Ειδικοί υποστηρίζουν ότι το μέλλον της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας βρίσκεται στις συμμαχίες, κάτι που αποτελεί και απαραίτητη προϋπόθεση για να είναι παρούσα στις εξελίξεις η ελληνική αμυντική βιομηχανία
Η στρατηγική αυτονομία της Ευρώπης σε σχέση με τα εξοπλιστικά τέθηκε επιτακτικά στο επίκεντρο των συζητήσεων μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία, μετά από δεκαετίες δισταγμών και επιφυλάξεων. Η Ευρώπη σχεδίασε ήδη συγκεκριμένα βήματα προς αυτήν την κατεύθυνση δίνοντας κίνητρα για επενδύσεις και συνέργειες. Για το που βρίσκεται η ελληνική αμυντική βιομηχανία σήμερα σε σχέση με τους στόχους που έχουν τεθεί μίλησε στο euronews ο Νίκος Παπάτσας, αντιπρόεδρος της Ένωσης Ελληνικών Εταιρειών Αεροδιαστημικής, Ασφάλειας και Άμυνας.
«Η αμυντική βιομηχανία αποτελείται ίσως από 10-15 εταιρείες, οι οποίες είναι του μεγέθους για να μπορούν να φτιάχνουν τελικά προϊόντα. Υπάρχει όμως ένα οικοσύστημα γύρω από την αμυντική βιομηχανία, το οποίο είναι απαραίτητο για να λειτουργήσει αυτό που λέμε αμυντική βιομηχανία. Όταν μιλάμε για το οικοσύστημα, μιλάμε για επιμέρους προμηθευτές συγκροτημάτων υποσυστημάτων προκειμένου να φτιαχτεί ένα τελικό προϊόν. Οι ευκαιρίες υπάρχουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Υπάρχει ένα πολύ καλά καταρτισμένο επιστημονικό δυναμικό στη χώρα μας. Υπάρχουν και οι συνθήκες, ίσως από κάποιες από τις αμυντικές εταιρείες προκειμένου να συμβάλουν σε αυτό το κομμάτι ή να συμμετέχουν στα εξοπλιστικά προγράμματα της Ευρώπης και αναμένουμε να δούμε πώς αυτά θα πραγματοποιηθούν στην πράξη, είτε μέσω των ευρωπαϊκών συμμαχιών είτε ακόμα και μέσω των προγραμμάτων της χώρας μας που έχει εξαγγείλει το υπουργείο», τονίζει ο κ. Παπάτσας.
Βασική επιδίωξη της χώρας αποτελεί η συμμετοχή της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας σε ποσοστό 25% στα εξοπλιστικά προγράμματα, όπως έχει δηλώσει ο υπουργός Άμυνας, Νίκος Δένδιας. Ο κ. Δένδιας έχει τονίσει ακόμα ότι η Ελλάδα μέχρι το 2004 δαπάνησε, σε σημερινές τιμές, άνω των 270 δισ. ευρώ για εξοπλισμούς και ότι τα χρήματα θα ήταν αρκετά για να είναι η Ελλάδα σήμερα εξαγωγική υπερδύναμη, αν δεν είχαν γίνει λανθασμένες επιλογές. Για τον λόγο αυτό, το υπουργείο ανακοίνωσε σειρά μέτρων διαφάνειας που συνοδεύουν τον Μακροχρόνιο Εξοπλιστικό Πρόγραμμα.
«Πιστεύω ότι ο στόχος αυτός μπορεί να επιτευχθεί αν το δούμε σε μια μακροπρόθεσμη βάση, δηλαδή μιας δεκαετίας, προκειμένου οι ελληνικές εταιρείες είτε να γίνουν προμηθευτές συγκροτημάτων και συστημάτων για τις μεγάλες εταιρείες, είτε να συμβάλουν στην ασφάλεια του εφοδιασμού μέσω των προγραμμάτων που λέμε εν συνέχεια υποστήριξης. Είτε να προωθήσουν δικά τους προϊόντα χρησιμοποιώντας το δίκτυο αυτών των μεγάλων εταιρειών σε άλλες χώρες», επισημαίνει ο Νίκος Παπάτσας.
Ειδικοί υποστηρίζουν ότι το μέλλον της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας βρίσκεται στις συμμαχίες, κάτι που αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για να είναι παρούσα στις εξελίξεις και η ελληνική αμυντική βιομηχανία.
«Νομίζω ότι υπάρχει διάθεση από τις εταιρείες για να μπορέσουν να πετύχουν αυτές τις συνεργασίες. Βλέπω ότι όλες οι εταιρείες δεν μπορούν να κάνουν όλα τα πράγματα ταυτόχρονα, ενώ όταν φτιάχνεις ένα αμυντικό προϊόν, ένα σύστημα χρειάζεται πολλαπλές δεξιότητες και δυνατότητες, τις οποίες μία εταιρεία μπορεί να μην τις έχει. Πιστεύω ότι υπάρχει εμπειρία από κάποιες εταιρείες για να φτιάξουν τελικά προϊόντα, αλλά για να φτιάξεις ένα τελικό προϊόν χρειάζεσαι διαφορετικές ειδικότητες. Αυτές λοιπόν μπορεί να προέλθουν από τις συμμαχίες και νομίζω ότι ήδη προς αυτή την κατεύθυνση υπάρχουν συζητήσεις. Ήδη δημιουργούνται συνεργατικά σχήματα και είναι και κάτι το οποίο και το ΕΛΚΑΚ σήμερα, έτσι όπως εξαγγέλθηκε, είναι υπέρ της λύσης ή πριμοδοτεί μία λύση ή προωθεί μία λύση η οποία έχει να κάνει με συνεργατικά σχήματα», καταλήγει ο κ. Παπάτσας.