Καθώς ο Τραμπ συνεχίζει να μειώνει τη χρηματοδότηση της έρευνας, μια νέα ανάλυση δείχνει ότι έως και το ένα πέμπτο των ερευνητών στα κορυφαία πανεπιστήμια των ΗΠΑ έχουν προηγουμένως σπουδάσει στην Ευρώπη, γεγονός που εγείρει το ερώτημα πώς θα τους προσελκύσουμε πίσω στην ΕΕ.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ
Οι κυβερνητικές δαπάνες των ΗΠΑ για την έρευνα στον τομέα της υγείας έχουν φθάσει σε χαμηλό επίπεδο 10 ετών, αναγκάζοντας τα πανεπιστήμια να αντλήσουν από τις αποταμιεύσεις τους και πλήττοντας τις εταιρείες που πωλούν εργαστηριακές προμήθειες.
Οι ερευνητές που ασχολήθηκαν με την παγκόσμια υγεία, τη φυλή, την ταυτότητα φύλου, την κλιματική αλλαγή και θέματα που σχετίζονται με την ποικιλομορφία, την ισότητα και την ένταξη είδαν επίσης τις επιχορηγήσεις τους να διακόπτονται.
Αυτό οδήγησε τα τρία τέταρτα των ερωτηθέντων με έδρα τις ΗΠΑ σε δημοσκόπηση του Nature να εξετάζουν το ενδεχόμενο να εγκαταλείψουν τη χώρα, δημιουργώντας μια ευκαιρία για την ΕΕ να προσελκύσει ερευνητές από τις ΗΠΑ.
"Πιστεύουμε ότι η ποικιλομορφία αποτελεί πλεονέκτημα της ανθρωπότητας και ζωογόνο δύναμη της επιστήμης. Είναι ένα από τα πιο πολύτιμα παγκόσμια αγαθά και πρέπει να προστατευθεί", δήλωσε τον Μάιο η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ursula von der Leyen σε ομιλία της στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης στο Παρίσι.
Το 2024, οι ΗΠΑ θα αντιπροσωπεύουν το 36% όλων των ερευνητών που θα αναφέρονται σε υψηλά ποσοστά, σε σύγκριση με το 21% στην Κίνα και το 19% στην ΕΕ (συμπεριλαμβανομένης της Ελβετίας και της Νορβηγίας), σύμφωνα με ανάλυση του Bruegel.
Ενώ η ΕΕ διατηρεί ένα σημαντικό μέρος των δικών της ταλέντων, συμβάλλει επίσης σημαντικά στην παγκόσμια δεξαμενή μετακινούμενων κορυφαίων ερευνητών, ιδίως στις ΗΠΑ.
Μεταξύ των ερευνητών που εδρεύουν στις ΗΠΑ, οι οποίοι αναφέρονται σε υψηλές θέσεις στο Χάρβαρντ, το Πρίνστον, το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια και το Κολούμπια, το 7,7% απέκτησε το διδακτορικό του στην ΕΕ.
Ένα μεγάλο μέρος του κορυφαίου ερευνητικού δυναμικού με έδρα τις ΗΠΑ έχει επίσης διεθνή εκπαίδευση, καθώς το 24% των ερευνητών με έδρα τις ΗΠΑ που αναφέρονται σε υψηλά ποσοστά έχουν σπουδάσει εξ ολοκλήρου στο εξωτερικό.
Ποιοι παράγοντες θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην επιλογή να εγκαταλείψουν μια χώρα;
Οι οικογενειακοί δεσμοί, τα προσωπικά σχέδια ζωής και οι προοπτικές καριέρας είναι μεταξύ των παραγόντων που μπορούν να πείσουν τους ερευνητές να μετακινηθούν από χώρα σε χώρα.
Ωστόσο, εξακολουθεί να υπάρχει μεγάλο μισθολογικό χάσμα μεταξύ των ακαδημαϊκών των ΗΠΑ και της ΕΕ.
Ένας κορυφαίος ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια μπορεί να κερδίζει από 500.000 δολάρια (432.300 ευρώ) έως και πάνω από 1 εκατομμύριο δολάρια (865.240 ευρώ) ετησίως. Αντίθετα, ακόμη και οι πιο ακριβοπληρωμένοι καθηγητές σε κορυφαία ευρωπαϊκά ιδρύματα, όπως το ισπανικό Πανεπιστήμιο Complutense της Μαδρίτης, συνήθως δεν κερδίζουν περισσότερα από 77.122 ευρώ.
Πρωτοβουλίες όπως το Choose Europe, το οποίο περιλαμβάνει ένα πακέτο 500 εκατομμυρίων ευρώ με στόχο την προσέλκυση ερευνητών στην Ευρώπη, παράλληλα με τις προσπάθειες για τη μείωση των εμποδίων για τους διεθνείς φοιτητές και ερευνητές, θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ουσιαστικές αλλαγές μακροπρόθεσμα.
Για παράδειγμα, το Πανεπιστήμιο Provence-Aix της Μασσαλίας ανέφερε ότι "κατακλύστηκε" από αιτήσεις ερευνητών με έδρα τις ΗΠΑ μετά την ανακοίνωση της έναρξης του τριετούς προγράμματος Safe Place For Science, όπου αναμένεται να συγκεντρώσει 15 εκατ. ευρώ και να φιλοξενήσει περίπου 15 ερευνητές.
Ωστόσο, μεταξύ 2022 και 2024, οι πιο ελκυστικοί προορισμοί μεταξύ των αποφοίτων των ΗΠΑ που ήθελαν να μετακομίσουν στο εξωτερικό ήταν το Ηνωμένο Βασίλειο και ο Καναδάς.
"Τα σχέδια που αλλάζουν τη ζωή χρειάζονται χρόνο και είναι πολύ νωρίς για να περιμένουμε μαζική εκροή από τις ΗΠΑ", αναφέρει η ανάλυση του Bruegel.