Πωλήσεις μακιγιάζ, αλλαγές στο μάρκετινγκ, κούκλες Labubu. Η γενιά Z έχει πολλές σκέψεις σχετικά με το τι σηματοδοτεί μια ύφεση.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ
Η οικονομική μοντελοποίηση μπορεί να μην φαίνεται σαν ένα θέμα φιλικό προς το TikTok. Αλλά καθώς οι νέοι αισθάνονται το τσίμπημα της χαμηλής ανάπτυξης στο πορτοφόλι τους, οι λεγόμενοι "δείκτες ύφεσης" πυροδοτούν συζητήσεις μεταξύ της γενιάς Z. Σύμφωνα με το Google Trends, οι αναζητήσεις για τους "δείκτες ύφεσης" αυξήθηκαν κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Μια γρήγορη ματιά στο TikTok αποκαλύπτει επίσης πολλές ασυνήθιστες μακροοικονομικές προβλέψεις. Αν και οι σοβαροί οικονομολόγοι μπορεί να αποτιμούν τέτοιες θεωρίες, υπάρχει αλήθεια πίσω από τη διαφημιστική εκστρατεία;
Αν περνάτε καθόλου χρόνο στο διαδίκτυο, ίσως έχετε παρατηρήσει ότι τα παιχνίδια Labubu, οι βελούδινες κούκλες που μοιάζουν με τέρατα, είναι το νέο must-have αντικείμενο - συνήθως πωλούνται κάτω από 30 ευρώ. Μπορεί επίσης να έχετε δει ότι οι μινιμαλιστικές τάσεις ομορφιάς απογειώνονται, αντικαθιστώντας τα μαξιμαλιστικά σχέδια σε ορισμένες γωνιές του διαδικτύου. Στα μάτια ορισμένων, η ξαφνική βιασύνη για προσιτές λιχουδιές αποτελεί κακό σημάδι, υποδεικνύοντας οικονομική δυσφορία, καθώς οι καταναλωτές περιορίζουν τις μεγαλύτερες αγορές.
Αλλά το #RecessionIndicators δεν είναι καινούργιο- στην πραγματικότητα πρόκειται για μια εκδοχή του TikTok σε πολύ παλαιότερες θεωρίες. Για παράδειγμα, αν ανατρέξουμε στις αρχές της δεκαετίας του '80, μπορούμε να δούμε πώς ο Leonard Lauder του κολοσσού καλλυντικών Estée Lauder έκανε δημοφιλή τον λεγόμενο "Δείκτη κραγιόν". Το σκεπτικό εδώ είναι το ίδιο. Κατά τη διάρκεια της οικονομικής ύφεσης, ο Lauder ισχυρίστηκε ότι οι καταναλωτές αναζητούν προσιτές πολυτέλειες, μία από αυτές είναι το κραγιόν.
Ο δείκτης ανδρικών εσωρούχων, που ως γνωστόν παρακολουθείται από τον πρώην επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ Άλαν Γκρίνσπαν, είναι μια άλλη παρόμοια ιδέα. Ο Γκρίνσπαν υποστήριξε ότι σε περιόδους δυσκολιών, οι άνδρες είναι πιο πιθανό να παραιτηθούν από την αγορά νέων εσωρούχων και να κρατήσουν τα παλιά τους μποξεράκια. Όταν η οικονομία βελτιώνεται, είπε ότι οι άνδρες είναι πιο πιθανό να αγοράσουν καινούργια.
"Αυτό που είναι απολύτως ακριβές είναι ότι όταν οι άνθρωποι πέφτουν σε ύφεση, όταν δεν έχουν πολλά χρήματα, αναζητούν μικρότερες, προσιτές λιχουδιές", δήλωσε η Cathrine Jansson-Boyd, καθηγήτρια ψυχολογίας του καταναλωτή στο Πανεπιστήμιο Anglia Ruskin.
"Αλλά οι δείκτες αυτοί είναι περιορισμένοι", πρόσθεσε. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η εξέταση ενός συγκεκριμένου προϊόντος μπορεί να καλύπτει μόνο ένα συγκεκριμένο τμήμα του πληθυσμού - για παράδειγμα όσους ενδιαφέρονται να αγοράσουν κραγιόν.
Ακόμα κι έτσι, είναι μια έξυπνη κίνηση για τις μάρκες να εστιάζουν στην κατάσταση της οικονομίας και να προωθούν τα προϊόντα τους ανάλογα, δήλωσε η Jansson-Boyd.
"Πολλές μάρκες το γνωρίζουν πολύ καλά αυτό, γι' αυτό και θα λανσάρουν περισσότερες νέες σειρές με μικρότερα αντικείμενα όταν τα πράγματα γίνουν λίγο πιο δύσκολα στην αγορά", είπε. "Συχνά επίσης απευθύνεται σε νεότερα κοινά, τα οποία μπορούν στη συνέχεια να γίνουν γνώστες του μπράντι και πιστοί σε νεαρή ηλικία".
Οι εταιρείες μπορεί επίσης να αλλάξουν τις διαφημιστικές τους τεχνικές σε περιόδους οικονομικής πίεσης για να απευθυνθούν στους καταναλωτές με διαφορετικό τρόπο.
Και τι γίνεται με το μήκος της φούστας;
Εκτός από τον δείκτη κραγιόν, ένας άλλος "δείκτης ύφεσης" που παίρνει πολύ δημοσιότητα είναι ο δείκτης του μήκους της φούστας. Υποτίθεται ότι δημιουργήθηκε από τον οικονομολόγο Τζορτζ Τέιλορ το 1926, η θεωρία υποδηλώνει ότι οι φούστες είναι κοντύτερες σε περιόδους οικονομικής ευημερίας και γίνονται πιο μακριές κατά τη διάρκεια της ύφεσης. Ένας λόγος; Κατά τη διάρκεια της οικονομικής άνθησης, οι γυναίκες είναι αναμφισβήτητα πιο πιθανό να αγοράζουν πολυτελείς κάλτσες και να θέλουν να τις επιδεικνύουν (τουλάχιστον στις αρχές και τα μέσα του 20ού αιώνα).
Παρά το ενδιαφέρον που έχει προσελκύσει η θεωρία, παραμένει ένας "αστικός μύθος", δήλωσε ο Philip Hans Franses, καθηγητής εφαρμοσμένης οικονομετρίας στη Σχολή Οικονομικών Εράσμους.
Ο Franses, μαζί με τη φοιτήτριά του Marjolein Baardwijk, μελέτησαν παλιές εκδόσεις του L'Officiel, ενός γαλλικού περιοδικού μόδας που χρονολογείται από τη δεκαετία του 1920. Όταν συνέκριναν τα μήκη των φουστανιών με στοιχεία για τις υφέσεις, διαπίστωσαν ότι δεν υπήρχε ισχυρή συσχέτιση μεταξύ των δύο.
Ο ίδιος δήλωσε στο Euronews: "Το μόνο που μπορούσε να βρεθεί, αλλά είναι πολύ αδύναμο, είναι ότι ίσως υπάρχει κάποιο φαινόμενο υστέρησης. Έτσι, αν η οικονομία πηγαίνει καλά τώρα, μπορεί να έχει μια μικρή επίδραση στο μήκος της φούστας σε τρία χρόνια από τώρα". Ο Franses πρόσθεσε ότι οι λόγοι για αυτό δεν είναι σαφείς και τόνισε ότι δεν υπάρχει ισχυρή συσχέτιση.
Όταν πρόκειται για μη συμβατικούς "δείκτες ύφεσης", όπως οι αγορές εσωρούχων ή ακόμη και οι τάσεις της μουσικής, ο Franses δήλωσε στο Euronews ότι γενικά δεν υπάρχουν αρκετά δεδομένα για να κάνουν τους ισχυρισμούς κάτι περισσότερο από ανεπίσημους.
Η δυσκολία να αποκαλέσει κανείς ύφεση
"Η μέτρηση των υφέσεων, πόσο μάλλον η πρόβλεψή τους, είναι πολύ δύσκολη", δήλωσε στο Euronews ο Andrew Kenningham, επικεφαλής οικονομολόγος της Capital Economics για την Ευρώπη.
"Ακόμη και ο ορισμός ποικίλλει", εξήγησε. "Στις ΗΠΑ, το Εθνικό Γραφείο Οικονομικών Ερευνών έχει τη δική του μεθοδολογία για τον προσδιορισμό του κατά πόσον έχει σημειωθεί ύφεση. Για τις περισσότερες άλλες ανεπτυγμένες οικονομίες δεν υπάρχει επίσημο μέτρο, αλλά η σύμβαση είναι ότι δύο διαδοχικά τρίμηνα συρρίκνωσης του ΑΕΠ συνιστούν ύφεση".
Δεν υπάρχει - ωστόσο - ένας ιδανικός δείκτης, καθώς αυτή η προσέγγιση μπορεί να χαρακτηρίσει ως ύφεση πιο αργές, πιο ήπιες συρρικνώσεις, ενώ παράλληλα να μην ληφθούν υπόψη πιο απότομες, πιο σύντομες υφέσεις.
Άλλες μετρήσεις που χρησιμοποιούνται από τους οικονομολόγους περιλαμβάνουν μηνιαίες έρευνες επιχειρήσεων, όπως οι έρευνες διευθυντών αγορών και ο δείκτης οικονομικού κλίματος της ΕΚ (ESI). Αυτές παρακολουθούν τα επίπεδα οικονομικής εμπιστοσύνης μεταξύ διαφορετικών ομάδων.
Ένας άλλος "λιγότερο πολύχρωμος" οικονομικός δείκτης είναι η ανεστραμμένη καμπύλη αποδόσεων, δήλωσε ο Sebastian Franke, οικονομολόγος καταναλωτών της ING.
"Οι αποδόσεις των μακροπρόθεσμων ομολόγων είναι συνήθως υψηλότερες από εκείνες των βραχυπρόθεσμων. Εάν ισχύει το αντίθετο, αυτό υποδηλώνει ότι οι συμμετέχοντες στην αγορά αναμένουν χαμηλότερα επιτόκια στο μέλλον, τα οποία συνήθως προκύπτουν από την επιβράδυνση της ανάπτυξης", δήλωσε στο Euronews.
Ενώ μπορεί να υπάρχουν αχτίδες αλήθειας στους "δείκτες ύφεσης" του TikTok, δεν μπορούν να τοποθετηθούν στο ίδιο επίπεδο με αυτές τις πιο σοβαρές μετρήσεις. Αντιθέτως, είναι αυτό που ο Franses αποκάλεσε "ενδιαφέρον για το απόγευμα της Παρασκευής" - μια μικρή διασκέδαση.
"Το έκαναν αυτό και στον Μεσαίωνα", δήλωσε στο Euronews. "Οι άνθρωποι έψαχναν για φαινόμενα και έδιναν νόημα στις τάσεις".
Συμπερασματικά, το #RecessionIndicators είναι σίγουρα παλαιότερο από το TikTok.