Η AWS της Amazon, η Microsoft και η Google ελέγχουν περίπου το 70% της ευρωπαϊκής αγοράς υπολογιστικού νέφους
Παρά το όνομά του, το υπολογιστικό νέφος δεν είναι μια μακρινή τεχνολογία στον ουρανό φτιαγμένη από υδρατμούς. Βρίσκεται στο έδαφος – και τα προβλήματά του μπορούν να προκαλέσουν παγκόσμιες αναταράξεις, ρίχνοντας εκτός λειτουργίας τραπεζικές πλατφόρμες, κυβερνητικούς ιστότοπους, μέσα κοινωνικής δικτύωσης και υπηρεσίες διανομής φαγητού.
Το cloud computing δεν είναι επίσης ένα μονολιθικό σύστημα. Υπάρχουν περισσότερα του ενός «νέφη» και, όπως έδειξε η διακοπή λειτουργίας του Amazon Web Services (AWS) τη Δευτέρα, η υπερβολική εξάρτηση από ένα μόνο «νέφος» μπορεί να αφήσει εφαρμογές και ιστότοπους χωρίς ουσιαστικές εναλλακτικές όταν προκύπτουν τεχνικά προβλήματα.
Η AWS ανέφερε ότι η υπηρεσία cloud της επανήλθε στην κανονική λειτουργία αφού επιλύθηκε το πρόβλημα που αφορούσε τη σύνδεση εταιρειών με τις υπηρεσίες δεδομένων της AWS στις Ηνωμένες Πολιτείες.
«Αυτές οι διαταραχές δεν είναι απλώς τεχνικά προβλήματα· είναι αποτυχίες της δημοκρατίας», δήλωσε η Corinne Cath-Speth, ειδική στο cloud computing και επικεφαλής του ψηφιακού τομέα στην οργάνωση για τα ανθρώπινα δικαιώματα ARTICLE 19.
«Όταν ένας μόνο πάροχος βγει εκτός, κρίσιμες υπηρεσίες βγαίνουν εκτός μαζί του – οι ειδησεογραφικοί ιστότοποι γίνονται μη προσβάσιμοι, εφαρμογές ασφαλούς επικοινωνίας όπως το Signal σταματούν να λειτουργούν και η υποδομή που εξυπηρετεί την ψηφιακή μας κοινωνία καταρρέει», είπε.
Κάλεσε τις εταιρείες να διαφοροποιήσουν την υποδομή τους στο cloud, την οποία χαρακτήρισε «την υποδομή που στηρίζει τον δημοκρατικό διάλογο, την ανεξάρτητη δημοσιογραφία και τις ασφαλείς επικοινωνίες». Προειδοποίησε ότι οι επιχειρήσεις «δεν μπορούν να εξαρτώνται από μια χούφτα εταιρείες».
Την ίδια ώρα, βουλευτές στο Ηνωμένο Βασίλειο έθεσαν υπό αμφισβήτηση την υπερβολική εξάρτηση της χώρας από την αμερικανική υποδομή πληροφορικής (IT), μετά το πλήγμα που δέχθηκαν η φορολογική αρχή HMRC και τράπεζες από τη διακοπή της AWS.
Μια επιτροπή βουλευτών απέστειλε επιστολή στη Λούσι Ρίγκμπι, υφυπουργό Οικονομικών, ζητώντας εξηγήσεις για τις διακοπές στην υποδομή πληροφορικής.
Μία από τις ερωτήσεις ήταν: «Ανησυχεί το υπουργείο ότι φαινομενικά καίρια τμήματα της υποδομής πληροφορικής μας φιλοξενούνται στο εξωτερικό;»
Ρώτησαν επίσης γιατί η AWS δεν έχει χαρακτηριστεί κρίσιμος τρίτος (CTP), δηλαδή πάροχος που θα μπορούσε να απειλήσει τη χρηματοπιστωτική ασφάλεια του Ηνωμένου Βασιλείου αν διακοπεί η υπηρεσία του. Οι βρετανικοί κανόνες επιτρέπουν στους ρυθμιστές να παρεμβαίνουν και να απαιτούν βελτιώσεις από αυτούς τους παρόχους.
Η AWS είναι η ηγέτιδα στην υποδομή cloud και το περιστατικό της Δευτέρας αναζωπύρωσε τις εκκλήσεις για ένα σύστημα cloud με έδρα την Ευρώπη.
«Η συντριπτική εξάρτηση της Ευρώπης από τους τεχνολογικούς κολοσσούς για την ψηφιακή μας υποδομή μας καθιστά απίστευτα ευάλωτους», δήλωσε ο Robin Berjon, ανεξάρτητος τεχνολόγος.
«Η Ευρώπη πρέπει να δημιουργήσει ποικιλομορφία στην αγορά και να στηρίξει κυρίαρχες λύσεις που θα μειώσουν την ισχύ που κατέχουν ολοένα και πιο εχθρικές ξένες εταιρείες. Αυτό πρέπει να γίνει σε όλο το εύρος της κρίσιμης ψηφιακής μας υποδομής», πρόσθεσε.
Οι Amazon, Microsoft και Google ελέγχουν περίπου το 70% της ευρωπαϊκής αγοράς cloud.
Ωστόσο, η Ευρώπη επιχειρεί να αποκτήσει μερίδιο στην αγορά με το Gaia-X, μια πρωτοβουλία που ξεκίνησε η Ευρωπαϊκή Ένωση το 2020 και αποσκοπεί να δημιουργήσει ένα αντίβαρο στην κυριαρχία των αμερικανικών υπηρεσιών cloud.
Παρότι δεν είναι πάροχος cloud, αποσκοπεί στη δημιουργία μιας ευρωπαϊκής υποδομής cloud, όπου οι εταιρείες θα μπορούν να ανταλλάσσουν δεδομένα.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέτος θα προτείνει επίσης έναν Νόμο για την Ανάπτυξη του Cloud και της Τεχνητής Νοημοσύνης. Στόχος είναι να τριπλασιαστεί τουλάχιστον η χωρητικότητα των κέντρων δεδομένων της ΕΕ μέσα στα επόμενα πέντε έως επτά χρόνια.
Η Επιτροπή αναφέρει ότι ο νόμος θα λειτουργεί συμπληρωματικά με μια προτεινόμενη ενιαία πολιτική cloud σε επίπεδο ΕΕ για τις δημόσιες διοικήσεις και τις δημόσιες προμήθειες.
Ωστόσο, για την ΕΕ το ζήτημα δεν θα είναι μόνο η ρύθμιση των τεχνολογικών κολοσσών, αλλά και το κατά πόσον τα μέτρα της θα είναι αρκετά ώστε να επιτρέψουν σε εγχώριες εταιρείες να ανταγωνιστούν επί ίσοις όροις.