Ως ακροατής, μπορεί να μη σας ενδιαφέρει. Αλλά ως καλλιτέχνης, μπορεί να είναι δύσκολο να καταπιείς το γεγονός ότι ένας αλγόριθμος, σε αντίθεση με τις ανθρώπινες προτιμήσεις, μπορεί να βρίσκεται πίσω από την επιτυχία ή την αποτυχία σου, γράφει ο Jonah Prousky.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΟ Neil Young και η Joni Mitchell επέστρεψαν διστακτικά τη μουσική τους στο Spotify τον περασμένο μήνα, δύο χρόνια μετά την αποχώρησή τους από την πλατφόρμα σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τον μεγαλύτερο podcaster της, τον Joe Rogan.
Σύμφωνα με τον Young, ο Rogan χρησιμοποιούσε την πλατφόρμα για να διαδώσει παραπληροφόρηση σχετικά με την πανδημία COVID-19.
"Μπορούν να έχουν τον Rogan ή τον Young. Όχι και τους δύο", έγραψε ο Γιανγκ στον μάνατζέρ του στη Warner Music Group.
Τελικά, το Spotify μπορεί να έχει και τα δύο.
Και, ανεξάρτητα από τη γνώμη σας για τη διαμαρτυρία (ή το μποϊκοτάζ ή ό,τι άλλο ήταν) του Young, η σύγκρουσή του με το Spotify είναι μια υπενθύμιση ότι οι τεχνολογικοί γίγαντες έχουν έναν περίεργο τρόπο να παίρνουν αυτό που θέλουν και η αντίσταση των καλλιτεχνών είναι συνήθως μάταιη.
Δικαιώματα για streaming vs ανάγκη για έσοδα
Πολλοί δημιουργοί είναι εδώ και καιρό απογοητευμένοι με πλατφόρμες όπως το Spotify και το YouTube λόγω των αλγορίθμων που χρησιμοποιούν, οι οποίοι εν μέρει καθορίζουν τις προβολές και τις ροές και κατ' επέκταση τις αμοιβές.
Οι περισσότεροι δημιουργοί, ωστόσο, δεν έχουν την επιρροή για να θέσουν τελεσίγραφα, ούτε τα χρήματα για να εγκαταλείψουν αυτές τις πλατφόρμες.
Ενώ ορισμένοι καλλιτέχνες στο Spotify ζουν αξιοπρεπώς, "υπάρχει ένας πολύ, πολύ μεγαλύτερος όγκος καλλιτεχνών - κυριολεκτικά εκατομμύρια - που αγωνίζονται να τα βγάλουν πέρα από τα δικαιώματα του streaming", σύμφωνα με το Rolling Stone.
Επίσης, χωρίς ένα δικό τους καθιερωμένο κοινό, οι καλλιτέχνες είναι λίγο πολύ υπόχρεοι στο Spotify και το YouTube για προβολές.
Σύμφωνα με το Forbes, το Spotify κατέχει κυρίαρχο μερίδιο 30,5% της αγοράς μουσικής ροής, υπερδιπλάσιο του πλησιέστερου ανταγωνιστή του, της Apple Music, που έχει μερίδιο 13,7%. Το YouTube είναι ουσιαστικά ασυναγώνιστο.
Ποιος νοιάζεται, θα μπορούσατε να πείτε, το Spotify είναι αγαπημένο. Και, μήπως η εταιρεία δεν έχει κάνει πολλά για τον εκδημοκρατισμό της μουσικής;
Είναι αλήθεια, η εταιρεία έκοψε πολλά από τα γραφειοκρατικά εμπόδια που σχετίζονται με την παραδοσιακή μουσική επιχείρηση, δίνοντας στους νέους καλλιτέχνες μια άμεση γραμμή (και ένα επιχειρηματικό μοντέλο) για να προσεγγίσουν τους ακροατές.
Αυτό το ήθος κατοχυρώνεται ακόμη και στη δήλωση αποστολής της εταιρείας, η οποία είναι "να ξεκλειδώσουμε το δυναμικό της ανθρώπινης δημιουργικότητας δίνοντας σε ένα εκατομμύριο δημιουργικούς καλλιτέχνες την ευκαιρία να ζήσουν από την τέχνη τους και σε δισεκατομμύρια θαυμαστές την ευκαιρία να την απολαύσουν και να εμπνευστούν από αυτήν".
Η εταιρεία έχει κάνει πολλά για να προωθήσει αυτή την αποστολή. Είναι ικανή να ξεκινήσει μουσικές καριέρες με τρόπους που δεν θα ήταν ποτέ δυνατοί τις προηγούμενες δεκαετίες. Οι ροές ενός καλλιτέχνη - και κατ' επέκταση τα κέρδη του - μπορούν να εκτοξευθούν στα ύψη σχεδόν εν μία νυκτί, αν τα τραγούδια του μπουν σε μία από τις λίστες αναπαραγωγής της πλατφόρμας με τις περισσότερες ακροάσεις.
Μπορεί κυριολεκτικά να είναι η διαφορά μεταξύ του να οδηγείς Uber και να κάνεις μουσική στο περιθώριο και να κερδίζεις 200.000 δολάρια (187.880 ευρώ) σε δικαιώματα ροής.
Έτσι, κάθε προσπάθεια κριτικής της πλατφόρμας θα πρέπει να είναι επιφυλακτική για το τι έχει κάνει για ορισμένους μουσικούς. Αλλά, από πολλές απόψεις, ο αλγόριθμος της πλατφόρμας έχει ομογενοποιήσει τα μουσικά γούστα γύρω από έναν μικρό αριθμό κορυφαίων καλλιτεχνών, καθιστώντας δυσκολότερο για τους νέους μουσικούς να κερδίσουν έδαφος.
"Οι αλγόριθμοι", έγραψε ο Scott Timberg σε μια στήλη του Salon, "έχουν ως στόχο να σε οδηγούν όλο και πιο κοντά σε αυτό που ήδη γνωρίζεις. Και αντί να σας οδηγούν προς αυτό που θέλετε να ακούσετε, σας κατευθύνουν προς μικρές παραλλαγές αυτού που ήδη καταναλώνετε".
Αυτό που οι άνθρωποι ήδη καταναλώνουν είναι μόνο ένα μικρό υποσύνολο της βάσης καλλιτεχνών του Spotify, οι μελωδίες των οποίων καταβροχθίζουν τη συλλογική μας προσοχή.
"Το 2013, το κορυφαίο 1% των καλλιτεχνών αντιπροσώπευε πάνω από τα τρία τέταρτα όλων των εσόδων από τις πωλήσεις ηχογραφημένης μουσικής. Εκείνη τη χρονιά το 20% των τραγουδιών στο Spotify δεν είχαν ποτέ αναπαραχθεί", έγραψε ο Ludovic Hunter-Tilney για τους Financial Times.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΊσως αυτό να συνέβαινε πάντα, θα αναρωτηθείτε. Θέλω να πω, όποιος έχει δει το X Factor ξέρει ότι δεν είναι κάθε καλλιτέχνης άξιος της προσοχής μας. Αλλά η απόφαση για το τι και ποιον θα ακούσουμε ήταν κάποτε ανθρώπινη.
Είναι το μποϊκοτάζ μια βιώσιμη επιλογή;
Ως ακροατής, μπορεί να μη σας ενδιαφέρει, ειδικά αν πιστεύετε ότι ο αλγόριθμος έχει καλή γνώση του γούστου σας. Αλλά ως καλλιτέχνης, μπορεί να είναι δύσκολο να καταπιείς το γεγονός ότι ένας αλγόριθμος, σε αντίθεση με τις ανθρώπινες προτιμήσεις, μπορεί να βρίσκεται πίσω από την επιτυχία ή την αποτυχία σου.
Ας πούμε, λοιπόν, ότι είστε μουσικός ή δημιουργός περιεχομένου που αισθάνεστε ότι ο αλγόριθμος σας αντιμετώπισε δυσμενώς. Τι θα κάνετε, θα φύγετε; Μποϊκοτάζ;
Λοιπόν, κάποιοι θα το κάνουν. Ένα αυξανόμενο κύμα καλλιτεχνών και δημιουργών περιεχομένου εγκαταλείπουν το Spotify και το YouTube, συχνά για πλατφόρμες όπως το Substack και το Patreon, όπου τα κέρδη τους δεν εξαρτώνται από τον αλγόριθμο.
Πλατφόρμες όπως το Substack και το Patreon επιτρέπουν στους δημιουργούς να "κατέχουν το κοινό τους", καθώς τα κέρδη σε αυτές τις πλατφόρμες δεν συνδέονται με τις προβολές, αλλά τα μέλη του κοινού πληρώνουν απευθείας τους δημιουργούς και οι πλατφόρμες παίρνουν ένα μικρό μερίδιο.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΠαρόλα αυτά, αυτή η κίνηση είναι πραγματικά βιώσιμη μόνο για καθιερωμένους καλλιτέχνες όπως οι Young και Mitchell που έχουν κοινό.
Έτσι, αν μόλις ξεκινάτε ως μουσικός ή δημιουργός περιεχομένου, δεν έχετε πραγματικά άλλη επιλογή από το να σκύψετε στα πόδια σας και να ελπίζετε ότι ο αλγόριθμος θα συμπαθήσει το υλικό σας.
Ο Jonah Prousky είναι Καναδός ανεξάρτητος συγγραφέας με έδρα το Λονδίνο. Το έργο του έχει δημοσιευτεί σε διάφορα κορυφαία έντυπα, όπως το Canadian Broadcasting Corporation (CBC), το Toronto Star και το Calgary Herald.
Στο Euronews, πιστεύουμε ότι όλες οι απόψεις έχουν σημασία. Επικοινωνήστε μαζί μας στο view@euronews.com για να στείλετε προτάσεις ή υποβολές και να γίνετε μέρος της συζήτησης.