Οι κεντήτριες προσπαθούν να στραφούν σε πιο σύγχρονες δημιουργίες για να κρατήσουν την τέχνη τους ζωντανή
Στα όμορφα Λεύκαρα της Κύπρου παράγεται μια τέχνη με ιστορία αιώνων, παγκόσμια φήμη και μοναδικότητα.
Είναι το Λευκαρίτικο Κέντημα.
Η ποιότητά του είναι τόσο υψηλή, που σύμφωνα με την παράδοση ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι επισκέφθηκε το χωριό, αγόρασε ένα κέντημα και το δώρισε στον καθεδρικό ναό του Μιλάνου.
«Μετά οι Λευκαρίτες για να συνεχίσουν την παράδοση αυτή, το 1986 κατασκεύασαν ένα κέντημα μεγάλο και πήγαν ο δήμαρχος με τον αντιδήμαρχο και το έδωσαν στον καθεδρικό ναό του Μιλάνου, όπου υπάρχει μέχρι σήμερα», διηγείται η Ευδοκία Σταυρή από τα Λεύκαρα.
Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι το Λευκαρίτικο Κέντημα κινδυνεύει με εξαφάνιση, αφού δεν υπάρχουν συνεχιστές της παράδοσης.
«Εγώ είμαι 56 χρονών κι είμαι από τις πιο μικρές που κεντούν. Σε 10-15 χρόνια δεν πιστεύω ότι θα υπάρχει άλλος που να κάνει το Λευκαρίτικο Κέντημα. Όμως είναι κρίμα γιατί είναι μια παράδοση 500-600 χρόνων που πάει να χαθεί. Τώρα θα μου πείτε, γιατί δεν μαθαίνουν οι κόρες μας. Δεν μαθαίνουν γιατί δεν έχουν κίνητρο», εξηγεί η Μαργαρίτα Χαραλάμπους, πρόεδρος του Συνδέσμου Κεντητριών.
Τώρα, οι κεντήτριες προσπαθούν να στραφούν σε πιο σύγχρονες δημιουργίες για να κρατήσουν την τέχνη τους ζωντανή.
«Δοκιμάσαμε να κάνουμε τσάντες, οι οποίες μπορώ να πω ότι πέτυχαν, γιατί εκτός του ότι εμείς κάνουμε καλή δουλειά και κεντούμε ωραία κεντήματα, κεντούμε τώρα και σε διάφορους χρωματισμούς. Μαύρο, με κόκκινη ή μπλε κλωστή, μπορούμε να συνδυάσουμε 5-6 χρώματα στην ίδια τσάντα και φέρνουν πολύ ωραίο αποτέλεσμα», λέει η κ. Χαραλάμπους.
Το 2009 το Λευκαρίτικο Κέντημα συμπεριλήφθηκε στον Αντιπροσωπευτικό Κατάλογο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.