Το Βέλγιο αποφάσισε να περιορίσει τους όρους πρόσβασης των μεταναστών στην οικογενειακή επανένωση. Αυτή η αναθεώρηση των κριτηρίων δεν αποτελεί καθόλου μεμονωμένη περίπτωση στην Ευρώπη, καθώς η Πορτογαλία και η Γερμανία υιοθετούν παρόμοιες προσεγγίσεις
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ
Πρόκειται για ένα από τα πολλά διοικητικά κτίρια της πόλης των Βρυξελλών. Το Γραφείο Αλλοδαπών βρίσκεται σε έναν από τους δώδεκα ορόφους ενός κτιρίου που κατασκευάστηκε τη δεκαετία του 1960. Εδώ, αποφασίζεται η τύχη των μεταναστών και των οικογενειών τους.
Η υπηρεσία βρίσκεται στο επίκεντρο του πολιτικού διαλόγου. Την περασμένη εβδομάδα, οι βουλευτές ψήφισαν το νομοσχέδιο της κυβέρνησης που περιορίζει την πρόσβαση στην οικογενειακή επανένωση. Το σύστημα αυτό επιτρέπει στους νόμιμα διαμένοντες αλλοδαπούς υπηκόους να φέρουν ένα ή περισσότερα μέλη της οικογένειάς τους.
Σύμφωνα με τις νέες κατευθυντήριες γραμμές, οι πρόσφυγες θα έχουν μόνο έξι μήνες για να υποβάλουν την αίτησή τους. Οι δικαιούχοι επικουρικής προστασίας, δηλαδή όσοι δεν έχουν καθεστώς πρόσφυγα, θα πρέπει να περιμένουν δύο χρόνια πριν υποβάλουν την αίτησή τους.
Το κείμενο απαιτεί επίσης μεγαλύτερους οικονομικούς πόρους. Το ελάχιστο εισόδημα που απαιτείται για την υποβολή αίτησης έχει αυξηθεί. Πρέπει πλέον να κερδίζετε περίπου 2.300 ευρώ, σε σύγκριση με 2.100 ευρώ βάσει των προηγούμενων κανονισμών. Το ποσό αυτό αυξάνεται κατά 10% για κάθε επιπλέον μέλος της οικογένειας.
"Αν κάποιος θέλει να φέρει τον σύντροφό του και δύο παιδιά, πρέπει να κερδίζει 2.700 ευρώ καθαρά το μήνα", εξηγεί ο Thomas Willekens, υπεύθυνος πολιτικής της ΜΚΟ Vluchtelingenwerk Vlaanderen με έδρα τις Βρυξέλλες.
Το ποσό αυτό "είναι τεράστιο και θα έλεγα ότι ο μέσος εργαζόμενος στο Βέλγιο δεν κερδίζει ούτε αυτό το ποσό", προσθέτει.
Έντονες αντιδράσεις
Η Βελγίδα υπουργός Ασύλου και Μετανάστευσης, η Φλαμανδή εθνικίστρια Anneleen Van Bossuyt, υπερασπίζεται τα μέτρα αυτά. "Πρέπει να μειώσουμε την εισροή ανθρώπων. Η κοινωνία μας δεν είναι πλέον σε θέση να αντέξει αυτό το βάρος".
Η κυβέρνηση θέλει να μειώσει τον αριθμό των μεταναστών που φτάνουν μέσω της οικογενειακής επανένωσης. Σύμφωνα με στοιχεία της Υπηρεσίας Αλλοδαπών, πέρυσι 20.724 άτομα από χώρες εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης έλαβαν βίζα για το Βέλγιο στο πλαίσιο αυτού του καθεστώτος.
Οι βελγικές αρχές αποφάσισαν επίσης να αυξήσουν το τέλος αίτησης για πολιτογράφηση. Αυτά θα αυξηθούν από 150 ευρώ σε 1.000 ευρώ.
Για τον Thomas Willekens, οι νέοι αυτοί κανόνες είναι πάνω απ' όλα ένας συγκεκαλυμμένος τρόπος για να καταστεί αδύνατη η οικογενειακή επανένωση, με κίνδυνο να βυθιστούν οι οικογένειες αυτές σε μια ακόμη πιο επικίνδυνη κατάσταση.
"Οι συνέπειες για τους πρόσφυγες στο Βέλγιο θα είναι ο παρατεταμένος αποχωρισμός από τις οικογένειές τους, γεγονός που θα έχει αντίκτυπο στην ενσωμάτωση και την ένταξή τους στη βελγική κοινωνία. Είναι δύσκολο να μάθεις τη γλώσσα αν ανησυχείς για παράδειγμα για τον σύντροφό σου στο Αφγανιστάν", εξηγεί.
"Όσον αφορά τους πρόσφυγες και τις χώρες καταγωγής, ενώ παλαιότερα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν αυτή την ασφαλή και νόμιμη οδό για να έρθουν στο Βέλγιο, δεν έχουν πλέον πρόσβαση σε αυτή. Επομένως, θα στραφούν στους δουλέμπορους για να έρθουν στην Ευρώπη", συνεχίζει.
Μια ευρωπαϊκή τάση
Το Βέλγιο δεν αποτελεί εξαίρεση. Την περασμένη εβδομάδα, η Πορτογαλία υιοθέτησε επίσης αυστηρότερα μέτρα για τη χορήγηση της οικογενειακής επανένωσης. Στη Γερμανία, οι βουλευτές ενέκριναν την αναστολή του καθεστώτος για τα άτομα με "επικουρική προστασία", δηλαδή για όσους δεν έχουν καθεστώς πρόσφυγα.
Τέλος, η Αυστρία ανέστειλε την οικογενειακή επανένωση για περίοδο έξι μηνών. Πρακτικά, οι αιτήσεις μπορούν να υποβάλλονται στις αυστριακές αρχές, αλλά δεν θα διεκπεραιώνονται.