Η έκθεση περιλαμβάνει πάνω από 100 αντιπροσωπευτικά έργα από όλες τις περιόδους της καλλιτεχνικής του διαδρομής, από το 1944, μέχρι το θάνατό του το 1984. Ο επισκέπτης έχει την ευκαιρία να ανακαλύψει παράλληλα και τη δουλειά της γλύπτριας και συζύγου του καλλιτέχνη, Γαβριέλλας Σίμωσι.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΜια μεγάλη έκθεση για τον Γιάννη Γαΐτη (1923-1984), με αφορμή την επέτειο των 100 χρόνων από τη γέννηση του μεγάλου ζωγράφου φιλοξενεί το Ίδρυμα Θεοχαράκη. Η έκθεση έχει τίτλο «Γιάννης Γαΐτης. Η ουσία του απρόσωπου» και γίνεται σε συνεργασία με την κόρη του Λορέττα Γαΐτη.
Περιλαμβάνει πάνω από 100 αντιπροσωπευτικά έργα από όλες τις περιόδους της καλλιτεχνικής του διαδρομής, από το 1944 και την περίφημη Αυτοπροσωπογραφία του, μέχρι το θάνατό του το 1984.
Στο επίκεντρο, βρίσκονται τα περίφημα Ανθρωπάκια του, τα οποία αρχίζει να δημιουργεί το 1967, στα πρώτα χρόνια της Δικτατορίας. Έγιναν στη συνέχεια το σήμα κατατεθέν του έργου του, προσφέροντάς του παγκόσμια αναγνώριση. Εκφράζουν την αποστροφή του δημιουργού τους για την απολυταρχία και την αγάπη του για τον άνθρωπο. Αποτυπώνουν τον ανώνυμο άνθρωπο των μεγάλων πόλεων που παρακολουθεί αμέτοχος τα τεκταινόμενα. Πρόκειται για ανέκφραστες φιγούρες χωρίς ταυτότητα, με καπέλο και χαρτογιακά, παραταγμένες πάντα κατά ομάδες, συνήθως με καρό ή ριγέ κοστούμια που συμμετέχουν σε διάφορες στιγμές της κοινωνικής ζωής.
«Ο Γιάννης Γαΐτης είναι ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες δημιουργούς. Είναι εκείνος ο καλλιτέχνης που κατάφερε το ανθρωπάκι του να γίνει διεθνές γνωστό. Το ανθρωπάκι αυτό το συναντάμε άλλοτε πάνω στη ζωγραφική επιφάνεια και άλλοτε στις ξυλοκατασκευές του από το 1967-1984. Έγινε το εμβληματικό του έργο. Αυτό το απρόσωπο ανθρωπάκι, δεν χαρακτηρίζεται από τις μεγάλες ευθύνες, αλλά κινείται ομοιόμορφα μέσα στην καθημερινότητα» επισημαίνει ο Τάκης Μαυρωτάς, επιμελητής της έκθεσης και διευθυντής του εικαστικού προγράμματος του Ιδρύματος Θεοχαράκη.
Μετά τις σπουδές του στην ΑΣΚΤ, με δάσκαλο τον Κωνσταντίνο Παρθένη, ο Γιάννης Γαΐτης φεύγει για το Παρίσι, σε ηλικία 31 ετών. Εκεί έρχεται σε επαφή και δέχεται επιρροές από πολλά σημαντικά εικαστικά κινήματα της εποχής, όπως ο σουρεαλισμός, ο κυβισμός και η Pop Art. Τα επόμενα χρόνια θα εκθέσει σε πολλές χώρες της Ευρώπης και του υπόλοιπου κόσμου. Στα 40 χρόνια της δημιουργικής του πορείας θα πάρει μέρος σε 100 ατομικές και 200 ομαδικές εκθέσεις. Μετά την πτώση της Δικτατορίας, ο καλλιτέχνης επέστρεψε και έμεινε μόνιμα στην Ελλάδα, μέχρι το θάνατό του.
«Ο Γιάννης Γαΐτης εγκαθίσταται στο Παρίσι, το 1954. Είναι εκείνος ο οποίος ζει από κοντά και αφουγκράζεται τα ρεύματα και τις αναζητήσεις των μεγάλων καλλιτεχνών. Είναι εκείνος που ανυπόκριτα αγαπάει τον Πάμπλο Πικάσο. Είναι εκείνος που έρχεται σε επαφή με τα κινήματα του κυβισμού αλλά και του σουρεαλισμού. Είναι εκείνος όμως που οδηγείται στο δικό του δρόμο. Είναι εκείνος που μπορεί να εκφράζει από το 1967-1984, που πεθαίνει, το δικό του στίγμα που είναι το ανθρωπάκι. Ανέπτυξε το διάλογό του με την Pop Art. Δεν είναι όμως σαν τον Andy Warhol, που είναι ένας Αμερικανός μεγάλος δημιουργός, ο οποίος γίνεται αμέσως γνώριμος από τη σχέση του με την Coca Cola, από τα πορτραίτα της Μέριλιν Μονρόε και το δολάριο. Ο Γιάννης Γαΐτης είναι εμβαπτισμένος στο Αιγαίο. Είναι εκείνος ο οποίος στο έργο του ακτινοβολά τη δική του ελληνική καταγωγή. Έτσι πολλές φορές μέσα στο έργο του βλέπουμε μορφές από τα αγγεία που δραπετεύουν. Αυτά του δίνουν μια άλλη ταυτότητα. Τη δική του ταυτότητα, την ελληνική ταυτότητα» εξηγεί ο Τάκης Μαυρωτάς.
Ο επισκέπτης έχει την ευκαιρία να ανακαλύψει παράλληλα και τη δουλειά της γλύπτριας και συζύγου του καλλιτέχνη, Γαβριέλλας Σίμωσι (1926-1999), με την οποία γνωρίστηκαν στην ΑΣΚΤ στην Αθήνα, παντρεύτηκαν και έφυγαν μαζί στο Παρίσι. Εκείνη σπούδασε στη συνέχεια στο εργαστήριο γλυπτικής του Ossip Zadkine.
Στην έκθεση παρουσιάζονται γλυπτά και κολάζ της, ενώ πρωταγωνιστεί σε πολλά έργα της πρώιμης περιόδου του Γαΐτη. Η Γαβριέλλα Σίμωσι έμεινε στη γαλλική πρωτεύουσα, μέχρι το θάνατό της, τον Ιούνιο του 1999. Ο Τάκης Μαυρωτάς αναφέρει: «Μούσα της δημιουργικής του δράσης ήταν η Γαβριέλλα Σίμωσι, την οποία παντρεύτηκε τη χρονιά που φτάνουν στο Παρίσι το 1954. Εκείνος εξωστρεφής και χαρούμενος, η Σίμωσι περισσότερο εσωστρεφής. Μια καλλιτέχνις που ήταν μαθήτρια του Μιχαήλ Τόμπρου στην ΑΣΚΤ, η οποία μέσα από τα κολάζ και τα γλυπτά της, εκφράζει το δικό της όραμα».
Τα έργα της αναδρομικής έκθεσης στο Ίδρυμα Θεοχαράκη προέρχονται από την Εθνική Πινακοθήκη, τη Συλλογή Έργων Τέχνης της Alpha Bank, το Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης Δήμου Ρόδου, το Μουσείο Βορρέ, το Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών, το Ίδρυμα Αντώνιος Ε. Κομνηνός, την Τράπεζα Πειραιώς, την Εθνική Τράπεζα και από τους συλλέκτες κ. Ειρήνη Παναγοπούλου, κ. Φίλιππο Τσαγκρίδη, κ. Σπήλιο Μανιά, κ. Άννα Ροκοφύλλου, κ. Μαίρη Γαΐτη-Βορρέ, κ. Φραγκίσκο Γαΐτη, κ. Ηλέκτρα Βασιλείου, κ. Ελένη Παπακωνσταντίνου καθώς και εκείνους που επιθυμούν να διατηρήσουν την ανωνυμία τους.
Η έκθεση με τίτλο «Γιάννης Γαΐτης. Η ουσία του απρόσωπου» διαρκεί μέχρι τις 30 Απριλίου.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΕΚΘΕΣΗΣ
«Γιάννης Γαΐτης. Η ουσία του απρόσωπου»
Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β. & Μ. Θεοχαράκη
Βασ. Σοφίας 9 και Μέρλιν 1, τηλ. 2103611206
Διάρκεια: Μέχρι 30 Απριλίου
Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα-Κυριακή 10:00-18:00, Πέμπτη 10:00-20:00