33ο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου: Στο διαδίκτυο με όλες τις ταινίες δωρεάν

Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου
Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου Πνευματικά Δικαιώματα 
Από Γιώργος Μητρόπουλος
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button

Η 33η διοργάνωση πραγματοποιείται από τις 25 Νοεμβρίου-4 Δεκεμβρίου και περιλαμβάνει το καθιερωμένο διαγωνιστικό πρόγραμμα και πολλά αφιερώματα

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Το Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου είναι και πάλι εδώ, παρά τις δυσκολίες και τις αντιξοότητες για 33η φορά. Φέτος θα πραγματοποιηθεί, λόγω των υγειονομικών συνθηκών, διαδικτυακά από την Τετάρτη 25 Νοεμβρίου μέχρι και την Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου. Όλες οι προβολές είναι δωρεάν, μέσω της πλατφόρμας του cinesquare. Η σινεφίλ διοργάνωση περιλαμβάνει πολλά και ενδιαφέροντα αφιερώματα, πέρα από το διεθνές διαγωνιστικό πρόγραμμα, στο οποίο συμμετέχουν φέτος 11 ταινίες.

Τα αφιερώματα είναι τα εξής: «Μετα-αποκαλυπτικές εικόνες ενός αβέβαιου μέλλοντος», «Το 1821 και οι πόλεμοι της ανεξαρτησίας», «Παράδεισος στη Δύση; Το μεταναστευτικό μέσα από τα μάτια των Ελλήνων σκηνοθετών», «Δεύτερη Ευκαιρία», «Αφιέρωμα στον Τάκη Κανελλόπουλο», «Ερίκ Ρομέρ: Ο ανατόμος των ανθρώπινων σχέσεων». Το πρόγραμμα ολοκληρώνεται με δύο ενότητες επιλεγμένων σπουδαστικών ταινιών σε συνεργασία με τις Σχολές Κινηματογράφου New York College (NYC) και Horme Pictures.

Νίνος Φένεκ Μικελίδης

Λίγες μέρες πριν την έναρξη του φεστιβάλ κινηματογράφου, είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε με την ψυχή της διοργάνωσης, τον καλλιτεχνικό διευθυντή του, Νίνο Φένεκ Μικελίδη για τις πρωτόγνωρες καταστάσεις που γνωρίζει φέτος ο παγκόσμιος και ελληνικός κινηματογράφος, λόγω του κορονοϊού, για τη φυσιογνωμία και τα τμήματα του φεστιβάλ.

-Η φετινή χρονιά ήταν χωρίς προηγούμενο για τα φεστιβάλ κινηματογράφου σε όλο τον κόσμο, αλλά και για το γύρισμα των νέων ταινιών. Πώς το είδατε όλο αυτό από τη δική σας πλευρά, ως δημοσιογράφος αλλά και διοργανωτής ενός φεστιβάλ;

Ο κορονοϊός έχει δημιουργήσει μεγάλα προβλήματα τόσο στα γυρίσματα νέων ταινιών όσο και στη διανομή και προβολή τους. Εξαιτίας της υποχρεωτικής κοινωνικής απόστασης πολλές σκηνές που θα βλέπαμε σε κανονικές ταινίες δεν μπορούν να γυριστούν, περιορίζοντας έτσι αρκετές σκηνές καθώς και την εξέλιξη στο στόρι μιας ταινίας. Ενώ υπάρχει επίσης κίνδυνος το lockdown να δημιουργήσει μια διαφορετικού είδους διανομή και θέαση ταινιών, που ήδη είχε, αν και περιορισμένα, αρχίσει. Κάτι που ο κόσμος του κινηματογράφου ελπίζει πως, με τους εμβολιασμούς και τη σταδιακή εξαφάνιση του ιού, θα αλλάξει προς όφελος της αίθουσας.

Digger" / Τζώρτζης Γρηγοράκης/ Διεθνές Διαγωνιστικό Τμήμα

-Αντικαθίσταται η εμπειρία της σκοτεινής αίθουσας;

Όχι. Όπως όλοι γνωρίζουμε οι ταινίες γυρίζονται για να προβάλλονται στην αίθουσα,. Πρόκειται για μια ομαδική απόλαυση, όπου, όλοι μαζί, απολαμβάνουμε μια ταινία: μαζί γελάμε, μαζί κλαίμε, μαζί αντιδρούμε, ακόμη και αρνητικά, όταν κάτι δεν μας αρέσει. Η εμπειρία που προσφέρει μια προβολή σε αίθουσα είναι κάτι το μοναδικό. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο άνθρωπος είναι ζώο κοινωνικό, γι’ αυτό και η αίθουσα, σε αντίθεση με την τηλεόραση, του προσφέρει αυτή την ανάγκη της κοινωνικότητας.

-Παρακολουθώντας αυτή την στιγμή το δεύτερο κύμα της πανδημίας, ποια πιστεύετε ότι θα είναι η εικόνα στο χώρο της έβδομης τέχνης διεθνώς τους επόμενους μήνες; Για πόσο καιρό δεν θα έχουμε ακόμη φεστιβάλ ή διοργανώσεις με φυσική παρουσία;

Όπως δυστυχώς δείχνουν οι πρόσφατες εξελίξεις η αλλαγή θα καθυστερήσει, τόσο στη χώρα μας όσο και διεθνώς. Την επόμενη, προς το καλύτερο, εξέλιξη θα την έχουμε με την παροχή του εμβολίου, που θα αρχίσει, όπως μας υπόσχονται, από το τέλος της χρονιάς. Αυτό σημαίνει πως στις αρχές του 2021 θα μπορέσουν να ξανανοίξουν οι αίθουσες και τότε θα μπορέσουμε σταδιακά να οργανώσουμε όπως πρέπει και τα διάφορα φεστιβάλ.

"Η Iδιοκτησία" (A Herdade / The Domain)  / Tiago Guedes/ Διεθνές Διαγωνιστικό Τμήμα

-Τι θα γίνει με τις μεγάλες παραγωγές που έχουν γυριστεί αλλά και με την ολοκλήρωση των κινηματογραφικών πρότζεκτ που είναι στα σκαριά;

Με αυτά τα δεδομένα, οι μεγάλες παραγωγές θα αρχίσουν να προβάλλονται κατά τους πρώτους μήνες της επόμενης χρονιάς. Παράλληλα θα αρχίσει και η ολοκλήρωση των διάφορων πρότζεκτ.

-Καθώς ο αριθμός των θεατών στις κινηματογραφικές αίθουσες μειώνεται στο πέρασμα των ετών, μήπως η συγκεκριμένη πρωτόγνωρη κατάσταση που βιώνουμε, ενισχύσει ακόμη περισσότερο το κοινό που παρακολουθεί ταινίες στις διάφορες πλατφόρμες;

Σίγουρα, τα κλείσιμο των αιθουσών και η στροφή του κοινού σε προβολές online, streaming, στην τηλεόραση και σε διάφορες πλατφόρμες, θα έχει τις επιπτώσεις της στην αίθουσα. Ελπίζω όμως, όπως και όλοι μας, πως το τελικό αποτέλεσμα δεν θα έχει σημαντική επίδραση στο ρόλο της κινηματογραφικής αίθουσας.

"Listen" / Ana Rocha de Sousa / Διεθνές Διαγωνιστικό Τμήμα

-Πιστεύετε ότι η πανδημία θα αφήσει ανεξίτηλα τα σημάδια της στο χώρο του κινηματογράφου; Μπορεί να προκύψει και κάτι καλό από όλη την ιστορία;

Σίγουρα η πανδημία θα αφήσει τα σημάδια της στο χώρο και ορισμένοι μάλιστα θα προσπαθήσουν να το εκμεταλλευτούν ακόμη περισσότερο (πλατφόρμες, streaming, καλωδιακή τηλεόραση). Το μοναδικό για μένα καλό, που αφορά τουλάχιστον την πορεία του κινηματογράφου, είναι πως με τα online screenings (όπως για παράδειγμα έγινε με το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και τώρα και με το δικό μας φεστιβάλ), οι ταινίες αυτές – και πρόκειται για ταινίες που τις περισσότερες δεν έχει κανείς τη δυνατότητα να δει στην αίθουσα – φτάνουν σε θεατές σε όλη την Ελλάδα, ακόμη και στο πιο απομονωμένο χωριό της, εκεί που δυστυχώς, εδώ και καιρό, έχουν εξαφανιστεί οι αίθουσες ή και εκεί που στις λιγοστές αίθουσες που έχουν απομείνει, προβάλλονται μόνοι οι «εμπορικές» ταινίες (με μεγαλύτερο ποσοστό αυτό της αμερικανικής παραγωγής), με τις καλλιτεχνικές ταινίες, είτε από Ελλάδα, είτε από ευρωπαϊκές ή άλλες χώρες, να προβάλλονται σπάνια, αν όχι ποτέ.

-Φέτος κι εσείς αναγκάζεστε εκ των συνθηκών, μετά από 32 χρόνια, να διοργανώσετε ένα πλήρως ψηφιακό Πανόραμα. Δεν είναι περίεργο και πρωτόγνωρο να παρακολουθείς ένα φεστιβάλ από τον καναπέ του σπιτιού σου; Σας προβληματίζει αυτό;

Είναι σίγουρα περίεργο αλλά, δυστυχώς, αναγκαίο αυτή τη στιγμή. Τουλάχιστον, έχεις τη δυνατότητα να προσφέρεις στον έγκλειστο θεατή μια αλλαγή από όσα μπορεί να του προσφέρει το σπίτι του και η τηλεόραση. Του προσφέρεις μια εμπειρία καθαρά πολιτιστική, μια γεύση από αυτό που, σε διαφορετικές συνθήκες, θα του προσέφερε η αίθουσα.

"Ιστορίες Από Το Δάσος Με Τις Καστανιές" ("Zgodbe Iz Kostanjevih Gozdov" / "Stories From The Chestnut Woods")  / Gregor Bozic

-Τι είχατε στο μυαλό σας για το φετινό πρόγραμμα και πώς αυτό «προσγειώθηκε» με τις υπάρχουσες συνθήκες; Τι θέλετε να δώσετε φέτος στο κοινό που σας παρακολουθεί όλα αυτά τα χρόνια;

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Το μεγαλύτερο μέρος του αρχικού προγράμματος υπάρχει σ’ αυτό που αρχίζει να προβάλλεται στο cinesquare στις 25 Νοεμβρίου. Οι υπάρχουσες συνθήκες μας ανάγκασαν να περιορίσουμε μερικά από αυτά, να μην προχωρήσουμε με κάποια αφιερώματα, τα οποία περιελάμβαναν και πρόσκληση σε ξένους σκηνοθέτες, που θα τιμούσαμε με το Ειδικό Βραβείο του Πανοράματος. Φέτος, δεν θα μπορέσουμε να τιμήσουμε με το Ειδικό αυτό Βραβείο ούτε και Έλληνες δημιουργούς. Ακόμη, δεν θα έχουμε το τακτικό, και ιδιαίτερα αγαπητό μας, πρόγραμμα με την προβολή βουβής ταινίας με συνοδεία ζωντανής μουσικής. Όπως θα λείψουν φέτος από το Πανόραμα τόσο η Έκθεση που συνηθίσαμε να οργανώνουμε τα τελευταία χρόνια, όσο και τα masterclasses και οι συζητήσεις με ξένους και Έλληνες δημιουργούς.

-Φέτος εστιάζετε πολύ στον ελληνικό κινηματογράφο, μέσα από τα αφιερώματα στον Τάκη Κανελλόπουλο, στη μετανάστευση και τη Δεύτερη ευκαιρία. Πρόκειται κυρίως για ταινίες παλιότερων ετών. Χρειάζεται να γνωρίσουμε καλύτερα την ελληνική κινηματογραφική παραγωγή;

Ο ελληνικός κινηματογράφος ήταν πάντα στο επίκεντρο του Πανοράματος, από το 1988 που ξεκινήσαμε. Με νέες ταινίες και με αφιερώματα τόσο σε σκηνοθέτες όσο και σε θέματα. Με την έλλειψη ενός Εθνικού Αρχείου που να προβάλλει συνεχώς ελληνικές ταινίες, όπως κάνουν ξένα Αρχεία με την εθνική τους κινηματογραφία (και όχι μόνο), το Πανόραμα παρουσιάζει το έργο των δικών μας δημιουργών, ώστε η νεότερη γενιά να γνωρίσει και να έρθει σε επαφή με τη σημαντική αυτή πολιτιστική κληρονομιά αλλά και η παλαιότερη να απολαύσει ξανά τις ταινίες που συνέβαλαν στην ανάπτυξη της κινηματογραφίας μας. Ιδιαίτερα μάλιστα σε μια χρονιά που ο κινηματογράφος μας, με την πανδημία και τα επακόλουθά της, αντιμετωπίζει τεράστια και ανυπολόγιστα προβλήματα.

"Ποιος, Ποιος Θα Φαγωθεί" / Ελπινίκη Βουτσά-Ρεντζεποπούλου/ Διεθνές Διαγωνιστικό Τμήμα

-Το Πανόραμα συμπληρώνει φέτος 33 χρόνια παρουσίας. Έχει φιλοξενήσει εκατοντάδες ταινίες, έχει παρουσιάσει νέους και καταξιωμένους δημιουργούς, έχει κάνει πάρα πολλά αφιερώματα. Υπάρχει κάτι που δεν το έχετε πραγματοποιήσει και θα το θέλατε για την 34η διοργάνωση;

Υπάρχουν πάρα πολλά που θα ήθελα και που ελπίζω, τουλάχιστο κάποια από αυτά, να μπορέσω να καλύψω. Από την προβολή του έργου Ελλήνων και ξένων δημιουργών (σκηνοθετών, ηθοποιών, σεναριογράφων, συνθετών και άλλων ανθρώπων του χώρου) μέχρι επίκαιρα και άλλα γενικότερου ενδιαφέροντος θέματα, που αποτελούν, πιστεύω, ένα από τα πιο ζωντανά τμήματα του φεστιβάλ.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ

Το Διεθνές Διαγωνιστικό Τμήμα του Πανοράματος Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου αποτελείται από επιλεγμένες νέες ευρωπαϊκές ταινίες που αναδείχθηκαν σε διάφορα διεθνή φεστιβάλ και ελληνικές ταινίες που δεν έχουν εξασφαλίσει ακόμη διανομή στην Ελλάδα.

Φέτος διαγωνίζονται οι ταινίες:

"Digger" / Τζώρτζης Γρηγοράκης

"Dolce fine giornata" ("Słodki koniec dnia") / Jacek Borcuch

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

"Listen" / Ana Rocha de Sousa

"The Last Ones" ("Viimeiset") / Veiko Õunpuu/ Διεθνές Διαγωνιστικό Τμήμα

"The Last Ones" ("Viimeiset") / Veiko Õunpuu

"Yellow Cat" ("Sary mysyq") / Adilkhan Yerzhanov

"Ανάμεσα Στη Ζωή Και Το Θάνατο" ("Sepelenmis Ölümler Arasinda" / __"In Between Dying") Hilal Baydarov

"Η Iδιοκτησία" (A Herdade / The Domain) / Tiago Guedes

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

"Ιστορίες Από Το Δάσος Με Τις Καστανιές" ("Zgodbe Iz Kostanjevih Gozdov" / "Stories From The Chestnut Woods") / Gregor Bozic

"Ντάνιελ '16" / Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος

"Ποιος, Ποιος Θα Φαγωθεί" / Ελπινίκη Βουτσά-Ρεντζεποπούλου

"Πολίτης Τρίτης Ηλικίας" / Μαρίνος Καρτίκκης

«Μετα-αποκαλυπτικές εικόνες ενός αβέβαιου μέλλοντος»

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ
"Dark Star" - John Carpenter (1974)

Ο Νίνος Φένεκ Μικελίδης αναφέρει για το συγκεκριμένο αφιέρωμα: «Το μέλλον, τουλάχιστον στον κινηματογράφο, δεν είναι απλά κάποιος Alien ή εξωγήινα τέρατα που έρχονται να καταστρέψουν τον πλανήτη μας. Είναι και μια ματιά σ’ ένα μέλλον που δεν είναι και πολύ μακρινό από το δικό μας, ένα μέλλον όχι και τόσο αισιόδοξο, που στηρίζεται σ’ αυτά που φτιάχνουμε σήμερα, ή πιο σωστά, που καταστρέφουμε σήμερα. Ένα μέλλον όπου η κλιματική αλλαγή, ο υπερπληθυσμός, η δηλητηρίαση του περιβάλλοντος, η ξηρασία, η φτώχεια και η ανεργία, που οδηγούν σε μιαν ανεξέλεγκτη μετανάστευση, χωρίς να ξεχνάμε και τις διάφορες αρρώστιες και τους ιούς, μαζί και η ύπαρξη κάποιου είδους ζωής σε άλλα σύμπαντα, δημιουργούν ένα αβέβαιο μέλλον. Ένα μέλλον που συχνά ο κινηματογράφος έχει καταγράψει με τρομακτικές εικόνες, με ταινίες που σου προκαλούν ρίγη αλλά και ερωτήματα και σκέψεις για την ίδια τη ζωή και την ουσία της, με άλλα λόγια για την αναγκαία ή μη ύπαρξη της ίδιας της ανθρωπότητας. Μια εικόνα αυτού του κινηματογράφου αποπειράται να δώσει το αφιέρωμα του Πανοράματος».

"Solaris" - Andrei Tarkovsky (1972)

"Dark Star" - John Carpenter (1974)

"Day The World Ended" - Roger Corman (1955)

"Hard To Be A God" - Aleksei German (2013)

"La Mort En Direct" ("Death Watch") - Bertrand Tavernier (1980)

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

"Night Of The Living Dead" - George A. Romero (1968)

"On The Silver Globe" - Andrzej Zulawski (1988)

"Primer" - Shane Carruth (2004)

"Quatermass And The Pit" - Roy Ward Baker (1967)

"Solaris" - Andrei Tarkovsky (1972)

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

"The Last Man On Earth" - Ubaldo Ragona & Sidney Salkow (1964)

«Το 1821 και οι πόλεμοι της ανεξαρτησίας»

"Μπάιρον, Η Μπαλάντα Ενός Δαιμονισμένου" - Νίκος Κούνδουρος (1992)

Ο Νίνος Φένεκ Μικελίδης αναφέρει για το συγκεκριμένο αφιέρωμα: «Η επέτειος των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821, που θ’ αρχίσει να γιορτάζεται με την έναρξη της νέας χρονιάς, φέρνει στην επικαιρότητα το γενικότερα θέμα των αγώνων για ανεξαρτησία, αγώνων που, όπως γνωρίζουμε, ξεκίνησαν από την αρχαιότητα για να συνεχιστούν ως τις μέρες μας. Αγώνες που το ίδιο το θέμα τους, με τις προετοιμασίες, τις εξεγέρσεις, τις μάχες και όλο το συναρπαστικό θέαμα, προσφέρεται ιδιαίτερα για κινηματογραφική ανάπτυξη. Από τις εκατοντάδες ταινίες που γυρίστηκαν με θέμα την επανάσταση, τόσο στην περίοδο του βωβού όσο και στην περίοδο του Ηχητικού, επιλέξαμε ένα μικρό δείγμα, προάγγελο αυτών που θα ακολουθήσουν τη χρονιά που μας έρχεται».

"Μπάιρον, Η Μπαλάντα Ενός Δαιμονισμένου" - Νίκος Κούνδουρος (1992)

"Allonsanfàn" – Paolo & Vittorio Taviani (1974)

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

"La Nuit Des Varennes" – Ettore Scola (1982)

"Red Psalm" – Miklos Jancso (1972)

"Reed Insurgent Mexico" – Paul Leduc (1973)

«Παράδεισος στη Δύση; Το μεταναστευτικό μέσα από τα μάτια των Ελλήνων σκηνοθετών»

"ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΜΕΡΙΚΗΣ" - Γιάννης Σακαρίδης (2016)

Ο Νίνος Φένεκ Μικελίδης αναφέρει για το συγκεκριμένο αφιέρωμα: «Οι Έλληνες γνωρίζουμε εδώ και δυο αιώνες από μετανάστευση. Η φτώχεια, η ανεργία, αλλά και, αργότερα, λόγοι πολιτικοί, οδήγησαν μεγάλο τμήμα του πληθυσμού στην αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής, ενός υποτιθέμενου Παραδείσου, μιας Γης της Επαγγελίας, σε χώρες όπως η Αμερική (το «Αμέρικα, Αμέρικα» του Καζάν μας έδωσε μια εικόνα), αργότερα ο Καναδάς κι η Αυστραλία, οι Ανατολικές χώρες και η Γαλλία (αμέσως μετά τον εμφύλιο περίοδο), και στη συνέχεια η Γερμανία (εικόνες του μας έδωσαν διάφορα εξαιρετικά ελληνικά ντοκιμαντέρ στη δεκαετία του ‘60). Αν στην περίοδο της ελληνικής ευημερίας, η μετανάστευση Ελλήνων προς το εξωτερικό έδειχνε να έχει σταματήσει (με εξαίρεση την περίοδο των διαφόρων μνημονίων, που οδήγησαν τους συμπατριώτες μας, και ιδιαίτερα τη νεολαία, σε άλλου είδους μετανάστευση), τις τελευταίες δεκαετίες παρακολουθούμε μια μετανάστευση προς την Ελλάδα από χώρες του εξωτερικού: αρχικά από Αλβανία και Πολωνία, και στη συνέχεια τόσο από ασιατικές όσο και από αφρικανικές χώρες, χώρες του τρίτου κόσμου που έχουν πληγεί από τη φτώχεια, την ανεργία αλλά και από πολιτικές διώξεις. Μετανάστευση που έχει απασχολήσει και εξακολουθεί να απασχολεί τον ελληνικό, και όχι μόνο, κινηματογράφο, με τους Έλληνες σκηνοθέτες να καταγράφουν και να σχολιάζουν τη δική τους άποψη στο θέμα, τόσο σε ταινίες μυθοπλασίας, όσο και σε ντοκιμαντέρ».

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Στο πλαίσιο του αφιερώματος θα προβληθούν οι παρακάτω ταινίες, σε αλφαβητική σειρά:

- "ΑΠ' ΤΟ ΧΙΟΝΙ" - Σωτήρης Γκορίτσας (1993)

"ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ" - Χριστόφορος Παπακαλιάτης (2015)

- "ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ" - Χριστόφορος Παπακαλιάτης (2015)

- "ΕΥΡΩΠΗ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ" - Αννέτα Παπαθανασίου, 'Αγγελος Κοβότσος (2018)

- "ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΜΕΡΙΚΗΣ" - Γιάννης Σακαρίδης (2016)

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

- "ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ ΠΛΑΝΙΟΥΝΤΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ"

- Μαρία Κουρκούτα, Νίκη Γιάνναρη (2016)

- "10η ΜΕΡΑ" - Βασίλης Μαζωμένος (2012)

- "EDUART" - Αγγελική Αντωνίου (2006)

- "OVIL AND USMAN" - Δημήτρης Γέρος (2019)

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

«Δεύτερη Ευκαιρία»

"ΑΡΚΑΔΙΑ ΧΑΙΡΕ" - Φίλιππος Κουτσαφτής (2015)

Ο Νίνος Φένεκ Μικελίδης αναφέρει για το συγκεκριμένο αφιέρωμα: «Τις τελευταίες δεκαετίες, η διανομή της ελληνικής ταινίας γινόταν, και δυστυχώς εξακολουθεί να γίνεται, εντελώς τυχαία και πρόχειρα. Πιεσμένοι ανάμεσα στα μεγάλα εμπορικά, εξ Αμερικής συνήθως, «προϊόντα», οι λιγοστοί διανομείς που αποφασίζουν να διανείμουν μια ελληνική ταινία στις αίθουσες αναγκάζονται να αναζητήσουν κάποια άδεια εβδομάδα είτε ανάμεσα στις άλλες, υποτιθέμενες, αν και όχι πάντα, πιο εμπορικές ταινίες, είτε προς το τέλος της σεζόν, όταν ο αριθμός των θεατών αρχίζει να μειώνεται. Κι αυτό πάντα σε εβδομάδες σκόρπιες, χωρίς να υπάρχει η δυνατότητα συνέχισης της συγκεκριμένης προβολής. Κατά διαστήματα, σύμβουλοι στο υπουργείο Πολιτισμού, μέλη των διοικητικών συμβουλίων στο Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου και άλλοι ειδήμονες, πρότειναν, ή προσπάθησαν να προτείνουν, λύσεις που είτε δεν υλοποιήθηκαν είτε απέτυχαν, όπως η απόφαση του ΕΚΚ στη δεκαετία του ’80 να επιδοτήσει αίθουσες που θα πρόβαλλαν ορισμένο αριθμό ελληνικών ταινιών. Το σημερινό αφιέρωμα σκοπό έχει να προβάλει ταινίες που, για τους πιο πάνω, αλλά και άλλους, πέρα από την αξία του έργου, λόγους, δεν είχαν τη διανομή που τους άξιζε. Διανομή που πρέπει όσο το δυνατό πιο σύντομα να συζητηθεί από τους αρμόδιους – σκηνοθέτες, παραγωγούς, σωματεία του κλάδου και το ίδιο το κράτος – για να υποστηριχτεί όπως της αξίζει η εγχώρια παραγωγή, όπως πράττουν και άλλα ευρωπαϊκά κράτη για τη δική τους παραγωγή».

Προβάλλονται οι παρακάτω ταινίες, σε αλφαβητική σειρά:

"ΑΡΚΑΔΙΑ ΧΑΙΡΕ" - Φίλιππος Κουτσαφτής (2015)

Μια περιπλάνηση στο παρελθόν και το παρόν της Αρκαδίας, ενός τόπου γεμάτου μύθους και ιστορία.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ
"ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ" - Μαργαρίτα Μαντά (2014)

"ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ" - Μαργαρίτα Μαντά (2014)

Η ερωτική ιστορία του Κώστα και της 'Αννας, δυο μοναχικών ανθρώπων που ζουν στην Αθήνα, μια πόλη διψασμένη για αγάπη.

"ΝΟΡΒΗΓΙΑ" - Γιάννης Βεσλεμές (2014)

Οι αναζητήσεις του φωτοφοβικού, δεινού χορευτή και πλάσματος της νύχτας, Ζανό, στη συναρπαστική αλλά και σκοτεινή Αθήνα του 1984.

"ΡΙΣΑΛΤΟ" - Βασίλης Βαφέας (2016)

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Η ιστορία του 'Αρη, ενός νεαρού σκηνοθέτη, που παλεύει να βρει την ισορροπία του ανάμεσα στα προσωπικά του όνειρα και την πίεση της οικογένειας και της κοινωνικής συγκυρίας.

"DO IT YOURSELF" - Δημήτρης Τσιλιφώνης (2017)

Η περιπέτεια ενός μικροαπατεώνα που συμφωνεί να πρωταγωνιστήσει σε ένα βίντεο, με σκοπό την αποκατάσταση της δημόσιας εικόνας ενός παράνομου επιχειρηματία.

"FORGET ME NOT" - Γιάννης Φάγκρας (2014)

"FORGET ME NOT" - Γιάννης Φάγκρας (2014)

Ένα road movie στη θάλασσα και μια ερωτική περιπέτεια. Η ιστορία δύο εραστών στην άκρη του κόσμου. Γυρισμένη στον Βόρειο Ειρηνικό Ωκεανό, στη θάλασσα Μπέρινγκ, στην Αλάσκα και στη Νέα Ορλεάνη.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

"LINES" - Βασίλης Μαζωμένος (2016)

Μια ταινία για την οικονομική κρίση στην Ελλάδα και τα αποτελέσματά της στην κοινωνία, μέσα από τις ιστορίες 7 διαφορετικών ανθρώπων, εμπνευσμένες από τις περίπου 4.000 αυτοκτονίες την εποχή της κρίσης.

"SMAC" - Ηλίας Δημητρίου (2015)

Η ιστορία μιας γυναίκας, της Ελένης, που προσπαθεί να βάλει ξανά τη ζωή της σε τάξη, μετά το σοκ της είδησης ότι πάσχει από καρκίνο.

«Ερίκ Ρομέρ: Ο ανατόμος των ανθρώπινων σχέσεων»

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ
- "Pauline à la plage" (1996)

Ο Νίνος Φένεκ Μικελίδης αναφέρει για το συγκεκριμένο αφιέρωμα: «Παρόλο που ορισμένοι αντιμετώπιζαν τις ταινίες του Ερίκ Ρομέρ (1920-2010) ως ταινίες «αργές» και αντι-κινηματογραφικές, στην πραγματικότητα πρόκειται για εξαιρετικές κωμωδίες, μελέτες πάνω στις ανθρώπινες σχέσεις και αδυναμίες, την έλλειψη συνεννόησης, δοσμένες με τρυφερότητα, ανθρωπιά και οξυδέρκεια, μέσα πάντα από ένα λεπτό, αναγκαίο χιούμορ, κι όπου ο διάλογος έχει την ίδια αξία με την εικόνα. Φανατικός, κάποτε, οπαδός του Άλφρεντ Χίτσκοκ, ο Ρομέρ παραμένει ένας από τους πιο διανοούμενους σκηνοθέτες του σύγχρονου γαλλικού κινηματογράφου. Ξεκίνησε την καριέρα του ως κριτικός, ιδρύοντας το 1950, μαζί με τον Ζαν-Λικ Γκοντάρ και τον Ζακ Ριβέτ, το κινηματογραφικό περιοδικό La Gazette du Cinema, ενώ αργότερα θ' αναλάβει για ένα μεγάλο διάστημα (1957-1963) την αρχισυνταξία του περιβόητου περιοδικού της νουβέλ βαγκ, Les Cahiers du Cinema («Κινηματογραφικά τετράδια»). Σύντομα όμως θα στραφεί στη σκηνοθεσία, γυρίζοντας την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, το 1959».

Στο πλαίσιο του αφιερώματος θα προβληθούν οι παρακάτω ταινίες, σε αλφαβητική σειρά:

- "Conte d'été" (2006)

- " La Marquise d'O" (1976)

- "Pauline à la plage" (1996)

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

«Αφιέρωμα στον Τάκη Κανελλόπουλο»

"ΕΚΔΡΟΜΗ" (1966)

Ο Παναγιώτης Γιαννέλης αναφέρει για το σινεμά του Έλληνα δημιουργού: «Ο Τάκης Κανελλόπουλος μας εισήγαγε στο μαγικό κόσμο του ψυχισμού και των συναισθημάτων στις αρχές της δεκαετίας του ’60, στο απόγειο της «χρυσής» εποχής του ελληνικού σινεμά. Τότε που η «Φίνος Φιλμς» γέμιζε αίθουσες ασφυκτικά με αστραφτερά, εμπορικά προϊόντα. Σε μια περίοδο, που, σε αντίθεση με τα δεδομένα που επικρατούσαν ως τότε, τόσο στο πλατύ κοινό όσο και σ’ εκείνο του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης (που μόλις τότε έκανε το ξεκίνημά του), όπου η δομή ενός έργου καθοριζόταν από τις επιθυμίες του κοινού κι όπου ο σκηνοθέτης θύμιζε διευθυντή ορχήστρας όσον αφορά στη λειτουργία του, ανέτειλε μια κινηματογραφία στην οποία ο σκηνοθέτης αποτελούσε ο ίδιος ολόκληρη την ορχήστρα, μεταφέροντάς μας την προσωπική του άποψη για το περιβάλλον που απαθανάτιζε η κάμερά του. Μια τάση που βρισκόταν σε σύμπλευση με το γαλλικό «Νέο Κύμα», το βρετανικό "Free Cinema" ή το Βραζιλιάνικο "Cinema Novo" –και που συνδέονταν άρρηκτα με το αποκαλούμενο Σινεμά των Δημιουργών. Ο αθεράπευτα ρομαντικός Κανελλόπουλος κατάφερε να μετουσιώσει όλες τις ανωτέρω νεότευκτες, καλλιτεχνικές αρετές με τον πλέον ιδεώδη (και γηγενή) τρόπο, αποτελώντας, μαζί με τους Κακογιάννη και Κούνδουρο, ένα αρραγές τρίπτυχο πίσω από το οποίο θα συνέπλεαν αρχικά όλοι οι «παρείσακτοι» του εμπορικού, κινηματογραφικού κατεστημένου».

Προβάλλονται οι ταινίες:

- "ΕΚΔΡΟΜΗ" (1966)

- "ΟΥΡΑΝΟΣ" (1962)

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

- "ΡΟΜΑΝΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ" (1978)

INFO

'Ολες οι ταινίες της φετινής διοργάνωσης θα είναι διαθέσιμες στο κοινό για 24 ώρες, από τις 10.00 π.μ. της επίσημης μέρας προγραμματισμού τους, μέχρι και τις 10.00 π.μ. της επόμενης, οπότε και θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί η θέασή τους.

Πληροφορίες

Λεπτομέρειες για την πρόσβαση στην πλατφόρμα του CINESQUARE θα βρείτε εδώ

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Stardust: Όχι μια βιογραφική ταινία για τον Ντέιβιντ Μπόουι

Λος Άντζελες: Ο καρχαρίας Μπρους στο μουσείο

Η Ζιλιέτ Μπινός νέα πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου