Άμστερνταμ: Το lockdown «πάγωσε» τα κόκκινα φανάρια

Άμστερνταμ: Το lockdown «πάγωσε» τα κόκκινα φανάρια
Πνευματικά Δικαιώματα © Valérie Gauriat, euronews
Από Valérie Gauriat
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button
Αντιγραφή/Επικόλληση το λινκ του βίντεο πιο κάτω:Copy to clipboardCopied

Έχει απαγορευθεί η λειτουργία των βιτρίνων και των οίκων ανοχής

Τις πρώτες εβδομάδες του καλοκαιριού, η ζωή μοιάζει να επανέρχεται στους δρόμους του Άμστερνταμ. Σχεδόν! Οι διάσημες βιτρίνες είναι εγκαταλειμμένες και ελάχιστες πινακίδες με νέον λάμπουν μέσα στο σκοτάδι. Η Red Light District, η περιοχή με τα κόκκινα φανάρια είναι έρημη. Μάλιστα για πρώτη φορά από τις αρχές του 19ου αιώνα, η πορνεία έχει ποινικοποιηθεί στην Ολλανδία.

Η απεσταλμένη του Euronews, Βαλερί Γκοριά μεταδίδει: «Είμαι στην καρδιά της περιοχής με τα κόκκινα φανάρια, στο Άμστερνταμ. Είναι Σάββατο βράδυ. Άλλοτε θα ήταν αδύνατον να διασχίσεις το δρόμο, λόγω του πλήθους των τουριστών».

Τώρα όλα έχουν παγώσει και οι ιερόδουλες είναι ακόμη εκτός εργασίας, λόγω του κορονοϊού. Αν προσπαθήσουν να επιστρέψουν, κινδυνεύουν με βαριά πρόστιμα και ποινές. Οι ιερόδουλες υποστηρίζουν ότι αυτή η απαγόρευση έχει βάλει τη ζωή τους σε κίνδυνο. Συναντούμε την Στέλλα, σε μια διαδήλωση μπροστά στο δημαρχείο: «Είμαι εδώ γιατί θέλω να ανοίξει η περιοχή. Θέλω να δουλέψω και θέλω να το κάνω με νόμιμο και ασφαλή τρόπο. Γιατί κι εμείς οι ιερόδουλες έχουμε αξία. Είμαστε άνθρωποι. Όπως εσείς».

Η Στέλλα εργάζεται σε έναν από τους πιο διάσημους οίκους ανοχής με βιτρίνες. Συμφωνεί να μας πάει στον χώρο εργασίας της. Ανήκει στην μειονότητα των ιερόδουλων που έχουν εγγραφεί ως ελεύθεροι επαγγελματίες στο Ολλανδικό Εμπορικό Επιμελητήριο. Παίρνει ένα μηνιαίο επίδομα λόγω αναστολής εργασίας από το κράτος, ύψους 1000 ευρώ. Δεν φτάνουν για να καλύψει τα έξοδά της, καθώς οι ιδιοκτήτες κατοικιών βάζουν μεγαλύτερα ενοίκια στις ιερόδουλες: «Το ενοίκιό μου είναι 1500 ευρώ για ένα στούντιο. Εξαιτίας της τωρινής κατάστασης, ζω με κάποιον άλλο για να μοιράζομαι το ενοίκιο, για να μπορέσω να επιβιώσω, χωρίς να χρειάζεται να κάνω κάτι παράνομο. Η κυβέρνηση δεν βλέπει ότι αν κρατήσει τις βιτρίνες κλειστές, θα οδηγήσει πολύ περισσότερα κορίτσια να εργαστούν παράνομα. Αν συνεχίσουν να κρατούν τις βιτρίνες κλειστές, θα βρω κι εγώ έναν παράνομο τρόπο για να ζήσω. Δεν θέλω. Με αναγκάζουν!»

Βλέποντας την Στέλλα, ένας άνδρας που συχνάζει στους οίκους ανοχής, τη ρωτά αν εργάζεται παρά τους περιορισμούς που έχουν τεθεί. Προσπάθησε να κάνει κάτι παρόμοιο με μια ιερόδουλη που δούλευε παράνομα στο ξενοδοχείο που διέμενε. Αλλά τον κορόιδεψαν: «Όταν μπήκα στο δωμάτιο, αυτή πήρε τα λεφτά. Μετά μου είπε ότι πρέπει να τηλεφωνήσει. Βγήκε από το δωμάτιο και εξαφανίστηκε. Εάν κάποια είναι στις βιτρίνες, υπάρχει ένα κουμπί συναγερμού που μπορεί να πατήσει, αν κάτι δεν πάει καλά. Γνωρίζεις λοιπόν ότι υπάρχει ασφάλεια και ηρεμία. Και υπάρχουν βέβαια και ορισμένοι κανόνες υγιεινής που πρέπει να τηρούνται. Τις πετούν έξω από τα δωμάτια, αν δεν χρησιμοποιούν προφυλακτικά και δεν τηρούν τους κανόνες υγιεινής και ασφάλειας».

Η βιομηχανία του σεξ είναι καθόλα νόμιμη στην Ολλανδία. Είναι μάλιστα από τις πλέον οργανωμένες και νομικά ρυθμισμένες στην Ευρώπη. Συμμετέχει επίσημα στο ΑΕΠ της χώρας, καθώς υπόκειται σε πολύ μεγάλη φορολογία. Παρόλα αυτά, τα κριτήρια για να πάρουν κρατικό επίδομα εργασίας κατά τη διάρκεια του κορονοϊού, ήταν πολύ αυστηρά και άφησαν πολλές ιερόδουλες, χωρίς καμιά οικονομική βοήθεια.

Οι οίκοι ανοχής στην περιοχή με τα κόκκινα φανάρια κάλυψαν τις βιτρίνες τους με αφίσες διαμαρτυρίας για την κυβερνητική αδιαφορία. Ο Γιον Μπρόερς δουλεύει στον τομέα αυτό εδώ και μισό αιώνα. Είναι περήφανος για τα δωμάτια - βιτρίνες που νοικιάζει στις ιερόδουλές του για να κάνουν τη δουλειά τους. Τους νοικιάζει και τα διαμερίσματά του για να μείνουν. Η πλειονότητα είναι από την Ανατολική Ευρώπη. Έχουν εγκαταλείψει τις χώρες τους και μένουν μόνιμα στην Ολλανδία. Τώρα ο Γιαν έχει μείνει και αυτός, χωρίς κανένα εισόδημα, καθώς οι γυναίκες αυτές δεν δουλεύουν: «Εάν υπάρξει ένα δεύτερο κύμα, υπάρχει πιθανότητα να παραταθεί το κλείσιμο. Το lockdown επιτρέπει στην κυβέρνηση να μας έχει κλειστούς για μεγάλο χρονικό διάστημα. Γιατί τώρα θέλουν να απαλλαχθούν από την πορνεία. Θέλουν να απαλλαγούν από εμάς. Πιστεύουν ότι θα μείνουμε άφραγκοι και έτσι θα μας πετάξουν εύκολα έξω!»

Το lockdown οδήγησε πολλές ιερόδουλες στη φτώχεια. Πολλές δεν μπορούν να λάβουν κρατική ενίσχυση. Κι αυτές που μπορούν, αυτή η ενίσχυση δεν καλύπτει τα πάγια έξοδά τους. Η Scarlett Cord είναι μία από τις οργανώσεις που προμηθεύει με στοιχειώδη αγαθά και voucher για φαγητό όσες γυναίκες δεν έχουν τα προς το ζην.

Η Σαμάνθα δουλεύει στην περιοχή εδώ και 20 χρόνια. Είναι θυμωμένη γιατί όλα τα άλλα επαγγέλματα, όπως κομμωτήρια, μασάζ, γυμναστήρια, μανικιούρ-πεντικιούρ έχουν αρχίσει να λειτουργούν ενώ η δική της δουλειά όχι. Και τα πράγματα χειροτερεύουν: «Το Άμστερνταμ είναι ένα πολύ όμορφο μέρος. Ο κόσμος όμως, οι τουρίστες έρχονται πάντα για να δουν εμάς. Πρέπει να το παραδεχτούν. Δεν είναι δίκαιο όλοι να δουλεύουν και να βγάζουν χρήματα και εμείς όχι. Μόλις έμαθα από φίλους που δουλεύουν σε ξενοδοχεία, ότι υπάρχουν εκεί γυναίκες που έρχονται να δουλέψουν για μία-δύο εβδομάδες και μετά φεύγουν. Εμείς πληρώνουμε πολλούς φόρους. Και έρχονται άλλες και βγάζουν εύκολα και αφορολόγητα χρήματα. Απαιτούμε να επιστρέψουμε στη δουλειά μας!»

Ολοκληρώνουμε τη διαδρομή μας σε μια από τις αγορές της πόλης. Η Ιρίνα δουλεύει εδώ μια φορά την εβδομάδα. Πουλάει προϊόντα άρτου. Μόνο οι συνάδελφοί της ξέρουν τι κάνει τον υπόλοιπο καιρό για να ζήσει. Για πρώτη φορά συμφώνησε να πει με τι ασχολείται στην κάμερά μας. Είναι ο δικός της τρόπος για να αγωνιστεί ενάντια στην στιγματοποίηση. Μας καλεί στο σπίτι της. Είναι ιερόδουλη. Κατά τη διάρκεια του lockdown κρατούσε επαφές με τους τακτικούς πελάτες της για διαδικτυακό σεξ αλλά και συνεδρίες χαλάρωσης: «Παρέχουμε μια υπηρεσία που χρησιμοποιεί ένας πολύ μεγάλος αριθμός ανδρών της χώρας. Και όπως είδατε με έναν από τους πελάτες μου, χρειάζεται αυτή την επαφή και έχει αξία γι' αυτόν. Δεν έχουν να κάνουν όλα με το σεξ. Είναι πολύ περισσότερα. Οπότε ναι! Είμαστε σημαντικό μέρος της κοινωνίας! Πρέπει να μας λάβετε στα σοβαρά! Κάνετε κάτι για να μας βοηθήσετε!»

Μάλλον η έκκλησή της εισακούστηκε. Η ολλανδική κυβέρνηση αποφάσισε να άρει την απαγόρευση λειτουργίας των οίκων ανοχής από την 1η Ιουλίου.

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Ανταπόκριση των γαλλικών αρχών σε μαζικές επιθέσεις

«Άνεμος (κλιματικής) αλλαγής» στη Γερμανία

Κύπρoς: Το χαλούμι στη νέα εποχή (ΠΟΠ) και η γέφυρα με τους Τουρκοκύπριους