Έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 68 ετών, ο λαϊκός τραγουδιστής και τραγουδοποιός Χρήστος Κυριαζής.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΈφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 68 ετών, ο λαϊκός τραγουδιστής και τραγουδοποιός Χρήστος Κυριαζής.
Ο ερμηνευτής έδινε μάχη με τον καρκίνο το τελευταίο διάστημα.
Ο Χρήστος Κυριαζής πέθανε στο σπίτι του με την σύζυγό του Σοφία στο πλευρό του.
Ο Χρήστος Κυριαζής γεννήθηκε το 1953 στον Πειραιά και μεγάλωσε στα Καμίνια. Ο πατέρας του εργαζόταν ως επιπλοποιός και λόγω της οικογενειακής παράδοσης έμαθε κι εκείνος την τέχνη. Το 1972 δημιούργησε το συγκρότημα «Πρόκες» και νωρίτερα τα συγκροτήματα «Mirabilis Zalapa» και «What a pity».
Σπούδασε στην Ιταλία και όταν επέστρεψε, στράφηκε στη λαϊκή μουσική. Η πρώτη μεγάλη επιτυχία του ήρθε με τον δίσκο «Μου θυμίζεις τη μάνα μου» το 1992, ο οποίος έγινε πλατινένιος, ξεπερνώντας τα 125.000 αντίτυπα.
Ακολούθησαν οι δίσκοι «Επιτυχίες» (1994), «Η αγάπη είναι μία» (1994, «χρυσός» δίσκος των 30.000 αντιτύπων), «Χαμένος Νικητής» (1995), «Άλλο τι θέλω, άλλο τι μπορώ» (1997). Τα γνωστότερα τραγούδια αυτών των δίσκων είναι «Οι απέναντι που πληρώνουν έναντι», «Ημεροβίγλι», κ.λπ.
Έγραψε δεκάδες τραγούδια ενώ ορισμένα από αυτά ερμήνευσαν διάσημοι τραγουδιστές σε δεύτερη εκτέλεση όπως είναι το Βράδυ Σαββάτου με τον Βασίλης Παπακωνσταντίνου και το "Θέλω να μείνω μόνος μου" με τον Γιάννη Πάριο.
Όπως είχε πει σε συνέντευξη του πριν χρόνια ο Βλάσης Μπονάτσος τον ανακάλυψε.
“Πάντα δίπλα μου ήταν η κιθάρα. Και έγραφα. Και από τότε πάντα λέω μόνο τα δικά μου. Είχα δώσει και στη Minos πολλά τραγούδια μου. Στους Χαράλαμπο Γαργανουράκη, Κούτρα, Θέμη Ανδρεάδη, σε πολλούς. Λίγο μετά στον Μαργαρίτη. Να σου πω για τον Βλάση Μπονάτσο πως μας ανακάλυψε πολύ νωρίτερα: στο κλαμπ Hobby, Πλατεία Αμερικής, υπόγειο, βαράγαμε σαν τρελοί, είχε έρθει και με παρατηρούσε πώς έλεγα τους στίχους. Μου λέει μετά: Έρχεσαι μαζί μου; Έχω ένα συγκρότημα, τους Πελόμα Μποκιού.
Έπαιζα μόνο δικά μου. Μας παίρνουν support οι Πελόμα στο Τσιν Τσιν, Ακαδημίας και Ζωοδόχου Πηγής. Το είχε ένας εφοπλιστής, ο Αθανασίου, τρομερός. Γίνεται χαμός. Έρχονται συγκροτήματα, τους έκανε εντύπωση ο στίχος. Ένα πρωί, είδα τα τανκς. Στο Τσιν Τσιν ήμαστε κατά το ήμισυ Πρόκες, λεγόμασταν Mirabilis Jalapa, ένα φυτό λατινικό. Γίνεται το πραξικόπημα. Καίγονται όλα. Ξεκινώ την ιστορία με τα έπιπλα και πάει καλά. Από τον πρώτο δίσκο που έκανα στη Λύρα ακούει ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου το Βράδυ Σαββάτου και μου λέει το θέλω. Με πήρε πρώτα ο Αχιλλέας Θεοφίλου και μετά ο Βασίλης. Άρχισε να ακούγεται το όνομά μου. Μου λέει ο Αντώνης ο Τουρκογιώργης να κάνουμε και άλλο δίσκο. Κάναμε ενορχήστρωση από τηλεφώνου, άκου τα μπετά (μπάσο ντραμς), του έλεγα εγώ πιο αργά ή πιο γρήγορα και τα έφτιαχνε."