Ο νικητής του Χρυσού Αλέξανδρου, τα αφιερώματα και οι παράλληλες εκδηλώσεις του φεστιβάλ κινηματογράφου
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ12 μέρες γεμάτες ταινίες, προβολές, αφιερώματα και παράλληλες εκδηλώσεις. Το 59ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης έριξε αυλαία την Κυριακή, αφήνοντας τις καλύτερες εντυπώσεις. Περίπου 80.000 άτομα παρακολούθησαν τις φετινές εκδηλώσεις. Οι περισσότερες προβολές ήταν sold out.
Ο Βρετανός φωτογράφος Ρίτσαρντ Μπίλινγχαμ κέρδισε τον Χρυσό Αλέξανδρο, το κορυφαίο βραβείο για την ταινία του «Ρέι και Λιζ». Ένα σαρκαστικό πορτρέτο για το πώς είναι να μεγαλώνεις στην εποχή της Θάτσερ και της λιτότητας. Στα προάστια του Μπέρμιγχαμ και στο περιθώριο της κοινωνίας, τα μέλη της οικογένειας Μπίλινχαμ επιδίδονται σε ακραίες τελετουργίες, διαρρηγνύοντας κάθε κοινωνικό ταμπού καθώς πασχίζουν να τα βγάλουν πέρα σε μια ζωή που καθορίζεται από ανεξέλεγκτους παράγοντες.
Το επίπεδο του διεθνούς διαγωνιστικού προγράμματος ήταν εξαιρετικό φέτος, όπως επισήμανε ο συνθέτης και μέλος της κριτικής επιτροπής Ισπανός Αλφόνσο ντε Βιλαγιόνγκα:
«Βρήκα πολλές ταινίες που ήταν ενδιαφέρουσες για διαφορετικούς λόγους. Αλλά μπορώ να πω ότι το επίπεδο του διεθνούς διαγωνιστικού προγράμματος ήταν, σε γενικές γραμμές, πολύ υψηλό φέτος».
Οι φετινοί νικητές των βραβείων του 59ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου
Το διεθνές διαγωνιστικό έχει τα τελευταία δύο χρόνια ένα κόνσεπτ. Φέτος ήταν ένα συγκινητικό θέμα της κλασικής τέχνης.
«Η επιλογή των ταινιών του διεθνούς διαγωνιστικού προγράμματος έγινε με πυξίδα το θέμα της Ρωμαϊκής Ευσπλαχνίας (Caritas Romana). Έχει να κάνει με μια κόρη που μπήκε στη φυλακή για να θηλάσει τον πατέρα της, που είχε καταδικαστεί σε θάνατο από ασιτία» εξηγεί ο Γιώργος Μητρόπουλος, απεσταλμένος του Euronews στη Θεσσαλονίκη.
Ο Ρωμαίος ιστορικός Βαλέριος Μάξιμος, το 31 μ.Χ. κατέγραψε αυτή την ιστορία Μην έχοντας άλλο τρόπο να περάσει φαγητό στο κελί του, η Πέρο τάισε τον πατέρα της, τον Κίμωνα, από το ίδιο το στήθος της. Περισσότερα από τριακόσια έργα τέχνης, από την ρωμαϊκή εποχή ως τις μέρες μας, απεικονίζουν την ιστορία αυτού του αλλόκοτου θηλασμού.
Με βάση αυτή την ιδέα και στόχο τη σύγκλιση των τεχνών, το φεστιβάλ κάλεσε 15 νέους Έλληνες καλλιτέχνες να δουν τις ταινίες του διαγωνιστικού και να δημιουργήσουν έργα, αντλώντας έμπνευση από αυτές. Παρουσιάστηκαν στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, υπό τον τίτλο «Caritas Romana - 15 Πράξεις Αφοσίωσης».
«Αποφασίσαμε για δεύτερη χρονιά να οργανώσουμε αυτή την έκθεση, με έργα 15 νέων Ελλήνων εικαστικών, ο καθένας από τους οποίους εμπνέεται και από μία ταινία του διεθνούς διαγωνιστικού τμήματος. Πιστεύουμε ότι το σινεμά δεν είναι μόνο σινεμά. Πιστεύουμε ότι τα έργα τέχνης πρέπει να συνομιλούν μεταξύ τους. Και οι καλλιτέχνες να εμπνέονται ο ένας από το έργο του άλλου σε ένα συνεχή και δημιουργικό διάλογο» τονίζει ο διευθυντής του φεστιβάλ κινηματογράφου Ορέστης Ανδρεαδάκης.
Στο πλαίσιο της Αγοράς, του πιο δυναμικού τμήματος του φεστιβάλ όπου συναντιούνται οι επαγγελματίες του κινηματογράφου και «μαγειρεύονται» οι ταινίες του μέλλοντος, ο σεφ Βασίλης Καλλίδης μοιράστηκε ελληνικές συνταγές με τους ξένους καλεσμένους του φεστιβάλ.
Το μεγαλύτερο αφιέρωμα της διοργάνωσης ήταν στον ελληνικό Queer Κινηματογράφο, ένα παραγνωρισμένο κεφάλαιο του σινεμά της χώρας μας. Παρουσιάστηκαν 38 μικρού και μεγάλου μήκους ταινίες, των τελευταίων 50 χρόνων.
Το αφιέρωμα επιμελήθηκε ο Κωνσταντίνος Κυριακός, αναπληρωτής Καθηγητής της Ιστορίας του Θεάτρου και του Ελληνικού Κινηματογράφου στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, στο Πανεπιστήμιο Πατρών.
Ο σκηνοθέτης Κωνσταντίνος Γιάνναρης, που ταινίες του συμμετείχαν στο αφιέρωμα υπογράμμισε:
«Η ιδιομορφία του ελληνικού queer σινεμά, δυστυχώς για μένα είναι η καθυστέρηση για να αναπτυχθεί ένα τέτοιο κίνημα κινηματογραφικά και πολιτικά σ' αυτή τη χώρα. Αυτή την στιγμή γίνονται φοβερές δουλειές από καλλιτέχνες, κινηματογραφιστές στην Ελλάδα. Αυτό το έλλειμμα κάπως να το κάνουμε ένα πλεόνασμα στο μέλλον, μήπως και προχωρήσουμε και κάνουμε μια άλλη πρωτοπορία».
Το καλλιτεχνικό δίδυμο από την Χιλή, Κριστόμπαλ Λεόν και Χοακίν Κοσίνια είχε επίσης την τιμητική του. Στο επίκεντρο των έργων τους είναι η Λατινική Αμερική, ο σουρεαλισμός, η τελετουργία, το φως και το σκοτάδι. Εξαιρετικά stop-motion από ένα πολυσχιδές δίδυμο με μεγάλη εικαστική δράση.
«Βρήκαμε στις ταινίες ένα μέσο έκφρασης όπου μπορούμε να αναπτύξουμε όλα τα ενδιαφέροντά μας: την αφήγηση, τις εικαστικές τέχνες, τις πλαστικές τέχνες, τη γλυπτική, τη ζωγραφική, το σχέδιο. Το stop-motion είναι ο κατεξοχήν τομέας, όπου μπορούμε να εκφράσουμε όλα αυτά τα ενδιαφέροντα που έχουμε».
