Σε ένα γυμναστήριο στο Σουρίν, περίπου 550 κάτοικοι περιμένουν μαζί αφού εγκατέλειψαν τα σπίτια τους την Κυριακή. Οι τοπικές ομάδες φέρνουν γεύματα και προσπαθούν να κρατήσουν τα παιδιά απασχολημένα, ενώ η δροσιά της εποχής κάνει τις πολλές ώρες κάπως πιο υποφερτές. Παρ’ όλα αυτά, πολλοί ανησυχούν για τα σπίτια και τα ζώα που άφησαν πίσω. Μια αγρότισσα είπε ότι δεν μπορεί να σταματήσει να σκέφτεται τις αγελάδες, τις πάπιες, τα σκυλιά και τις γάτες της.
Οι δύο κυβερνήσεις υπόσχονται να κρατήσουν σκληρή στάση και οι συνομιλίες μοιάζουν μακρινές. Για ορισμένους εκτοπισμένους, η δοκιμασία είναι κυρίως ψυχολογική, καθώς δυσκολεύονται να καταλάβουν γιατί δύο γείτονες με βαθιές σχέσεις βρίσκονται ξανά σε πόλεμο.
