. Δε θα μπω σε τεχνική ανάλυση του τρόπου που δουλέψαμε για το συγκεκριμένο έργο γιατί έγινε τόσο φυσικά και αβίαστα που δε χωράνε λόγια.

Μαργαρίτα Νικητάκη

-Τι θα δούμε λοιπόν επί σκηνής;

3 καταπληκτικούς ερμηνευτές, χωρίς κανένα βοηθητικό στοιχείο, να χτίζουν όλη τη παράσταση αποκλειστικά με τα σώματα και τις φωνές τους. 3 χορευτές στα όρια του θεάτρου και της μουσικής. 3 ανθρώπους που μπορούν και μας αφήνουν άφωνους.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Ιδέα, Χορογραφία: Σοφία Μαυραγάνη

Ερμηνεία, συν-δημιουργία: Χαρά Κότσαλη, Γιώργος Κοτσιφάκης, Σάνια Στριμπάκου

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Μουσική σύνθεση: Μάρθα Μαυροειδή

Σκηνικός χώρος, κοστούμια: Παύλος Θανόπουλος

Φωτισμοί: Βασίλης Κλωτσοτήρας

Σύμβουλος δραματουργίας: Ιωάννα Βαλσαμίδου

Έρευνα: Ιωάννα Βαλσαμίδου, Βαρβάρα Μήτση, Σοφία Μαυραγάνη

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Προβολή, επικοινωνία: Γιώργος Κατσώνης

Παραγωγή: FINGERSIX

Mε την οικονομική ενίσχυση του Υπουργείου Πολιτιισμού & Αθλητισμού

Με την υποστήριξη του Κέντρου Μελέτης Χορού Ισιδώρας & Ραϋμόνδου Ντάνκαν και του Θεάτρου Τέχνης

INFO

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Ημερομηνίες και ώρες παραστάσεων: 2, 3, 4, 5 Ιουνίου, 21.00

Διάρκεια 50 λεπτά  

Τιμές εισιτηρίων: 10 ευρώ

Προπώληση εισιτηρίων

Χώρος διεξαγωγής: Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν – Φρυνίχου, Φρυνίχου 14, Πλάκα,

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Τηλέφωνo ταμείου: 2103222464,

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Σοφία Μαυραγάνη: «Προσπαθώ να φωτίσω μια διαφορετική πτυχή της επικοινωνιακής δύναμης του σώματος»

Ο Αλέξης Τσιάμογλου, μια χορεύτρια και 500 μπαλάκια πινγκ πονγκ

«Terrain»: Τρεις γυναίκες αναζητούν το δικό τους ζωτικό χώρο