Αν ήταν αγώνας ποδοσφαίρου, θα συνοψιζόταν ως εξής: οι αγρότες νίκησαν την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία στα πέναλτι.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΑυτή την εβδομάδα, η Κομισιόν έφυγε από το γήπεδο εγκαταλείπωντας, σε αυτή τουλάχιστον τη φάση, τον αγώνα για την πράσινη μετάβαση σε ένα του σκέλος όπως φάνηκε με την ανακοίνωση ότι αποσύρει ένα από τα αμφιλεγόμενα μέτρα για τη μείωση της χρήσης φυτοφαρμάκων σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ο αποκαλούμενος κανονισμός βιώσιμης χρήσης, γνωστός ως SUR, αποσκοπούσε στη μείωση των φυτοφαρμάκων κατά 50% έως το 2030.
Σε συγκεκριμένες μάλιστα περιοχές προτεινόταν η πλήρης απαγόρευσή τους, όπως για παράδειγμα σε χώρους αστικού πρασίνου και σε περιοχές Natura 2000, ενώ προωθούσε την επιλογή εναλλακτικών με χαμηλό ρίσκο.
Αλλά, η πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν παραδέχθηκε στα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ότι η νομοθεσία βρήκε εμπόδια: «Η Κομισιόν πρότεινε τον SUR, με στόχο να μειωθούν οι κίνδυνοι από τα χημικά φυτοφάρμακα. Αλλά η πρόταση για τον SUR μετατράπηκε σε ένα σύμβολο πόλωσης και απορρίφθηκε από το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο. Ενώ ούτε στο Συμβούλιο υπήρξε πρόοδος».
Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν δήλωσε ότι το ζήτημα δεν θα φύγει από την πολιτική ατζέντα αλλά ότι είναι πιθανό να επανέλθει μετά τις ευρωεκλογές του Ιουνίου.
Αυτό που επίσης θα πρέπει να περιμένει μέχρι να αναλάβει η επόμενη Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι οι συγκεκριμένες νομοθετικές προτάσεις που θα εξασφαλίσουν ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πετύχει τους νέους κλιματικούς στόχους που έχει θέσει για το 2040.
Η ανακοίνωση έγινε στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου: ο στόχος είναι μείωση κατά 90% όλων των αερίων του θερμοκηπίου σε σχέση με τα επίπεδα του 1990.
Είναι μια πρόταση που στοχεύει στη διασφάλιση ότι η κλιματική ουδετερότητα θα γίνει πραγματικότητα μέχρι τα μέσα του αιώνα. Η Κομισιόν προειδοποίησε ότι για την κλιματική αλλαγή ο χρόνος μετρά αντίστροφα.
Ο Βέπκε Χούκστρα, Επίτροπος για την Κλιματική Δράση εξηγεί:
«Θα συνεχίσουμε να προσφέρουμε στη βιομηχανία, στις επιχειρήσεις, στους χρηματοδοτικούς φορείς αυτό που διαχρονικά ζητούν: διαφάνεια και προβλεψιμότητα για τις επενδύσεις τους. Κι αν το 2040 μοιάζει πολύ μακριά, όσο συντομότερα αρχίσουμε να σχεδιάζουμε, τόσο νωρίτερα θα αρχίσουν οι επενδύσεις να αποδίδουν και τόσο καλύτερα θα είμαστε εξοπλισμένοι για να συνεχίσουμε και να ολοκληρώσουμε το ταξίδι».
Μετά από τις ανακοινώσεις της Κομισιόν, η Ιζαμπέλ Μάρκες ντα Σίλβα συνομίλησε με τη Λίντα Κάλχερ, εκτελεστική διευθύντρια της δεξαμενής σκέψης Strategic Perspectives που ασχολείται με την κλιματική δράση.
**Ιζαμπέλ Μάρκες ντα Σίλβα:**Ας αρχίσουμε με τους στόχους που διατηρούνται. 55% λιγότερες εκπομπές ρύπων έως το 2030. Έχουμε 2024. Θα μπορέσει η Ευρωπαϊκή Ένωση να πετύχει αυτό τον στόχο μέσα σε έξι χρόνια;
Λίντα Κάλχερ: Πιστεύω ότι βρισκόμαστε σε καλό δρόμο. Βλέπουμε τα τελευταία χρόνια έχουμε αύξηση στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Έχουμε ηλιακά πάνελ ενώ κατασκευάζονται συνεχώς ανεμογεννήτριες. Υπάρχει καλή πρόβλεψη για τον ενεργειακό τομέα. Βλέπουμε επίσης ότι πέφτουν οι τιμές για τις αντλίες θερμότητας αλλά και για τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Αυτό βοηθά τους καταναλωτές να στρέφονται στις νέες τεχνολογίες. Πρέπει επίσης να θυμόμαστε ότι η νομοθεσία υιοθετήθηκε μόλις τον περασμένο χρόνο. Απαιτείται χρόνος ώστε τα κράτη-μέλη να την εφαρμόσουν. Θα έλεγα ότι στα επόμενα δύο με τρία χρόνια θα δούμε να γίνονται πολύ περισσότερα στο πεδίο αυτό».
Ιζαμπέλ Μάρκες ντα Σίλβα: Αυτά είναι καλά νέα. Ο στόχος για το 2040 αναφέρεται σε μείωση των ρύπων κατά 90%. Αλλά δεν δόθηκε χρονοδιάγραμμα για το τέλος των ορυκτών καυσίμων, ή για τις εναλλακτικές αυτών των καυσίμων που ευθύνονται για την πλειοψηφία των ρύπων. Ακόμη ένας τομέας που δεν έχει σαφείς στόχους είναι ο αγροτικός που αυτό το διάστημα βρίσκεται σε δυναμικές κινητοποιήσεις. Πόσο σημαντικό είναι να αποκτήσουμε σαφείς κατευθύνσεις;
Λίντα Κάλχερ: Προφανώς είναι κάπως περίπλοκο στο ευρωπαϊκό περιβάλλον διότι το πόσο μειώνονται οι ρύποι είναι συνδεδεμένο με την αγορά άνθρακα, αλλά δεν προσδιορίζει αναγκαστικά σε τι βαθμό και πότε θα γίνει η απεξάρτηση από τον άνθρακα ή το αέριο. Πιστεύουμε ότι είναι πολύ σημαντικό για να γίνει δίκαιη μετάβαση. Ένας εργαζόμενος για παράδειγμα πρέπει να μπορεί να καταλάβει πότε θα σταματήσει να λειτουργεί το ανθρακορυχείο όπου εργάζεται και πότε θα παρουσιαστεί μια νέα εργασιακή ευκαιρία. Επίσης, ο αγροτικός τομεάς πρέπει να γίνει πιο ανθεκτικός. Ειδικά στη νότια Ισπανία και τη νότια Ιταλία έχουμε παρατηρήσει υψηλά ποσοστά ξηρασίας και είμαστε μόλις στις αρχές Φεβρουαρίου. Υπάρχει μεγάλη πίεση από τις κλιματικές επιπτώσεις στον αγροτικό τομέα.
Ιζαμπέλ Μάρκες ντα Σίλβα: Πιστεύετε ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία και όλες οι κρίσεις, η ενεργειακή, η αύξηση των τιμών, θα επηρεάσουν αυτούς τους φιλόδοξους στόχους; Η κυβέρνηση, οι πολίτες, οι οικονομικοί παράγοντες είναι έτοιμοι να κάνουν προσπάθειες;
**Λίντα Κάλχερ:**Έχουμε δει ειδικά ως αντίδραση στην κρίση, πολλούς πολίτες, για παράδειγμα στην Τσεχία ή την Πολωνία, να αγοράζουν αντλίες θερμότητας επειδή οι λογαριασμοί ενέργειας έχουν εκτοξευτεί. Γνωρίζουμε ότι η μετάβαση πρέπει να πάει προς τον πράσινο χάλυβα, την πράσινη ενέργεια, περισσότερα πράσινα προϊόντα. Πλέον, χρειαζόμαστε ένα ευνοϊκό περιβάλλον για να εξηγήσουμε τα ισχυρά επιχειρήματα της πρότασης της Κομισιόν για επενδύσεις και μια νέα βιομηχανική συμφωνία. Νομίζω ότι πραγματικά θα ακολουθήσει μια ενδιαφέρουσα συζήτηση για το πού θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, πού θα γίνεται η παραγωγή για τα πράσινα προϊόντα. Χρειάζεται μια νέα βιομηχανική στρατηγική για την Ευρώπη.
Οι 27 δεν κατάφεραν να συμφωνήσουν στον νομικό ορισμό του βιασμού
Οι περιβαλλοντικές και οι βιομηχανικές πολιτικές είναι θέματα που τα κράτη-μέλη ανανγωρίζουν ως επωφελή από μια ευρωπαϊκή σκοπιά, αλλά δεν ισχύει το ίδιο για πιο ευαίσθητες πολιτικές που αφορούν τον το ποινικό δίκαιο.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΔεκατέσσερα από τα 27 κράτη-μέλη δεν επέτρεψαν να εισαχθεί ως έγκλημα ο βιασμός στον πρώτο νόμο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών.
Δεν στάθηκε δυνατό να φτάσουν σε κοινή ερμηνεία του συγκεκριμένου εγκλήματος που στην αρχική πρόταση της Κομισιόν περιγραφόταν ως σεξ χωρίς συναίνεση.
Ωστόσο, οι εκπρόσωποι των κυβερνήσεων και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κατέληξαν σε συμφωνία σχετικά με τους όρους προστασίας των γυναικών από την έμφυλη βία, τους καταναγκαστικούς γάμους, τον ακρωτηριασμό των γυναικείων γεννητικών οργάνων και την διαδικτυακή παρενόχληση.