Ο Ποντίφικας συναντήθηκε με ορισμένα από τα θύματα παιδικής κακοποίησης που διαπράχθηκαν από μέλη του κλήρου κατά τη δεκαετία του 2000. Η συνάντηση με τον Λέοντα ΙΔ΄ έρχεται ένα χρόνο μετά το ταξίδι του Πάπα Φραγκίσκου στο Βέλγιο
Ο Πάπας Λέων ΙΔ' συναντήθηκε το απόγευμα του Σαββάτου με 15 άτομα από το Βέλγιο, θύματα παιδικής κακοποίησης από μέλη του κλήρου.
Η συνάντηση, η οποία διήρκεσε σχεδόν τρεις ώρες, πραγματοποιήθηκε σε μια ατμόσφαιρα**"εγγύτητας, ακρόασης και διαλόγου, βαθιάς και επώδυνης**" και ολοκληρώθηκε με μια στιγμή προσευχής, όπως ανέφερε το Γραφείο Τύπου της Αγίας Έδρας.
Η ομάδα συνοδευόταν από την Ποντιφική Επιτροπή για την Προστασία των Ανηλίκων, η οποία συνεργάζεται με τη βελγική Εκκλησία για το θέμα αυτό. Η Επιτροπή είχε ήδη συναντηθεί με την ομάδα την Παρασκευή για να συνεχίσει τον διάλογο που ξεκίνησε τον Ιούλιο.
Η προηγούμενη συνάντηση με τον Πάπα Φραγκίσκο
Οι περισσότεροι από τους παρευρισκόμενους είχαν ήδη συναντηθεί με τον Πάπα Φραγκίσκο τον Σεπτέμβριο του 2024, κατά τη διάρκεια του αποστολικού του ταξιδιού στο Βέλγιο (στην Αποστολική Νουντσιατούρα στις Βρυξέλλες). Με εκείνη την ευκαιρία, τα θύματα είχαν μοιραστεί τις ιστορίες τους και τον πόνο τους, εκφράζοντας τις προσδοκίες τους για τη δέσμευση της Εκκλησίας.
Ο Πάπας Φραγκίσκος είχε ακούσει τον πόνο τους, εκφράζοντας ευγνωμοσύνη για το θάρρος τους και αίσθημα ντροπής για όσα είχαν υποστεί, λαμβάνοντας υπόψη τα αιτήματά τους.
Το ιστορικό των υποθέσεων κακοποίησης παιδιών στο Βέλγιο
Οι υποθέσεις σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων από μέλη του κλήρου στο Βέλγιο εμφανίστηκαν έντονα το 2010 με την αμφιλεγόμενη "Επιχείρηση Chalice", μια δικαστική έρευνα που οδήγησε σε έρευνες σε εκκλησιαστικά αρχεία και στο άνοιγμα φακέλων που αφορούσαν πολυάριθμους ιερείς και εκκλησιαστικά πρόσωπα.
Το σκάνδαλο αυτό αποκάλυψε ένα μοτίβο συστηματικής κακοποίησης και προφανή κακοδιαχείριση από την ιεραρχία, με αποτέλεσμα την εκτεταμένη δυσπιστία της κοινής γνώμης. Η κατακραυγή των μέσων ενημέρωσης και οι έρευνες ανάγκασαν την Εκκλησία να παρέμβει, οδηγώντας στην παραίτηση προσωπικοτήτων υψηλού προφίλ, όπως ο επίσκοπος Roger Joseph Vangheluwe, και στη δημιουργία φορέων για την ακρόαση και την αποζημίωση των θυμάτων, αν και η δικαστική διαδικασία αποδείχθηκε συχνά απογοητευτική για πολλούς από αυτούς λόγω της παραγραφής των εγκλημάτων.
Η αντίδραση της βελγικής εκκλησίας και της Αγίας Έδρας επικεντρώθηκε στην αναγνώριση και τον διάλογο. Έχουν συσταθεί επιτροπές για την προστασία των ανηλίκων και έχει προσφερθεί οικονομική αποζημίωση. Σε διεθνές επίπεδο, το Βέλγιο αποτέλεσε το σκηνικό μιας σημαντικής νομικής μάχης στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ ) σχετικά με τον χειρισμό των υποθέσεων και το ζήτημα της δικαιοδοτικής ασυλίας της Αγίας Έδρας.
Ωστόσο, το ΕΔΔΑ αποφάνθηκε υπέρ των βελγικών δικαστηρίων αναγνωρίζοντας την ασυλία της Αγίας Έδρας, αποκλείοντας ουσιαστικά τα θύματα από μια διεθνή μέγιστη δίκη για την "πολιτική της σιωπής" μέσω της αστικής δικαιοδοσίας του Βελγίου.